His Unofficial Girl

26. She Knows

RAVEN's POV

You and I go hard, at each other like we going to war

You and I go rough, we keep throwing things and slammin' the door

You and I get so, damn dysfunctional we stopped keeping score

You and I get sick, yah I know that we can't do this no more

But baby there you go again, there you go

Again making me love you

Yeah I stopped using my head, using my head let it all go

Got you stuck on my body, on my body like a tattoo

And now I'm feeling stupid, feeling stupid crawling back to you

"Urgh." Tinakpan ko ng unan ang mukha ko para hindi ko na marinig ang nag-iingay kong cellphone. Tsk. Bakit ba nakalimutan kong i-silent ang cellphone ko bago ako matulog kanina?

"Archer! Phone!" Pasa ko sa boyfriend ko. Ngunit ilang segundo na ay hindi pa rin tumitigil ang pagtunog ng phone ko. Naka-ilang ulit pa iyon.

Ssssh! Sino ba ang matinong tao ang tatawag sa madaling araw?! Padabog na tinanggal ko ang unan na nakatakip sa mukha ko at tiningnan ang katabi ko. Nangunot ang noo ko ng makitang wala si Archer sa tabi ko.

Where the fuck is he?!

Naiinis na bumaba ako sa kama para hanapin ang nag-iingay na cellphone. Pumasok ako sa bathroom. Doon ko kasi huling nilagay iyon, alam ko. Natagpuan ko naman iyon kaagad sa may sink. My forehead knots when I saw the name on my phone's screen.

Jenevy Licaros Calling

"Jen?" Nagtataka kong tanong nang masagot ko na ang tawag nito. Bakit kaya napatawag ito sa akin ng ganitong oras? Lumabas na ako ng banyo para tingnan kung anong oras na. It says 2:34 on our digital clock.

"Jenevy?" Untag ko nang walang sumagot mula sa kabilang linya. Nagpasya akong lumabas ng kwarto para hanapin si Archer.

"Are you there?" Hindi kaya accidentally eh napindot nito ang cellphone nito? Hanggang ngayon kasi ay walang sumasagot sa kabilang linya. Sumilip ako sa ibaba at nakita ko si Archer na natutulog sa couch. May librong nakapatong sa dibdib nito.

Bumaba na ako para puntahan ang binata. Nagsumiksik ako sa tabi niya. Malaki naman ang couch ni Archer. Kasyang-kasya kaming dalawa. Ni hindi man lang nagising ang loko. Ibababa ko na sana ang cellphone ko nang hindi pa rin sumasagot ang nasa kabilang linya.

"Arise..." Mahina at mediyo namamaos ang tinig na iyon.

"Jen?" Nagtatakang tanong niya. Suminghot ang nasa kabilang linya. Napabangon tuloy ako. Nagising si Archer dahil sa biglang pagbangon ko.

"Arise..." Napakunot ako ng marinig ang mahihinang hikbi nito.

Is she crying? What is happening?

"Jen, are you okay?" Nag-aalalang tanong ko sa kaibigan. Hikbi lang ang sinagot nito sakin. Now, I am really sure that Jenevy is crying on the other line. "Jen, what happened? Where are you? Are you okay?"

Hindi ito sumagot. Bagkus ay mas lalong lumakas ang iyak nito. Nataranta na tuloy ako.

"Jen, please. Calm down. Where are you? Tell me. Pupuntahan kita!" Napabangon na din si Archer at hinaplos ang buhok ko. Nakakunot noong tiningnan niya ako, asking what is happening. I shrugged my shoulders.

"I... I... I am here..." Paputol-putol na sagot nito.

"Where?"

"Ciael... Towers..."

"You are here?" I stand up and get Archer's jacket. Nagmamadaling lumabas ako ng penthouse at sumakay ng elevator.

"Jen, calm down. I am on my way down. Stay there, okay?" Worried na sabi ko sa kanya. Nag-aalala ako. Hindi naman kasi iyakin itong si Jen. I am sure something terrible happened to her to make her cry like that.

Nakalabas na ako ng elevator at hinanap ng mga mata ko si Jenevy.

And then... I saw her. Sitting on the lobby's couch, hugging herself. Hawak ang phone at pinupunasan ang mga luhang wala yatang ampat sa pagtulo.

What happened? She really looks so lost.... And broken.

I hurriedly run towards her.

"Jen..."

She looked up at me with her red and puffy eyes. Lumakas lalo ang paghagulgol niya nang makalapit na ako sa kanya.

"Arise..." She said my name almost a whisper.

I grabbed her arm to make her stand up. Ramdam na ramdam ko ang panginginig ng katawan nito.

Ano ba ang nangyari?

Niyakap ko siya. Niyakap din niya ako at ibinaon ang mukha sa leeg ko. Matangkad si Jen kaya sobrang awkward ng posisyon namin ngayon dahil may kaliitan ako.

"Ssssshhh... Calm down, Jenevy." Hinaplos-haplos ko ang buhok niya, trying to calm her down.

"Now, tell me. Anong nangyari?" Banayad kong tanong. Napahikbi na naman ito. Buti na lang wala ng tao ngayon sa lobby ng Ciael.

"Luis..." Nanginginig na banggit nito sa pangalan ng boyfriend.

"Luis?"

"Luis..." Mas nanginig pa ang katawan at boses nito. And in the most pained voice, she said...

"Luis... He is cheating on me!"

I was stunned.