His Reincarnated Wife (Duology Collaboration #2)

Kabanata 21

Hindi ko alam kung may mukha pa ba akong mahaharap sa kan'ya matapos kong gawin ang nakakahiyang bagay na iyon.

Tangina! Tangina talaga! Tangina mo talaga self dahil bakit hindi mo ba napansin na pagjajakol na 'yong ginagawa mo sa tite niya at hindi paghimas?! Jusko!

Pero in fairness ha, nawala 'yong sakit na nararamdaman niya sa tite niya dahil sa ginawa kong pagjakol sa kan'ya at isama mo na rin na ang sakit na iyon ay napalitan ng sarap. Sarap na hatid ng pag jakol ko sa kan'ya.

After ng nangyari na iyon ay nagkulong talaga ako sa kwarto ko. Hindi na ako lumabas pa and actually, ilang minuto na ang lumipas simula ng magkulong ako rito.

At sa loob ng ilang minuto na iyon ay hindi man lang ako sinundan no'ng pambirang 'yon. Nag expect pa naman ako na kakatukin nito ang pintuan nitong kwarto ko at saka niya ako i co-comfort na ayos lang 'yong nangyari.. Na aksidente lang 'yon at hindi ko 'yon sinasadya.

Na ayos lang dahil nasarapan rin naman siya.

Pero ang tangina, nag expect lang pala ako sa wala. Nag expect sa pagkat ilang minuto na ang lumipas at wala pa ring kumakatok.

Well, ano pa ba ang ini-expect mo self? E, baka ng nandidiri na 'yon sa'yo dahil sa ginawa mo. Nandidiri na 'yon sa'yo o hindi kaya galit dahil never niyang ini-expect na magagawa mo ang bagay na iyon sa kanya—na magagawa mo siyang bastusin.

Sa naisip ay linukob ng lungkot ang puso ko. Dahilan kung bakit napasimangot ako at saka napahiga sa kama.

Kumuha ako ng unan at itinakip ko ito sa pagmumukha ko. At roon ko inilabas ang lahat ng frustration na nararamdaman ko sa mga oras na ito.

"Tangina! Argghhh! Tanginaa mo self!" Frustrate na frustrate kong sigaw habang ang unan ay nakatakip pa rin sa pagmumukha ko.

Ilang minuto rin akong nanatili sa ganoong posisyon—ilang minuto ko ring ginawa ang bagay na iyon.. Natigil lamang ako ng may marinig akong pagkatok. Dahilan, kung bakit ako agad-agad na napabalikwas ng bangon mula sa pagkakahiga ko.

Tinambol ng kaba ang puso ko.

"Quincy?" rinig kong tawag niya mula sa gawas. "Labas ka na po dahil kakain na," rinig ko pang dag-dag na ani nito.

Sa unang pagkakataon ay hindi ko sinunod ang utos niya. Hindi ko ito sinunod dahil nga nahihiya pa ako sa ginawa ko.

At ewan ko ba kung ano ang nangyayari sa akin, kasi kanina, panay ang hiling ko—at nag expect pa talaga ako na kakatukin niya ako, at ngayong nandito na nga siya, kinakatok na ako at inaanyayahang lumabas ay ayaw ko na naman. Para lang tanga.

"Quincy, galit ka po?" rinig kung dag-dag pang ani nito ng wala itong makuhang sagot mula sa akin.

Natahimik ako sa tanong niyang iyon.

"Quincy, huwag na po kayong magalit. Sorry na po."

Hindi ko alam kung bakit but while he is saying those words, I findi it cute. Para kasi siyang bata na nakagawa ng kasalanan e at ngayon ay sising-sisi na. Well in fact, ako naman talaga ang may kasalanan, simula't-sapul pa lang.

"Please, Quincy ko po," he said ng lumipas ang ilang minuto ay wala pa rin siyang nakukuhang sagot mula sa akin.

At dahil may naramdaman akong hindi ko maipaliwanag dahil sa mga sinabi niya'y nagkaroon ako ng lakas na loob na tumayo at saka pagbuksan siya ng pinto.

Ang nakasandal na siya sa hambana ng pinto habang nakatungo ang una kong nabungaran ng mabuksan ko na ang pintuan. Nakayuko ito na para bang pinagsakluban ito ng langit. Nakasimangot rin it which I find it cute.

