Snow White and the Seven Elements [ ON-GOING ]

CHAPTER 7: My Saviour, My Hero

" Yeah. In one condition. "

" In one condition? Owkayyy... Anything kuya!!! "

" Just stay away from seven elements. "

PROCESSING. PROCESSING.

SILA ba yung sinasabi ni kuya Dash? Teka, bakit kelangan ko silang layuan? As if naman na makakausap ko sila.

" Hey, Snowhite. I think it's your turn. " sabi ni Patterson sakin. Grabe. Kinakabahan ako pag nagsasalita siya.

Pumasok na ko sa Cube Orb. Hindi ko naman alam kung ano yung ipapakita ko sa kanila.

" KNIGHT! WALA KA BA TALAGANG BALAK NA MAGPAKITA NG KAPANGYARIHAN MO?! " sigaw ni Coach sakin.

" Sorry po talaga, Coach. Walang wala talaga akong ipagmamayabang sa inyo. " Sabi ko nang nakayuko.

" I'M SO COMPLETELY DISAPPOINTED IN YOU, KNIGHT. IPAPAHIYA MO BA ANG PAMILYA MO? " pagkasabi ni Coach nun, nakagat ko na lang ang labi ko. Di ko alam kung maiiyak ba ko. Pero ayoko yun ipakita. Ayokong ipakita sa kanila na napakahina ko. Talaga.

" Show it. " nagulat ako Ng nagsalita si Patterson. Nakasmirk na naman siya. Wala naman akong dapat ipakita eh.

" BAKA NAMAN KASING LAKAS MO ANG DADDY MO?! " pagkasabi ni Coach nun, nakita kong pinindot niya ang remote.

Nagulat ako at biglang may babagsak sa taas!!!

" AAAAAAAAAHHHHHHHHH!!!! " napasigaw ako at agad akong yumuko at kinover ko ang ulo ko.

Teka, bakit ang tagal bumagsak?

Pagtingin ko sa taas, nakalutang ang kotse! At unti unti itong nagcrumple hanggang sa naging bilog. Parang papel lang! At binato ito ng pakanan. Hay nako! Akala ko, KATAPUSAN KO NA!

" SINO ANG PAKIALAMERONG GUMAWA NON?! " sigaw ni Patterson. Akala ko naman, ginawa talaga nila yun. Sino?

Lahat ay sunod sunod na tumingin kay...

" IKAW?! " sabi ni Patterson kay... HAROLD?

Pagkasabi ni Patterson nun, agad ibinaba ni Harold ang kanang kamay niya.

" PAKIALAMERO. SINO KA BA?! " - Patterson.

" Harold White. "

" Wala akong pakialam. " - Patterson, na may nakakamatay na titig.

Pagkasabi ni Patterson nun, agad siyang nawala! At nasa harap ko na! Kaya napatili ako! Teka...
Ayun sa pagrereview namin ni Candy, teleporter pala ito!

" If you're not strong like your Dad, I think you can fly like your Mom. Shall we? " At nagsmirk na naman po siya. At niyakap niya ko!

Grabe ang pagkakayakap niya sakin.

Parang nasa heaven lang ang feeling.

Tulad nito, ang tahimik at ang sarap sa pakiramdam. Parang nasa ulap ako. Ang bilis tuloy ng tibok ng puso ko.

Teka.

Bakit kami nandito sa...

" AAAAAAAAHHHHHHHHH!!! WAG MO KONG BITAWAN! WAAAAAAAHHHH!!! " shockksss! Malaglag kami! Bakit napunta kami dito?! Bakit nasa labas kami ng school?! Aahhh! Teleporter nga pala to! Shit! Bakit di ko naisip agad yun! Akala ko, imagination ko lang lahat! Yun pala, totoong nasa langit kami at kasalukuyang malalaglag na kami!!!

