"Ben seninle mutlu son istemiyorum." dediğimde söylediğimi algılayamamış gibi bana baktı. "Mutlu olalım ama aynı zamanda sonsuz olalım."
''Mutlu son olmasın, mutlu sonsuz olsun.'' dedi ve gülümsedi. ''Ama o film mutsuz sonla bitmişti.''
''O şarkının...
Ben en son gerçekten mutlu olduğumda 23 Ağustos 2022'yi gösteriyordu tarih. Aşık olduğum adamın doğum günüydü. Zaten mutsuzluğum o günün gecesinde başlamıştı.
Şimdi de mutluydum. Çünkü en yakın arkadaşım, kız kardeşim evleniyordu. Çünkü dört yıl boyunca her şeyimi paylaştığım sırdaşım evleniyordu. Onlar adına o kadar mutluydum ki ikisinin heyecanını da içimde taşıyordum.
Erva mükemmel bir gelin olmuştu. Saçlarını dalgalandırmıştı ve serbest bırakmıştı. Bu model hem şu anki gelinliğine hem de after partide giyeceği saten, askılı mini ama tülden bir kuyruğu olan diğer gelinliğiyle de uyumluydu.
Uzay'ın üstünde ise o gün görüntülü konuşurken gördüğüm siyah jilet gibi bir takım vardı. Papyondan rahatsız olduğu her halinden belliydi daha şimdiden çekiştirmeye başlamıştı. Kol düğmeleri 'E' harfi şeklindeydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benim üzerimde saks mavisi askılı uzun bir elbise vardı. Elbisemin yaka kısmı kalp şeklindeydi. Dizimin bir karış üstünden başlayan uzun bir yırtmacı vardı. Makyajım çok abartılı olmayacak bir şekildeydi. Kırmızı ruj yüzümde en çok göze çarpan ayrıntıydı. Saçlarım ise sıkı bir atkuyruğu şeklinde tepemde toplanmıştı. Tepemde toplu olduğu halde yine de belimin ortalarına kadar geliyordu.
Kuaförden çıkmıştık ve düğünün yapılacağı alana gelmiştik. Uzay ve Erva bekleme odasındaydılar. Ben de onların yanındaydım. Daha sonra Umut ve Masal da yanımıza geldi.
Umut'un üstünde bej renkli spor bir takım vardı. Masal'ın üstünde ise tozpembe straplez ve diz üstü, dantel detaylı tatlı bir elbise vardı. Karın kısmında ise çok büyük olmayan bir fiyonk vardı. Salaş bir topuz yapmıştı saçını ve önden birkaç tutam dışarı salmıştı.
Uzay'ın gözleri başka birini daha arıyordu. Bunu benimle beraber Erva da fark etmiş olacak ki ''Aras gelmedi mi?'' diye sordu Masal'a.
Erva'nın bu sorusuyla Uzay'ın gözleri Masal'a çevrildi.
Masal zoraki olduğu her halinden belli olacak şekilde gülümsedi. ''Maalesef gelmeyecek.''
Uzay gülümsedi. Bu gülümsemenin duygusunu anlayamadım. Burukluk da taşıyordu, alay da, hüzün de.