"Ehem." Sinadya ko ang pagtikhim ko na iyon upang makuha ko ang atensiyon niya. Para kasi siyang nasa malalim na pag-iisip niya ngayon e.

Napapitlag ito dahil sa ginawa kung pagtikhim. Nagulat ito, "Quincy ko po, I'm sorry," ang ani nito ng makabawi mula sa pagkagulat.

I'd never thought na meron pala siyang side na ganito. Side na parang bata. Siguro, bumabalik na siya pagkabata dahil matanda na siya kaya ganoon. Kidding!

"I'm sorry Quincy, hindi ko naman po kasi sinasadyang patigasin ang tite ko at masaktan gawa ng biglaan mong pagbangon e at hindi ko rin sinasadyang masarapan gawa ng pag jako—"

Hindi ko na hinayaan pang tapusin nito ang sasabihin nito. Dahil hindi ko na kaya,hindi ko na kaya ang kalaswaan na lumalabas sa bibig niya.

"—It's okay at saka isa pa, hindi ako galit, nahihiya lang ako dahil sa ginawa ko so no need to say sorry," pagpuputol ko sa sasabihin pa sana nito bago ko siya nginitian ng matamis.

Parang nagliwanag ang mukha nito dahil sa sinabi ko, "Talaga?" nakangiti nitong tanong na siyang tinanguan ko.

"Kung ganoon, pwede mo ba akong jakolin ulit?" dag-dag pang tanong nito na siyang nagpalaglag sa panga ko.

What the fuck?!

Tangina ba 'tong lalaking 'to? Ganito ba talaga 'to kalaswa kung magsalita? Walang preno-preno?

Napatingin ako sa gawi nito ng marinig ko ang pagtawa nito, "J-ust kidding," tumatawang ani nito.

"Your reaction was so epic," tumatawang dag-dag pang ani nito na siyang nagpairap sa akin sa kawalan.

After no'n bumaba na ako sa hagdanan. And yes iniwan ko siya sa taas na parang baliw na tumatawa.

Tanginang lalaking 'yon nagbiro ba naman ng hindi maganda. Pero honestly I am willing to do it.  Hehe.

AFTER ng joke niya na iyon ay iniwan ko na ito doon sa taas. Tinungo ko ang daan papunta sa kusina upang makakain na. Gutom na kasi ako e.

Pagkapasok ko sa kusina'y ang nilutong pagkain niya agad ang unang nakita ko. Nakalatag na kasi ito sa mesa e.

Kaya naman wala na akong ibang ginawa kundi ang umupo sa upuan at saka kumain.

Hindi ko na hinintay pa ang pagdating no'ng isa. Agad ko ng nilantakan ang pagkain na nakahain.. Hindi ko na siya hinintay pa dahil naiinis ako sa kanya. Sa sobrang inis ko nga sa kanya'y parang gusto ko siyang gilitan ng hininga e. Tangina lang.

Nasa kalagitnaan na ako ng pagkain ko ng dumating siya. Ngunit ang pumukaw sa pansin ko ay ngiti na naka paskil sa labi niya. Siguro hindi pa siya nakaka move-on sa saya na nararamdaman niya dahil sa pang go-good time niya sa akin kanina.

Tangina lang. Sa naisip ay napairap ako.

Hinigit nito ang upuan na nasa harapan ko. Kapagkuwan, ay umupo na ito at saka nilantakan ang dugo na nakahanda naman para sa kanya. Ang dugo na iyon ay nasa loob na ng baso at wala sa plastic bag na kalimitan niyang ginagamit sa tuwing iniinom niya.

"Hindi ka na nilalagnat?" tanong ko rito ng maalala kong kumakailan lang ay nanginginig pa ito dahil sa lagnat pero ngayon ay nakangiti na ito sa harapan ko.

"Hindi na, magaling kasi ang nag-alaga sa akin," sagot nito sa tanong ko na may kasamang pambobola dahilan kung bakit ako napairap.

"Bola," komento ko sa sinabi niya na siyang nagpangisi sa kanya.

"No, I am not," tanggi niya na siyang nagpairap na naman sa akin.

Liar!

"By the way." Nakuha ng sinabi niya ang atensiyon ko. Dahilan, kung bakit ako napatingin sa gawi niya.

Tinaasan ko ito ng kilay. Isang pahiwatig na naghihintay ako sa susunod niyang sasabihin.

"Aftef this maligo ka na at saka magbihis ng panlabas na damit dahil lalabas tayo."