Narin kanatları, ağır ama güçlü hareketleri, kusursuz görünüşleri.
Seokjin onlar hissedebiliyordu. Karnında dönüp duran, kalp atışına göre dans eden kelebekleri hissedebiliyordu. Renklerini tanımlayamazdı belki ama biliyordu orada olduklarını.
Jungkook her gülümsediğinde, gözlerinin içine baktığında, eline kaçak dokunuşlar bıraktığında. Seokjin hissediyordu kelebekleri.
Hızlanan kalbi yüzünden nefesi sıklaşıyor, yanakları hatta kulakları kızarıyordu. Jungkook onun kızarmasına bakıp gülümsüyor, daha da kızarmasına sebep oluyordu.
Seokjin bu duyguları hissedebildiğine inanamıyordu.
Bir günah bu kadar iyi hissettirmemeliydi. Bir günah bu kadar güzel olamazdı.
Değildi.
Seokjin bunu sonuna kadar inkar ederdi. Fakat eğer günahsa da Seokjin günahkar olmaya alışmıştı. En başından beri günahkar ve ahlaksız olan Seokjin değil miydi zaten?
Eğer günah olan Jungkook gibi birine aşık olmaksa Seokjin en büyük günahkar olabilirdi.
Jungkookdan aldığı flörtöz bakışlar, utangaç dokunuşlar da bu günahta yalnız olmadığını gösteriyordu.
Seokjin yıllar sonra sevginin karnında doğurduğu kelebekleri hissedebiliyordu.
Yavaş yavaş doğuyordu.
Bebek adımlarıyla yeniden Seokjin oluyordu. Soğuk kişiliği ile duvar ördüğü Seokjin yavaş yavaş o duvarları yıkıyordu. Kendisi yetmediği zaman yıktığı tuğlaların arasından Jimin gülümsüyor, onu yanına çağırıyordu. Jungkookun bambi gözleri aklına geliyor, tavşan dişleri görebilmek için çabalıyordu.
Yaşamak için bir sebebi vardı.
Annesinin yaşayamadığı hayatı yaşayacaktı.
Mutlu olacak, sevilecek, özgür olacaktı.
Özgürdü, mutluydu ve seviliyordu. İstediği her şey birer birer gerçekleşiyordu. Başka şeyler istemeye gerek duymuyordu artık. Jimin vardı, okulunu kazanmıştı, para kazandığı bir işi ve başını sokabileceği bir evi de vardı.
Keşke annesi de özgürlüğün verdiği bu huzuru tadabilseydi.
Keşke annesi de babasıyla birlikte bir şehre sıkışmak yerine insanlarla gezip, kendine hobiler edinebilseydi.
Yemek yapmak, evi temizlemek ve kiliseye gitmek dışında başka işlerle de uğraşabilseydi.
Fakat annesi onun böyle olmasını isterdi değil mi? Kendi yaşayamadığı hayatı dünyadaki en sevdiği insanın yaşamasını elbette isterdi.
