☻Chapter 15

42 0 0
                                    

"kenapa tak cakap kau dapat University sini. Dahla tak bagi contact langsung huh" Arjuna menjeling aku. Merajuk pulak.

Untuk pengetahuan aku dah pindah masuk rumah Arjuna. Dia ajak aku tinggal sekali. Aku ingat dia sewa apartment tapi sebenarnya dia sewa rumah terus. Mana la dia dapat duit. Walaupun aku tahu, Arjuna jugak orang yang senang tapi tak perlu lah sampai sanggup sewa rumah besar macam ni.

"aku saja nak buat surprise dekat kau tapi eh aku pulak terkejut. Tak sangka sama kelas". Betullah, tak sangka pulak secepat ini jumpa dia.

" kenapa kau sewa rumah besar sangat. Aku ingat sewa apartments saja. "

" biarlah ni rumah aku. Lagipun untuk keselesaan kita" dia senyum lebar.

"yeke sewa. Ke beli?". Arjuna terbatuk.

Something fishy huh

"betul lah Rose. Aku sewa ja. Kau fikir aku ada duit banyak ke nak beli. Haih tuduh saja kerja". Arjuna memegang dadanya macam diri tu sangat rapuh dituduh.

"fine".

Aku meronda ronda di kawasan rumah ini. Sangat cantik. Dah macam taman. Dalam rumah pun mewah saja. Aku duduk di sofa empuk. Tanpa sedar aku merasakan makhluk bulu bulu di kaki ku.

Aku mengalih dan melihatnya. Makhluk hitam yang berbulu sedang mengusap kaki ku. Rupa rupanya kucing.

Oh kucing. HAHH ??! KUCING !??

Aku menjerit lalu melompat ke arah Arjuna yang sedang datang ke arah aku dengan kelam kabut. Mungkin dia dengar aku jerit. Kaki aku melingkar di pinggang Arjuna. Aku dalam ketakutan. Aku memeluk leher nya erat.

"eh kau kenapa ni haa ?!" tanya Arjuna dengan riak blur.

" kau tanya aku kenapa. Apa benda dekat sofa tu !!! ". Aku masih tidak melepaskan Arjuna. Aaah apa nak jadi, jadilah!

" kucing?"

"kau bela kucing dekat UK ni. Kau apa masalah kau. Dahlah hitam. Aku ingat lembaga tadi"

"tak baik racist kucing. Turun lah eh kau ni"

"Taknak ! Kau bawak jauh jauh dulu kucing tu baru aku turun"

"macam mana aku nak bawak jauh jauh kalau kau peluk aku macamni."

Aku mula sedar kedudukan aku. Terasa membahang. Tak senonoh betul. Aku mula melepaskan lingkaran kaki ku dari pinggangnya.
Arjuna terus mendukung si hitam tu dan duduk. Aku duduk berjauhan dari diorang. Kang hitam tu cakar mati aku.

" asal kau bela kucing hah?!"

" lah aku tak bagitau ke aku pencinta kucing"

"kalau aku tahu, aku tak tanya kau ". Aku membalas. Aduh takkan aku nak hidup dengan hitam ni.

" kau takut kucing eh. Eee muka abah abah tapi takut kucing ". Dia mengejek aku.

" aku bukan takut. Aku tak suka" aku jeling tompok hitam tu. Kau pandang aku apa huh !?

" tak baiklah kau ni. Ni haiwan peliharaan Nabi tau "

" tau tapi aku bukan benci kucing. Aku tak suka sebab aku geli dengan bulu dia. Aku pernah kena cakar dengan mak kucing sebab aku pegang anak dia masa lahirkan anak dia". Aku mencebik mulut. Malunya lahai.

"HAHAHHAHAHAHAH kelakar lah. Jangan risau Noir ni dia tak cakar orang. Dia baik je " balas Arjuna sambil mengusap bulu kucing tu.

" Noir ?" aku mejengket kening.

"oh nama kucing jantan ni Noir. Sedap kan have have saja bunyi". Aku ternganga. Nama kucing pun unik.

"oh aku nak perkenalkan girlfriend aku. Kejap eh ''. Arjuna menyambung.
Dia berlari ke bilik. Dia simpan perempuan dalam rumah ni !! Kurang ajar. Tak sampai seminggu nak bela perempuan.

Arjuna kembali membawa seekor putih. WHAT?? KUCING LAGI?? Gone hidup aku.

"kenalkan my girlfriend, Oceana . Your madu". Mata dia colour biru laut. Bulu  putih yang tebal. Tak dinafikan kucing ni cantik tapi tak bermaksud aku boleh terima madu aku ni.

"kenapa oceana?"

"sebab mata dia colour biru laut. Laut kan ocean. So kalau perempuan sikit oceana" terang Arjuna dengan gembira. Yang aneh aneh saja perangai dia ni.

"dia cakar orang tak?"

" urm dia tak cakar orang tapi dia garang sikit". Mati aku. Garang mesti la dia cakar. Aku menghembuskan nafas pasrah.

"aku nak pesan dekat kau. Kalau aku takda kat rumah atau kau tak ada kelas. Nanti kau tolong la bagi makan dekat anak anak bulus aku ni tau". Arjuna merayu rayu. Takut bulus dia kebulur.

"tengok la macam mana" nak buat macam mana. Memang aku kena la jaga walaupun aku takut. Tak tergamak la aku nak bunuh kucing.

"kalau aku tahu jadi macamni. Patut nya aku bagi saja kucing masa malam pertama kita. Dapatlah peluk macam tadi". Arjuna tersenyum gatal.

Lagenda Budak Kasmaran Where stories live. Discover now