Μέχρι το τέλος(GW15)

Ένα ακόμα παιδάκι

Η Νάνσυ είχε σταθεί επάνω από τον νιπτήρα και μετρούσε τα δευτερόλεπτα. Κοιτούσε το ρολόι της, τα πλακάκια του μπάνιου, το χαλάκι, την κουρτίνα της ντουζιέρας και ξανά το ρολόι και μετά το πλυντήριο, τις πετσέτες, τα καλλυντικά της, οπουδήποτε αλλού εκτός από το μπλε ραβδάκι που είχε ακουμπήσει μπροστά της. Είχε ορκιστεί πως θα το κοιτούσε μόνο όταν περνούσαν τα τρία λεπτά που έλεγαν οι οδηγίες. Ήθελε όταν δει να ξέρει ότι το αποτέλεσμα ήταν αυτό που περίμενε.

Είχε πέντε μέρες καθυστέρηση και το ήδη πρησμένο στήθος της, της έλεγε πως αυτό που ένιωθε δεν ήταν ταραχή και αλλαγή στον κύκλο της. Της φάνηκε αιώνας μέχρι να περάσουν τα λεπτά και όταν κοίταξε το τεστ που είχε μπροστά της έβγαλε μια πνιχτή κραυγή. Δεν έκανε λάθος, ήταν πράγματι έγκυος.

Ήθελε να φωνάξει, να βγει στον δρόμο και να αρχίσει να λέει σε όλο τον κόσμο ότι περίμενε παιδί ξανά αλλά συγκρατήθηκε. Δεν την χωρούσε ο τόπος, ένιωθε μια τεράστια χαρά που ήθελε να βγάλει προς τα έξω και που ούτε αν φώναζε, αν τραγουδούσε δεν θα μπορούσε να την εκφράσει. Κοιτούσε τον εαυτ΄οτης στον καθρέφτη και γελούσε μόνη της, δυνατά, γελούσε και έκλαιγε από ευτυχία μην μπορώντας να πιστέψει αυτό το υπέροχο που της είχε συμβεί. Βγήκε στο σαλόνι και δεν ήξερε τι να κάνει, πήγαινε πάνω κάτω ενώ δεν σταματούσε να γελάει. Κοιτούσε την πόρτα και το ρολόι της συνεχώς, είχε μπροστά της άλλες δύο ώρες μέχρι να γυρίσουν ο Άκης με την Έλενα από τα μαθήματα χορού που πήγαινε η μικρή.

Άνοιξε το ραδιόφωνο δυνατά και χώθηκε στην κουζίνα για να φτιάξει ένα γλυκό μήπως και ξεγελάσει τον εαυτό της και περάσει η ώρα. Αλλά ενώ πάλευε με την ζάχαρη και το αλεύρι της ήρθε μια καλύτερη ιδέα. Αυτή την φορά έπρεπε όλα να γίνουν σωστά και ρομαντικά. Την προηγούμενη φορά που ήταν έγκυος δεν είχε την ευκαιρία να το ζήσει όπως θα ήθελε, τώρα της δινόταν η ευκαιρία να είναι όλα όπως πρέπει. Πήρε την μητέρα της και της ζήτησε να έρθει να κρατήσει την μικρή για να βγουν με τον Άκη οι δύο τους. Η Έλενα δέχτηκε με χαρά που λάτρευε την εγγονή της και η Νάνσυ έτρεξε στο δωμάτιο της να ετοιμαστεί.

Φόρεσε ένα στενό μαύρο φόρεμα, έπιασε τα μαλλιά της σε ένα σφιχτό κότσο και στόλισε το λαιμό της με ένα μαργαριταρένιο κολιέ που της είχε χαρίσει ο Άκης στην προηγούμενη επέτειο τους. Ήθελε να είναι πολύ όμορφη απόψε και κυρίως ήθελε να χαρεί το φόρεμα αυτό που ήξερε πως σε λίγο καιρό δεν θα της έμπαινε καν. Έβγαλε από την ντουλάπα ένα κοστούμι του Άκη και την ώρα που έβαζε άρωμα έφτασαν και εκείνοι στο σπίτι.