Μέχρι το τέλος(GW15)

Ζει...

Η σειρήνα του ασθενοφόρου αναστάτωσε όλη την γειτονιά. Οι τραυματιοφορείς ανέβηκαν τις σκάλες τρέχοντας και βρήκαν την πόρτα του σπιτιού σπασμένη από τους αστυνομικούς αφού δεν είχαν άλλο τρόπο να μπουν μέσα.

Οι γείτονες είχαν ακούσει ένα πυροβολισμό και μια κραυγή και αφού χτυπούσαν την πόρτα τρομαγμένοι και δεν έπαιρναν απάντηση είχαν καλέσει την αστυνομία, η οποία έσπευσε στο σημείο.

Δύο κορμιά ήταν πεσμένα στο πάτωμα αγκαλιασμένα και ακίνητα, ένα όπλο ήταν δίπλα τους, πεσμένο στο πλάι του άντρα και τυλιγμένο σε μια λίμνη αίματος, τα πρόσωπα τους ήταν τόσο κοντά το ένα στο άλλο που έμοιαζαν σχεδόν να φιλιούνται, τα μάτια τους κλειστά και τα σώματα τους άκαμπτα. Λες και έτσι όπως έπεσαν έμειναν κολλημένοι για πάντα, το θέαμα ήταν τραγικό.

Έτρεξαν κοντά στο ζευγάρι για να διαπιστώσουν αν είχαν προλάβει να φτάσουν όσο ήταν ζωντανοί ακόμα ή αν ήταν πια αργά. Ένας αστυνομικός ξεφεύγοντας από τους υπόλοιπους που είχαν μείνει να κοιτάνε σαστισμένοι το ζευγάρι που ήταν μπλεγμένο με τα αίματα και φλέρταρε με το θάνατο, άγγιξε το ένα από τα δύο κορμιά και σήκωσε το κεφάλι του σχεδόν...ενθουσιασμένος.

«Ζει! Τρέξτε Ζει!» φώναξε και όλοι έτρεξαν προς το μέρος του, σαν να ξύπνησαν ξαφνικά από όνειρο. όσο και να τους είχε κάνει εντύπωση η εικόνα του ζευγαριού, όσα ερωτηματικά και να είχαν γεννηθεί μέσα τους για το πως και το γιατί θυμήθηκαν επιτέλους τον λόγο που ήταν εκεί, έπρεπε να σώσουν την κατάσταση, να κάνουν ότι μπορούν και αφού το ένα άτομο έστω έμοιαζε να ζει έπρεπε να κάνουν τα πάντα για να το σώσουν.

-Γιαγιά, γιατί δείχνουν την μαμά και τον μπαμπά στην τηλεόραση; Ρώτησε η Ελενίτσα όταν είδε τα πρόσωπα των γονιών της στο δελτίο των ειδήσεων που έβλεπε η γιαγιά της.

-Ε... γιατί αγάπη μου... γιατί ο μπαμπάς κέρδισε ένα βραβείο. Είπε γρήγορα η Έλενα στην μικρή και βιάστηκε να αλλάξει κανάλι.

-Ναι, το βραβείο των χειρότερων γονιών, μουρμούρισε ο Άγγελος που μόλις είχε μπει στο σπίτι.

Η μικρή χωρίς να ακούσει τον θείο της χειροκρότησε ενθουσιασμένη και ζητούσε να μάθει πιο πολλές λεπτομέρειες. Της είχαν πει ότι οι γονείς της είχαν φύγει ταξίδι και πως θα επέστρεφαν σύντομα. Και τώρα αυτό που είχε ακούσει έκανε ακόμα πιο πειστική την ιστορία. Δεν είχαν φύγει για διακοπές χωρίς αυτήν πάλι όπως φοβόταν αλλά είχαν πάει για δουλειά. Αυτό μπορούσε να το δεχτεί και της άρεσε. Ένιωθε περήφανη που ο μπαμπάς της είχε κερδίσει βραβείο και τους ανακοίνωσε περιχαρής πως θα το έλεγε σε όλα τα παιδιά στο σχολείο.