Zorunlu Evlilik

9

Emir

Roma'ya vardığımızda iş ortaklarımla yapacağım toplantılara kadar yarım günlük bir vaktim vardı. Derin'i de alıp dışarıda biraz dolaşmaya karar verdim. Her zamanki gibi çağırmadan kahvaltıya gelmiyordu. Bu sefer görevliler yerine bizzat kamarasına kendim gitmeye karar verdim. Kapısına birkaç defa vurdum ama hiç bir ses gelmemişti.

"Derin orada mısın?" Hala bir ses yoktu. Akşam biraz fazla içmişti ve çok geç yatmıştık. Büyük ihtimalle kendine gelememiştir diye düşünerek kapıyı araladım. Gerçekten de yatakta kafasını yastıklara gömmüş uyuyordu. Hava sıcak olduğu için üzerine hiç bir şey örtmemişti. Üzerinde minik bir şort ve t-shirt vardı. Kalçaları karşımda enfes görünüyordu. Eğer daha fazla uyanmazsa şehri birlikte gezmek için vaktimiz kalmayacaktı. Uyanması için yanına gidip onu sakince sarsmaya karar verdim.

"Derin hadi uyan sabah oldu. Dışarı çıkacağız."

"Hmm mmm." Uykulu mırıldanma sesleri çıkarıyordu. Biraz daha dil döktükten sonra gözlerini açtı. Beni görünce şaşırmıştı.

"Burada ne işin var?"

"Seni uyandırmaya çalışıyorum. Roma'ya geldik. Hadi dışarı çıkıp kahvaltı edelim."

"Tamam sen git. Hazırlanıp geliyorum."

"15 dakikan var."

"Tamam bana yeter." Ben kapıyı kapatırken banyoya girmişti.

Söylediğim gibi 15 dakika sonra güvertede hazırdı. Üzerine jean bir şort, beyaz yarım bir gömlek giymişti. Sıradan giyinip hiç makyaj yapmasa bile dikkat çekici görünüyordu. Birlikte yattan inip Ali'nin ayarladığı arabaya bindik. Doğruca Roma birinci bölgeye gittik. Trafik vardı yaklaşınca arabadan inip yürümeye karar verdik. "Daha önce Roma'ya gelmiş miydin?"

"Evet ailemle gelmiştim. Ama küçüktüm, çok hatırlamıyorum."

"Görmek istediğin bir yer varsa söyle."

"Nereye gidiyoruz?"

"Önce bir şeyler yiyelim. Sonra bakarız."

"Pizza mı yiyeceğiz?"

"Kahvaltıda pizza mı yemek istiyorsun?"

"Evet neden olmasın? Zaten neredeyse öğlen oldu. Hadi pizza yiyelim lütfen."

Onu kırmadım. Roma'da sevdiğim pizzacılardan biri olduğumuz yere yakındı. Doğruca oraya gittik. Turistlerin çok bilmediği dört-beş masalı küçük bir yerdi. Sahibi her Roma'ya gittiğimde pizza yemeye geldiğim ve iyi bir bahşiş bıraktığım için artık beni tanıyordu. "Benvenuto, signor Emir. Sono contento di vederti. Che cosa ottieni?"

İtalyanca "Hoşbulduk. Ben bir pizza Napoli alacağım." dedim. Derin de Fungi pizza seçmişti. Onun siparişini de ben verdim.

"İtalyancan iyiymiş. Burası da çok tatlı bir yer."

"Beğenmene sevindim."

Pizzalarımızı yiyip, yine iyi bir bahşiş bırakarak oradan uzaklaştık. İşini iyi yapan küçük işletmeleri desteklemeyi seviyordum.

Biraz yürüdükten sonra İspanyol merdivenleri karşımıza çıkmıştı. "Dondurma alalım mı? Daha önce annemlerle geldiğimde sanki şuradan bir yerden dondurma alıp merdivenlerde oturup yemiştik." Söylediğini yaptık. Merdivende oturup dondurmasını yerken çok mutlu görünüyordu.

Oradan ayrılıp yürümeye devam ettiğimizde aşıklar çeşmesinin önüne gelmiştik. "Para atmak ister misin?"

"Olur. Ama sıra var."