37. Bölüm

70 10 0
                                    

Bölüm Şarkısı: Fikret Kızılok, Gönül

ALYA MANAS

25.08.2023

Bugün 25 ağustos. Tam bir yıl önce bugün İtalya'ya geldim. Onu terk edişimin üzerinden tam bir yıl geçti. Umut'un beni yok saymasına sebep olacak gidişimin üzerinden bir yıl geçti. Erva'nın sesini duymadan bir yıl geçti. Arya'ya dokunamadan bir yıl geçti.

O zaman yaralıydım bugün ise yaralarım kabuk bağlamıştı. O zaman hayat yaşanılmayacak kadar berbattı şimdi ise yaşanabiliyordu. O zaman kendimden de nefret ediyordum şimdi ise sadece kalbimden nefret ediyordum.

İyileşmemi sağlayan ev arkadaşlarımdı belki ama hepsinin başını Adil çekiyordu. Ve bana yeniden nefes almayı hatırlatan kişinin bugün doğum günüydü.

Luica'yla konuşmuştuk, buraya gelecekti. Adil'in haberi yoktu, ona sürpriz olacaktı.

Sabah uyanır uyanmaz odasına daldım ve ''Doğum günün kutlu olsun.'' diye bağırdım. Başına gidip dürtmeye başladım.

''Bu işkenceyi doğum günüm diye mi çekiyorum?'' Başını yastığın altına koyup yastığı başına bastırdı.

Yastığı çektim. ''İşkence mi?''

''Doğum günüm diye sabahın köründe uyandırılmayı hak etmiyorum bence.'' Hala gözünü açmamıştı. Yastığını aldım diye kolunu yastık olarak kullanıyordu. Geniş pazıları yastığı aratmayacak türdendi.

Ayrıca sabahın körü falan değildi. Saat 11.30'du.

Yastığı kafasına fırlattım. Kolunu kaldırınca yastık koluna çarptı ve kapının önüne düştü. ''Keşke doğmasaymışsın.''

Gidecekken kolumdan tuttu ve beni yatağa oturttu. Yatağa oturduğum an başı dizlerimdeydi.

''Tam bir belalı kız kardeşsin.'' Başını iteleyip kalkmaya çalıştım ama müsaade etmedi. ''Bugün benim doğum günüm bana trip atamazsın. Ve yastığımı attığın için yastığım olmak zorundasın.''

''İşkence etmeyeyim ya ben sana.'' dedim iğneleyici bir şekilde. ''Doğum gününde uyu akşama kadar ama üstümden kalkarak.''

''Pasta yaptın mı abine?'' diye sordu söylediklerimi umursamadan.

''Senin gibi gıcık birine pasta yapacağımı düşündürten ne?''

''Sabahın köründe başımda dikilmen?''

Bir kez daha başını iteledim. ''Ya uyu ya uyan ama ne yaparsan yap beni serbest bırak.''

''Neyli yaptın pastayı?'' Söylediklerimi umursamıyor onu itelememi takmıyordu. Ama sırt üstü uzanmış suratıma bakıyordu artık.

''Vişneli.'' dedim pis pis sırıtarak. Vişneye alerjisi vardı. ''En sevdiğinden.''

Başını sonunda dizimden kaldırdı ve oturdu. ''Şaka mı yapıyorsun?''

Elbette şaka yapıyordum. Pastayı Luica gelirken alacaktı ve pastası çikolatalı olacaktı. ''Beni böyle sinir edeceğini bildiğim için sırf sen yeme diye vişneli yaptım.''

''Kötü kalpli cadı.'' Ayağıyla iteleyerek yataktan kaldırdı beni. ''Defol.''

''Tamam tamam.'' dedim gülerek. ''Pastan hiçli.''

''Hiçli?''

''Hiçbir şeyli yani. Pasta falan yapmadım sana.''

''Çünkü aldın?''

Mutlu Sonsuz Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin