Μέχρι το τέλος(GW15)

Το σχέδιο

Λίγο καιρό πριν....

Ο Άκης ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του και όπως κάθε βράδυ στριφογύριζε γιατί δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Θυμόταν ξανά την τελευταία τους συνάντηση και τα λόγια που είπαν. Είχαν τσακωθεί και πάλι, αλλά αυτή την φορά δεν έφτασαν στα άκρα, ο πόνος και η απογοήτευση τους που είχαν συνειδητοποιήσει ότι δεν θα μπορέσουν να είναι ξανά μαζί ήταν δυνατότερος από τον θυμό τους. Είχε μάθει πια πότε του έλεγε ψέματα και πότε εννοούσε τις βαριές κουβέντες που του έλεγε. Και είχε καταλάβει πως τον αγαπούσε ακόμα όσο και εκείνος. Προσπάθησε πολύ να βάλει την Έλσα στην καρδιά του, να της χαρίσει όσα της άξιζαν και να φανταστεί την ζωή του μαζί της. Όμως όσο και αν προσπάθησε η Νάνσυ έβγαινε πάντα νικήτρια, να τον περιμένει εκεί, σε μια γωνιά του μυαλού του και να γεμίζει την καρδιά του τόσο πολύ που δεν υπήρχε χώρος για καμία άλλη. Και τότε του ήρθε εκείνη η τρελή σκέψη. Θα έκανε τα πάντα για να ξεκινήσουν από την αρχή, να κάνουν μια ακόμα προσπάθεια με άλλους όρους και άλλες προϋποθέσεις. Θα υπόσχονταν πια πως δεν θα άφηναν τους καυγάδες να τους τρώνε. Θα ζούσαν σαν τον Ιούλιο και την Ροδάνθη, που ήταν ένα όμορφο παραμύθι, γιατί στα παραμύθια υπάρχει μόνο το «έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα» και αυτό τους άξιζε, αυτό ήθελε.

Το επόμενο πρωί ξεκίνησε την αναζήτηση του, μίλησε με ένα μεσιτικό γραφείο και ζήτησε να δει σπίτια στο Ναύπλιο. Το σπίτι που αγόρασε ήταν το πρώτο που είδε. Ήταν διαλυμένο και σωστό ερείπιο, αλλά η τοποθεσία ήταν ιδανική και το κόστος πολύ χαμηλό. Και μόνο που στάθηκε σε εκείνο το σημείο είδε αυτόν, την Νάνσυ και την Έλενα να ζουν ευτυχισμένοι και αυτό ήταν αρκετό. Μέσα σε τρεις ημέρες υπέγραψε συμβόλαια και κανόνισε με μια κατασκευαστική εταιρία την πλήρη ανακαίνιση του σπιτιού και του οικοπέδου. Έπρεπε όλα να γίνουν γρήγορα και σωστά. Περνούσε όλο τον χρόνο του εκεί για να είναι βέβαιος πως όλα βαίνουν όπως πρέπει.

Οι γείτονες που έβλεπαν τους εργάτες να δουλεύουν πυρετωδώς τον πλησίασαν περίεργοι για να μάθουν ποιος ήταν αυτός ο νέος ιδιοκτήτης που βιαζόταν τόσο πολύ να φτιάξει το σπίτι που έστεκε εκεί ερημωμένο τόσα χρόνια. Συστήθηκε σαν Ιούλιος. Έτσι θα ζούσε με την Νάνσυ από εδώ και πέρα και έτσι ήθελε να τον ξέρουν οι γύρω τους. Γιατί ο Ιούλιος και η Ροδάνθη δεν ήταν όπως ο Άκης και η Νάνσυ, δεν έκαναν τόσα λάθη και είχαν μόνο ευτυχισμένες μέρες να θυμούνται.

Ζήτησε από την Έλσα να χωρίσουν. Εκείνη που δεν ήταν ανόητη και έβλεπε πως ο Άκης αντί να έρχεται πιο κοντά της απομακρύνεται το δέχτηκε όμορφα και του ευχήθηκε καλή ζωή. Έφτασε όμως η στιγμή που έπρεπε να κάνει το πιο δύσκολο πράγμα. Το τολμηρό σχέδιο του χρειαζόταν την πολύτιμη βοήθεια του Άγγελου, και αυτό έπρεπε να το παλέψει πολύ και να το κάνει σωστά για να πείσει τον φίλο του πως αυτή την φορά έπρεπε να τους εμπιστευτεί, γιατί άξιζαν μια ακόμα ευκαιρία, μια σωστή ευκαιρία.