Zorunlu Evlilik

29

Derin

Emir ile kahvaltıdan sonra her şey artık daha farklıydı. Eski sinirli ve öfke dolu davranışları yok olmuş gibiydi. Bana saygılı davranıyor asla sınırlarını aşmıyordu. Arkadaş kalma kararım için de saygı duyuyordu. Akşamları Leo'yu uyuttuktan sonra o misafir odasına, bense onun odasına gidiyordum. Biliyorum bu onun için bir işkenceydi. Çünkü benim için de öyleydi. Ama aramızdaki fiziksel çekimden önce iki olgun insan gibi çözmemiz gereken konular halletmek zorundaydık. Ona tekrar güvenebilmeye ihtiyacım vardı.

Emir sabah bizimle kahvaltı edip işe gidiyor, her akşam dönerek bizimle akşam yemeği yiyordu. Leo gitgide ona daha da çok alışmıştı. Babası ile vakit geçirirken onu böylesine mutlu görmek beni de çok mutlu ediyordu. Tabi ki Emir onu türlü türlü oyuncaklarla şımartıyordu. Kısa sürede ev çocuk eşyaları ile dolup taşmıştı.

Evde hem ev işlerine yardım eden bir görevli hem de Leo'nun bakıcısı vardı. Gün içinde benim yapabileceğim çok bir şey kalmıyordu. Tabi ki tüm gün oğlumla vakit geçirmek harikaydı. Ama o da bakıcısı ile ders yapıyor, yeni oyuncakları ile vakit geçiriyor ya da uyuyordu. Geçen gün eve gelen kadının bıraktığı kartı alıp daha önce çalıştığım derginin editörünü aramaya karar verdim. Benim aradığıma oldukça sevinmişti. Paris'te çıkardığım işten memnun oldukları için benimle çalışmak istediğini söyledi. İyi de bir ücret önerdi. Başta part-time olarak başlamam konusunda bir şart sundum. Leo ile nasıl gideceğini görmek istiyordum. Şansıma bu istediğim kabul edildi. Ben de gelecek hafta işe başlamaya karar verdim.

Akşam yemeğinde bu durumu Emir ile paylaşmaya karar verdim.

"Şu geçen gün gelen kadın dergi editörünün kartını bırakmıştı hatırlıyor musun?"

"Gamze mi?"

"Adı her neyse işte. Karttaki numarayı aradım. Benimle çalışmak istediklerini söylediler. Başlangıçta part-time olacak. Gelecek hafta başlayacağım."

Çok sevinmiş görünmüyordu.

"Çalışmana gerek olmadığını biliyorsun."

"Ama çalışmak istiyorum. Ayrıca evde sıkılıyorum."

"Sıkılıyorsan bir bebek daha yapabiliriz."

"Ne?"

"Şakaydı." Düşündüklerini keşke pat diye söylemese keşke diye içimden geçirdim.

"Dediğim gibi başlangıçta part-time olacak. Leo ile nasıl gideceğini görmek istiyorum. Paris'teyken onu bırakmak çok zor oluyordu. Ama şu an iyi bir bakıcısı var ve her geçen gün büyüyor."

"Çalışmanı istemiyorum. Ama kararına saygı duyuyorum."

Emir kadar kontrolcü birinin ağzından böyle sözler duymak hoşuma gitmişti. "Teşekkürler."

Yemekten sonra Leo'yu yatağına yatırıp odasının kapısını kapattık. Odama geçerken Emir'in de peşimden geldiğini farkettim. "Bir şey mi oldu?"

"Yok ben odamdan kıyafet alacaktım da."

"Dışarı mı çıkıyorsun?"

"Evet Sarp'a söz verdim. İşlettiği klübe gideceğim. Bu gece önemli misafirleri olacağını söyledi."

"Anladım." Beni bırakıp gece eğlenmek için dışarı çıkması sinirime dokunmuştu ama hiç bir şey söylemedim. Arkadaş kalmayı isteyip onun her yaptığına müdahale edecek halim yoktu.

Kıyafetlerini alıp odayı terk etti. Pijamalarımı giyip yatağa girdim. Tek düşündüğüm Emir'in bir gece klübünde başka kadınlarla eğlenmesiydi.