Mutlu Sonsuz

ÖZEL BÖLÜM

Evet, size özel bölüm haberini verdikten sonra özel bölüle gelmiş bulunuyorum. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar.

Bölüm Şarkısı; Tuğkan, Yabancı

"HAYAL İLE GERÇEK"

ARAS BİRKENT

''Seni seviyorum Aras.''

🌲

''Alya Manas, Benimle evlenir misin?''

''Seninle evlenirim Aras.''

🌲

''Aras Birkent, senden ayrılıyorum.''

🌲

''Söz veriyorum Aras, senden hiçbir zaman gitmeyeceğim. Seni hiçbir zaman terk etmeyeceğim. Seni hiçbir zaman karanlıkta bırakmayacağım.''

🌲

''Seni çok seviyorum Aras Birkent.''

''Sana çok aşığım Alya Manas Birkent.''

🌲

Sen bana huzuru hissettirirken sana huzurum demeyi çok seviyordum. Şimdi ise sana huzurum demenin en büyük huzursuzluğun yaşıyorum.

🌲

''Ben sana kızmayı uzun zaman önce bıraktım. İnsan değer verdiği kişilere kızar. Sen benim için artık bir 'hiç' bile değilsin.''

🌲

''Peki neden karşıma geçip de hesap sormadın? Madem seni aldattığımı düşündün, madem o kadar emindin, neden geçip karşıma hesap sormadın? Neden karşıma geçip 'hani bana söz vermiştin?' demedin? Neden suratıma tükürmek için bile olsa gelmedin? Neden bana bela okumak için bile olsa karşıma çıkmadın?''

''Korktum, karşıma çıktığında ona aşık olduğunu duymaktan korktum!''

''Ben sana aşıktım be! Ben sana aşıktım. Kahretsin Alya, ben sana hala aşığım.''

🌲

''Belki üstümüzden yıllar geçer,
Belki bu hüzün bize yeter.''

''Saudade ne demek biliyor musun? Portekizce'de saudade, kavuşamayacağını bildiğin birine karşı duyulan derin bir özlem demek. Sen şimdi söylediğin bu şarkıyla beni o duyguya mahkum mu edeceksin?''

🌲

''Aras beni dinle. Ölüyorum...''

''Ben ölürsem, üzülmeyin.''

''Ve sen sevgilim. 4 yıl boyunca kalbimin seni sevmekten vazgeçmediğini hiç unutma. Hayran olduğum gözlerinde yeniden ormanı yaşat.''

''Bir ömrüm daha olsa yine seni sevmek isterdim.''

''Hoşça kal huzursuzluğumun huzuru.''

🌲

''Alya!''

Kendi bağırışımla birlikte gözlerim açıldı. Her zamanki gibi rüya-kabus karışımı bir şey görmüştüm.

Gün ışığımsız geçen iki yıl bir ay on üçüncü güne açtım gözümü. Günler bir zehrin kana karışması kadar sinsi ve yavaş ilerliyordu, yıllar ise bir kuşun kanat çırpışı kadar hızlı. Daha ne kadar bu şekilde yaşayabilirim bilmiyorum.