" BITAWAN MO KO! " sigaw niya sakin at hindi pa rin ako bumibitaw sa pagyakap sa kanya! " CHANSING KA, OY! "

" ANONG CHANSING! KUMAKAPIT LANG AKO SAYO! PARA PAG NAGTELEPORT KA ULIT, KASAMA MO KO!!! AYOKO NA!!! " nagsisigawan kami dahil sa sobrang lakas ng impact ng hangin! Naiiyak na ko!!!

" ARGH! BUMITAW KA SAKIN! IF NOT, MAPAPASO KA! " sigaw niya habang pinipilit niyang kalasin ang pagkakapit ko sa kanya.

" AYOKO! AYOKO! WAAAAAH! " sigaw ko ulit. DAHIL HINDI KO NA KAYA!

" KUNG AYAW MO PANG MAMATAY, HERE'S THE DEAL. "

" POTEK! ANO BANG DEAL DEAL YAN?! PWEDE SA MATINONG LUGAR NATIN PAG-USAPAN?! MALALAGLAG NA TAYONG GAGO KAAAAAA!!! "

" ayoko. "

" YOU JERK! FINE! ANO BANG DEAL YAN?! BILIS! WAAAAHHHH!"

" Ililigtas kita kung magdedesisyon ka na umalis na ng LSU. "

" THE HELL?! " ang hirap naman ng pinapagawa niya! Bakit ba kasi ayaw niya ko sa LSU?!

" Bakit ayaw mo ba? Sige ka, iiwan na kita diyan. "

" E-EDI SIGE! GO! SAVE YOURSELF! KAHIT ANONG GAWIN MO SAKIN, HINDING HINDI AKO AALIS NG LSU! BAKIT BA KASI GUSTO MO NA WALA AKO RUN?! "

" Dahil ayoko na may nakakalamang sakin. Lalo na ang Knight na katulad mo! "

" WOW! SORRY NAMAN KUNG TALUNAN KA TALAGA! " grabe. Mag usap daw ba habang nalalaglag na?!

" ANONG SABI MO?! "

" Talunan. "

" SINO?! "

" IKAW! DUH?! AKALA MO, NO ONE CAN DEFEAT YOU?! PWES, MAY KATAPAT KA NA! KAHIT WALA AKONG KAPANGYARIHAN TULAD NG PAMILYA KO, NOH! KUNG NALAMANGAN KA NG MGA KUYA KO NUN, PWES, DI RIN AKO MAGPAPATALO SA ISANG HOT---AY ESTE SA ISANG BUTIKI NA KATULAD MO! " muntik na yun ah.

" Kung ganon, malaglag ka diyan at mamatay ka na! "

Poof.

SHOCKS! WALA NA SIYA! INIWAN NIYA KO DITO!

" GAGO KA! TULONG! WAAAAAAAHHHHHHH!!! " malalag na ko! Katapusan ko na. Bye bye my daddy. My mommy. My kuyas. My Dogpoopie. My yaya. My friends. Bye everyone. Hindi ako magdadalawang isip na pag namatay talaga ako, mumultuhin ko ang hinayupak na Patterson na yun!

HOW DARE HE!

*sniff*

Hahayaan niya ba talaga na magkalasug lasug buto ko?

Hindi ko tuloy mapigilang umiyak.

Bakit kung kelangan ko nang magliligtas sakin saka sila wala?

Ganun na ba ko kadesperada para mas piliin na magstay ng school kaysa magpakamatay?

Pano na ngayon na mawawala rin naman ako? Ano pa silbi ng pageenroll ko sa LSU?

Napakawala ko talagang kwenta.

Nakikita ko na ang mga building.

Yung pagkakulay green ng field.

Babagsak ba talaga ko?

Nakakapagod palang sumigaw.

Malapit na.

Pikit ka na lang, Bless.

Hanggang kinikimkim mo ang sakit.

Habang nakapikit ako,
naramdaman kong may kumapit sa bewang ko.

Isang... Anghel ba to?

Hindi ko siya masyadong maaninag dahil sa mga mata kong kanina pa lumuluha.

Pumikit na lang ako habang papunta na kami sa taas.

MY SAVIOUR.

MY HERO.