Adam uçuyormuş gibi hissetti.
Vücudu ağırlıksız ve kopmuş gibiydi.
Sayısız hatıra onun yanında uçuşuyordu.
Anılar bir gürültü kakofonisi yarattı ve çevresinde yankılanan uzak bir ağlama sesi vardı.
Görüntüler yanıp sönmeye devam etti. Birbirleriyle örtüşüyorlardı, daha fazla bozuluyor ve sesler daha tutarsız hale geliyordu.
Dehşete kapılmış çığlıkların ve patlamaların sesleri karanlık uzaya nüfuz etti. Anılardan yankılanan seslerin ahenksizliği.
Bir ismin tekrar tekrar söylendiğini duydu. Bazen sevgi dolu bir tonda, bazen de bıkkın bir tonlamayla.
eren _
Görüntüler değişti ve adın ardından çığlıklar geldi.
Öfke ve artan keder.
Eren!
Eren Eren Eren.
Belirsiz anılara baktı ve yeşil gözleri ve kalın kum rengi saçları olan küçük bir çocuk gördü.
Bir kabustan ağlayarak alarma geçen genç bir çocuk.
Koyu renk saçlı ve fazlasıyla olgun gözlü genç bir kız olan kız kardeşi ona endişeyle baktı.
Hafızasını kavramak için uzanmaya çalıştı ama hafıza akan su gibi kayıp gitti.
Kızın sesi gitgide uzaklaşıyordu.
Umutsuzca onun adını tuttu.
Mikasa.
Anılar daha hızlı değişmeye başlarken, kimlerin yanından geçtiğine dair anılar ciddiyetle izledi. Bu anıların kendisine ait olduğunu içten içe biliyordu. Kendini eski, yıkık dökük bir kulübenin dışında, soğukta duran genç bir çocuk olarak gördü. Küçük bedeni kanlıydı ve adam ona geniş gözlerle bakarken babasına öfkeyle bakıyordu.
Endişe ifade eden ve korku sezgisi taşıyan gözler.
Babasının adam öldürdüğüne dair iddialarını azarlayan kendi sesinin çarpık sesini duydu .
Bazı tehlikeli hayvanları yok ettim. Sadece tesadüfen insanlara benzeyen hayvanlar.
Hafıza, o kavrayamadan kayıp gitti.
Babasının imajı bataklık gibi kayboldu.
Adını alamadı.
Babasının adı neydi?
Kayıptan hasta hissetti.
Veda edemedi; onu büyüttüğü için ona asla teşekkür edemedi.
Etrafındaki her şey daha da karardı.
Anılar daha hızlı hareket etti, yıllar, her zaman kız kardeşi ve bir arkadaşıyla birlikte yaşlandığını izlerken, belirsiz sahnelerin bir telaşı içinde geçip gitti . Aklına daha çok anı yerleşmişti. Meraklı gözleri ve parlayan güneş gibi saçları olan genç bir çocuk gördü.
Armin .
O isme tutundu.
Armin, Armin, Armin.
Senelerin geçip gitmesini, yaşlanmasını, birçok dehşetle karşılaşmasını, çirkin ve acımasız bir dünya tarafından katılaşmasını seyretmiştir.
Nefret edilen bir şeye, etrafındakilerde korku uyandıran aşağılık bir şeye dönüşmesini izledi.
Bir canavar, bir iblis, bir titan .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘊𝘢𝘯𝘢𝘷𝘢𝘳𝘭𝘢𝘳 𝘥𝘰𝘨̆𝘮𝘢𝘻,𝘺𝘢𝘳𝘢𝘵𝚤𝘭𝚤𝘳𝘭𝘢𝘳.
Fanfiction"Shinobi olmanın özgürlüğü yok!" Oğlan tükürdü, gök mavisi bakışları ileriye bakarken öfkeliydi. "Nefret ettiğim bu köye bağlı, emirlere uyan, hizmete zorlanan sığırlardan hiçbir farkım yok. Söylesene, bu nasıl özgürlük?" • "Köyü tarafından kucakl...
