Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
' Kahve içmeye gelir misin? '
Seokjinden duyduğu teklifle yerinde donmuş, karşısındaki bedene bakmıştı. Utançtan kızarmış yanakları, gözlerini kaçırışı, öz güvensiz duruşu. Jungkook onun gibi utangaç birinin böyle bir teklifle geleceğini hiç düşünmemişti.
Seokjin utangaç olmasına rağmen adım atabildiyse, Jungkook elbette devamını getirecekti.
Nasıl hayır diyebilirdi ki?
Jungkook elindeki malzemelerle merdivenlere doğru yürüyen bedene gülümseyerek bakmış, elini cebine koyup biraz daha hızlanmıştı.
Önündeki bedenden bu kadar etkileniyor olması onu korkutuyordu fakat Seokjin o kadar masumdu ki kendini çoktan kapılmış buluyordu.
Kim bir melekten korkardı ki?
Seokjinin arkasından merdivenleri çıkmak gericiydi, her ne kadar istemese de gözü önüne kayıyordu. Seokjinin kalçası tam gözünün önündeyken bakmamak aptallık olurdu zaten. Giydiği kahverengi bol kumaş pantolon kalçasını o kadar güzel sarmıştı ki...
Jungkook ateşin vücudunun alt kısmına gittiğini hissedince gözlerini yere çevirmiş, Seokjine bakmamaya çalışmıştı.
Gecenin hafif soğuğuna rağmen o kadar sıcaklamıştı ki, üzerindeki ceketi çıkarıp koluna astı.
Hayır merdiven çıktıkları için terlemişti.
Kesinlikle öyleydi.
" Her gün çıkıyor musunuz bu merdivenleri ya? " dedi Jungkook aklını dağıtmak adına. Derin bir nefes vermiş, Seokjinin yüzne bakmaya çalışmıştı.
" Aslında iyi oluyor, kaslarım o kadar gelişti ki. Bacaklarım falan artık rahatsız etmiyor. "
Farkındayım, diye mırıldandı içinden. Ağlamak istiyordu, konuyu ne kadar dağıtmaya çalışsa da Seokjin aklına yine o biçimli kalçaları getirmişti. Konuşmamaya karar verip sadece merdiven basamaklarına odaklandı.
Daha ne kadar çıkmaları gerekiyordu?!
" Sen nerede yaşıyorsun sahi? " dedi Seokjin yeni aklına gelen konuyla. Arkasına kısa bir bakış atmış, büyüttüğü gözlerle basamaklara bakan bedenle kaşlarını çatmıştı.
Yanlış bir şey mi söylemişti?
Jungkook Seokjini duymamış, aklından çıkarmaya çalıştığı görüntüye odaklanmıştı. Kafasında hangi şarkıyı söylerse söylesin, hangi iğrenç şeyi getirirse getirsin gitmiyordu gözünün önünden.
Seokjin yanlış bir şey söylediğini düşünüp susmuş, sessizce merdivenleri çıkmaya devam etmişti. Son basamaktan da geçince derin bir nefes vermiş, evin kapısına doğru adımlamıştı.
