Μέχρι το τέλος(GW15)

Κάποιος είναι στο σπίτι

Μπήκε μέσα φουριόζα και έτρεξε στο δωμάτιο όπου βρήκε μια γυναίκα να τακτοποιεί κάτι στην ντουλάπα σαν να της ανήκει ο χώρος.

-Τι κάνετε εκεί; Ρώτησε αυστηρά και η γυναίκα ατάραχη γύρισε προς το μέρος της. Την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και μετά χωρίς να αλλάξει τον ρυθμό των κινήσεων της, πήρε μια πετσέτα από την ντουλάπα και της την έδωσε.

-Μένω δίπλα, μου είχε δώσει ο ιδιοκτήτης να φτιάξω ένα φόρεμα της γυναίκας του που είχε χαλάσει και το έφερα να το βρουν εδώ όταν έρθουν. Εσείς ποια είστε;

-Ε.... μια φίλη τους, μένω εδώ μέχρι να γυρίσουν.... είπε σαστισμένη η Νάνσυ και ένιωσε ντροπή για τον τρόπο που είχε μιλήσει.

-Να γυρίσουν; Μα, δεν θα έρθουν σήμερα;

-Σήμερα; Όχι. Αφού έχουν πάει Αμερική, δεν το ξέρατε;

-Τι; Αφού.... Μα για κάτσε βρε κορίτσι μου, πότε έφυγαν; Πριν δυο μέρες ο νεαρός ήταν εδώ.

-Α, μάλλον θα κάνετε κάποιο λάθος. Πριν δύο μέρες ήρθα εγώ. Το ζευγάρι έφυγε και θα μείνουν για λίγο στο εξωτερικό. Εγώ φιλοξενούμαι για λίγες μέρες ακριβώς επειδή λείπουν.

-Μα τι να πω, δεν είμαστε καλά. Αγόρασαν σπίτι και έφυγαν πριν μείνουν καλά, καλά..

-Τι εννοείτε ακριβώς; Αφού εδώ μένουν τα παιδιά...

-Μα τι λες κορίτσι μου; Δεν ξέρω εγώ ποιος μένει εδώ και πόσο; Δίπλα κάθομαι.... Πριν λίγο καιρό το αγόρασαν το σπίτι και το έφτιαξαν και γρήγορα γιατί ο νεαρός που ερχόταν εδώ βιαζόταν μάλιστα να είναι έτοιμο το σπίτι. Αφού σου λέω, προχθές ήρθε και τον είδα και όλας, σπίτι μου ήταν.

Η Νάνσυ άρχισε να πιστεύει ότι η γυναίκα τα είχε χαμένα και μιλώντας της ήρεμα και απαλά την κάλεσε να κατέβουν στην κουζίνα να της φτιάξει έναν καφέ. Η γυναίκα έμοιαζε περίεργη πλέον και δεν μπορούσε να καταλάβει τι είχε γίνει. Αλλιώς ήξερε την κατάσταση και αλλιώς έδειχναν τώρα τα πράγματα.

-Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει γίνει, έμοιαζε περίεργος από την αρχή ο αχ πως τον έλεγαν να δεις... τέλος πάντων, ο κύριος που αγόρασε το σπίτι αλλά τώρα τα έχω χάσει.

-Τι να σας πω, εγώ ξέρω αυτά που σας είπα. Είμαι στο σπίτι εδώ και τρεις μέρες και δεν έχει έρθει κανείς, εσείς τι πιστεύετε, αν ο ιδιοκτήτης ήταν εδώ δεν θα ερχόταν στο σπίτι του;

-Καλά τα λες εσύ βρε κορίτσι μου αλλά.... Μην με κοιτάζεις έτσι, δεν είμαι τρελή. Ο κύριος... κοίτα να δεις έχω ξεχάσει και το όνομα του, ανάθεμα!