shameless friend,, kookmin

30; madem gidecektin...

(beklenen yüzleşme kaçınılmazdır,, keyfini çıkarın.
oy ve yorumlarınızı bekliyorum.)

30; Madem Gidecektin...

Okul dağıldıktan ve herkes kendi derdini sırtına yüklenip gittikten sonra oğlan da yaşayacağı yıkıma doğru yürüdü, birlikte gitmedikleri apaçık, birini kendi imkanları, diğerini özel şoförü ilişkilerinin kırılma noktasını yaşamaya götürdü, oğlan, arkadaşının peşi sıra girmişti eve, arkadaşının adımları seri, hareketleri planlıydı, çocuk kafasında bitirmişti, eşyalarını toplayacak ve oğlanla arasındaki zehirli sarmaşığı andıran bu ilişkiyi koparıp atacaktı, kurtulacaktı ondan, evet çocuğun zihninde dönüp duran iki kelime bitirmek ve kurtulmaktı, mamafih odasına yönelip dolabın kapağını açtı, oğlan da hemen şurada onu izliyordu, "jungkook," dedi üzgün bir sesle, arkadaşını oraya kitlediği için o kadar pişmandı ki bunun yaşanmamış olmasını çok istedi, çocuk bir çantaya kıyafetlerini koymaya başlayınca oğlan telaşlandı, "gidecek misin gerçekten? beni bırakacak mısın? yapma, n'olur gitme jungkook, özür dilerim, gerçekten çok pişmanım, n'olur dur lütfen..."

Çocuk dinlemeden -kelimenin tam anlamıyla dinlemiyor hatta duymuyordu- eşyalarını koymaya devam ederken oğlan daha da çaresiz konuştu: "jungkook, gitme, yapma bunu bana, ben sensiz yapamam, sensiz kalamam bu evde, lütfen beni bırakıp gitme, özür dilerim, bir daha olmayacak, yemin ederim bir daha asla olmayacak, n'olur dur, özür dilerim, jungkook lütfen gitme, terk etme beni." Oğlan gergin ve tetikte beklerken durmadan konuşuyordu, arkadaşının dikkate değer bulacağı veya tepkisiz kalamayacağı herhangi bir laf söz arıyordu, "gitmeyeceğim demiştin, asla gitmeyecektin, ne olursa olsun gitmeyeceğim diye söz verdin!"

"Bu, beni bir yere kitleyip yarışmaya gitmeme engel olmadan önceydi!!" diye kükredi çocuk, tüm öfkesine rağmen oğlan ondan dönüt almış olduğu için bir nebze olsun rahatladı çünkü hiçbir şey görmezden gelmesi kadar canını yakamazdı, "korktum, anlamıyor musun? seni kaybetmekten korktum!" diye tazallüm etti. "Beni asıl şimdi kaybettin jimin," dedi çocuk, bu söz oğlanın kalbini delip orada bir boşluk hissetmesine sebep oldu, sanki oluk oluk kan kaybediyor, son nefesine yaklaşıyordu.

"Hayır," deyip başını iki yana salladı oğlan, kabul etmiyordu, okul kitaplarını koyduğu çantayı sırtına takıp kıyafetlerini koyduğu çantayı eline alan jungkook odadan çıkmak istedi, oğlan kendinden beklenmeyecek derecede bir asabiyetle çocuğun kolunu tuttu, "bana bunu yapamazsın, izin vermem, bana sormadan hayatıma girip bana sormadan hayatımdan çıkamazsın," diye konuştu, o gün "istersen ben senin arkadaşın olurum," diyen de bugün, "beni kaybettin," deyip gitmeye kalkışan da aynı kişiydi, oğlan burada bir haksızlık yaşandığına inanıyordu, hiç değilse itiraz hakkı olmalıydı, "jimin bırak beni," dedi jungkook, "seni uyardım, eğer beni burada bırakırsan bir daha yüzüne bakmam, eve de gelmem dedim, benim için ölürsün dedim. öldün de zaten."

Çocuk, oğlanın tutuşundan hodbin bir tavırla kurtuldu fakat oğlan, arkadaşını bu sefer iki kolundan tuttu, öfkeli gözlerini çocuğunkilere dikti, "madem gidecektin," dedi yutkunmanın hemen ardından, "neden gitmeyeceğim dedin? neden söz verdin o gece? niye beni gitmeyeceğine inandırdın, niye?" diye isyan etti, gideceği en başından belliydi, neden yıllarca aksine inandırmak için dil dökmüştü, daha geçenlerde oğlan, "belki de hayatından çıkması gereken benimdir," deyince çocuk, "böyle bir şey asla olmayacak," dememiş miydi? şu nazarda kendinde gitme hakkını nasıl görüyordu oğlanın aklı almıyordu, vaziyeti kabullenemiyordu.

Jungkook ise şu durumda dahi hesap sorulan kişinin kendisi olmasına tahammül edecek erdeme sahip değildi, "dayanabileceğimi düşündüm," diye bağırdı, "tüm zorbalıklarına, takıntılarına rağmen pes etmek istemedim," dedi, "çünkü benim için değerliydin, herkesten değerliydin hem de, ama bunlar sana yetmedi jimin, açık konuşalım, sen seni seven birini istemiyorsun, sen baskı altında tutabileceğin, duygusal manipülasyonla istediğini yaptırabileceğin, süs köpeği gibi sürekli yanında taşıyabileceğin birini istiyorsun. bu benim kaldırabileceğimden çok fazlası."