"ဒီရက်ပိုင်းတွေမှာ.."
"ဟီဆွန်းကထူးဆန်းလာတယ်
အရင်ကလိုညနေတိုင်း ဘောလုံးကန်ရင်တောင် ငါတို့နဲ့ မလိုက်ချင်တော့ဘူး""ဟျောင်းက ခုမှသိတာလား"
"ဒီကောင် ပိုက်ဆံမရတဲ့ ရာထူးရနေတယ်လေ
အသက်၂၀ကောင်လေးရဲ့ကလေးထိန်း""ဟေ"
စင်္ကြံတစ်လျှောက်တီးတိုးနေရာယူလာတဲ့ ဂျုံဆောင်းနှင့်Kရဲ့ ညံစီစီအသံကြောင့်၊
vending machineထဲမှ စပျစ်ဒိန်ချဥ်ဘူးကို ယူရာကနေ ခေါင်းအတွင်တွင်ခါလျက် ဟီဆွန်းလှည့်ကြည့်၏။
ဖြတ်သွားဖြတ်လာ မိန်းကလေးတချို့က သူ၏ ထင်ဟပ်ပေါ်လွင်ကြည်ရှင်းသော မျက်နှာအသွင်အပြင်ကို အာရုံစိုက်နေကြပင်ငြား၊
ဟီဆွန်းရဲ့ စိတ်ညာဥ်အစဥ်မှာတော့ ရှင်းမ်ဂျယ်ထံ၌သာ အစဥ်မှီဝဲချင်သည်။
လျှာဖျားထဲချဥ်စိမ့်စိမ့်တိုးဝင်လာတဲ့ဒိန်ချဥ်ရည်တွေကိုဖြေးဖြေးစီမြိုချလျက်ကနေပင်၊
သလဲသီးသွေးသောအသည်းပုံနှုတ်ခမ်းစွန်းတွေကို ပြေးမြင်ယောင်လာသည်မို့သူတစ်ကိုယ်တည်းအထိတ်တလန့်ဖြစ်မိပေတော့သည်။
'ဒုက္ခပဲ ငါဘာတွေတွေးမိနေတာလဲ'
ရှင်းမ်ဂျယ်ယွန်းနှင့်သာ ပြည့်နှက်ချင်သော ရပ်ဝန်း၌သာ ခြေလှမ်းတွေကြဲလျက်၊ အိပ်ပျော်မိတဲ့ သူ့အနား နီဆွေးမြည့်သောသစ်ရွက်အိုတချို့ ပွတ်တိုက်လာမှ နိုးထမိပါတော့သည်။
"ဂျုံဆောင်းပြောတာတကယ်ပဲလားဟီဆွန်း
မင်းက ပထွေးရဲ့သားကိုထိန်းရတာဆို""အိုဗာတွေသတ်မှတ်လွန်းနေတာပဲ
ငါက ဒီတိုင်းလမ်းကြုံရင်း ညီလေးကိုလှမ်းခေါ်ရုံ""လမ်းကြုံတာကြီးကလဲမင်းဆော့နေကြကစားပွဲတွေကိုတောင်ပျက်ကွက်လာရတဲ့အထိလား
"ငါ...ငါက ရိုး..ရိုးရိုးသားသားပါ
ဘာ..အတွက်နဲ့မှမဟုတ်ဘူး""ငါတို့လည်း မင်းကိုမရိုးသားဘူးမပြောမိပေါင်"
ဆက်တိုက်လို ကျီစယ်စနောက်လာသည့် မှတ်ချက်ပြုမူတွေအပေါ် ဟီဆွန်း ငြင်းဆန်၍ ခွန်းတုံ့ပြန်နိုင်ခြင်းမရှိရပါ။