Mutlu Sonsuz

34. Bölüm

Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar.
Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından
Ya da bir yağmur sel oldum sokağında.
Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
Belki de bir rüyaydım.
Senin için...
Uyandın ve ben bittim.

OKAN SAVCI

🎶

ALYA MANAS

13.10.2022

Günler günleri, acılar acıları, beynim ise kalbimi kovalıyordu. Geçen bir buçuk ayda çok şey değişmişti ama aslında hiçbir şey değişmemişti.

Çektiğim acının dozu çok az azalmış olsa da aynı acıydı mesela. Beynim kalbimin hala bir aptal olduğunu düşünüyordu. Kalbim bana ihanet etmekten bir saniye bile çekinmiyordu.

Özellikle de gece olup yatağa girince beynimle büyük bir kavgaya tutuşup tüm gün içinde sustuklarını kusuyordu. Bazen kustuğu şeyleri vücudum kaldıramıyor ve gözyaşı olarak dışarı atıyordu. İşte o an ben kendimden de kalbimden de gözyaşı akıttığı için gözlerimden de nefret ediyordum.

Sanırım kendimden nefret ederek yaşamayı öğrenmem gerekecekti. En azından kalbimdeki bu aptal ağrı geçene dek.

Bir insanın en büyük dostu ya beyni olmalıdır ya da kalbi. Ama benim beynim de kalbim de benim en büyük düşmanımmış gibi davranıyordu. İçimde üç kişilik vardı. Beynimin sesi, kalbimin sesi ve iç sesim.

Beynim kalbime aldandığım için her fırsatta beni suçluyordu. Kalbim beynimin onu aptal gibi görmesine ses çıkarmadığım hatta hak verdiğim için bana ihanet etmeye devam etmesine rağmen utanmadan kızıyordu. Benim kendi iç sesim ise hem beynimden hem de kalbimden çok sıkılmıştı. Tek bir kelime dahi üretmiyordu. Kendini suskunluğa vurmuştu ve bunun için ona minnettardım.

Değişen en önemli şey ise hayatımdı. Bunu ben istemiştim. Etrafımdaki herkesle iletişimi kesmeyi ben istemiştim. Çünkü bu defa kimsenin aldatıldığımı bilmesini istemiyordum.

Annemle babama bile buraya gelişimin asıl nedenini söylememiştim. Diğerleriyle iletişimimi kesmemi çok sorgulamışlardı ama sürekli geçiştirmiştim onları.

Burada beni zorlayan iki şey vardı. Biri Arya'nın modumu değiştiren neşesinden ve güzel gülüşlerinden uzakta oluşum, diğeri ise Erva'nın bir arkadaştan çok abla hatta anne gibi bakan gözlerinden ve sarılışlarından mahrum kalışımdı.

Erva'dan ayrı kalışım için ağlayamazdım bu benim tercihimdi. Arya ise benimle iletişimi kendisi kesmişti. Onu ne zaman arasam aramıza ördüğü duvarların arkasından benimle konuşuyordu ve hemen kapatıyordu.

Arya'ya aldatıldığımı söyleseydim eğer Arya'nın öfkesi yüzünden herkes öğrenirdi. Şu an bile gidişimden onu sorumlu tutup suçlarken gerçekten onun yüzünden gittiğimi öğrenirse hiç sakin kalamazdı.

Erva'nın sesini duyduğum an gözyaşlarıma teslim olacağımı biliyordum. Ondan bir şey saklayamazdım. Hemen anlardı. Çünkü her halimi çok iyi biliyordu. Fakat anladığı halde ben istemediğim sürece kimseye bir şey söylemezdi, geri döndüğümde ise bana kollarını açardı.