His Reincarnated Wife (Duology Collaboration #2)

Kabanata 23

That fiesta was a blast. It was a blast dahil tangina ang saya ng fiesta na iyon at ang sarap-sarap rin ng mga pagakain na nando'n at isama mo na rin na ang ganda-ganda ng mga paninda nila.

Sa sobrang ganda nga ng mga ito'y actually napabili pa ako e. Mga gawang local 'yong mga paninda nila kaya naman masaya ako. Masaya ako sa pagkat may remembrance na nga ako, nakatulong pa ako sa mga local na naninirahan do'n.

After ng pagligaliw namin do'n sa fiesta ay umuwi na kami. Maggagabi na rin kasi e. Actually wala namang problema kung maabotan kami ng gabi sa daan dahil paniguradong may ilaw naman itong kotse niya.

It just that, delikado e. Delikado bumiyahe rito pag gabi lalo na't ang dadaanan namin is kagubatan. Which means walang bahay-bahay, which also means na baka maraming mababangis na hayop kaming masasagupa rito.

Nakasandal ang ulo ko ngayon sa bintana ng kotse niya, pinagmamasdan ang mga luntiang puno na nadadaanan namin. Samantalang siya naman ay totok na totok ang mga mata sa pag dri-drive at sa daan.

"Did you have fun?" pambabasag niya sa katahimikan na namumutawi sa gitna naming dalawa, dahilan kung bakit ako napalingon sa gawi niya.

Dapat pa bang itanong 'yon? Hindi pa ba sapat 'yong saya na nararamdaman ko kanina, 'yong mga pa ngiti-ngiti ko para sumagot sa tanong niyang iyan?

I want to asked those words from him ngunit hindi ko ito ipinagpatuloy. Kinmkim ko ito, "Yes, I did and thank you so much for letting me to experience those," I sincerely said while staring at his eyes.

Ngumiti ito ng matamis sa narinig, kapagkuwan ay muli nitong ibinalik ang tingin sa daan. "I am happy that you've fun pero ano ka ba, you don't need to say thank you kasi bawi ko 'yon sayo."

Kumunot ang noo ko dahil sa narinig, "Bawi?"

Sa naging tanong ay napalingon siya sa gawi ko, "Yes bawi," sagot nito sa tanong ko bago muling itinuon ang atensiyon sa daan. "Bawi sa ilang araw kung hindi pagpapakita sa iyo. Bawi ko na rin 'yon sa ilang kainan mo na hindi ako ang nagluto ng kinain mo," dag-dag pang ani nito. Dahilan, kung bakit nasagot ang katanongan ko.

Ganito ba talaga siya? Kapag hindi nakapagluto ng pagkain, is need talaga bumawi? I mean, yeah, wala namang problema kung gusto niyang bumawi, pero kasi e 'yong pagbawi niya ay hindi naangkop sa kasalanan na ginawa niya because in the very first place is wala naman siyang kasalanan.

"Red," agaw ko sa pansin nito.

"Hmm?" sagot nito sa tanong ko habang ang tingin ay nasa daan pa rin.

"Red, it's not your fault kung bakit hindi ka nakapapakita sa akin ng ilang araw at saka naiintindihan ko iyon at saka isa pa Red, hindi mo kasalanan kung bakit hindi mo ako napaglutuan ng mga pagkain dahil first and foremost hindi mo naman kasalanan do'n so yeah, please stop doing that bawi thing," mahaba kong ani habang nakatingin sa gawi niya.

Hindi siya nakatingin sa gawi ko habang sinasambit ko ang mga kataga na iyon pero alam kung nakikinig siya.

Wala akong nakitang reaksiyon sa mukha niya na tumututol siya sa sinabi ko kaya kampante ako na ipagpatuloy 'yong balak ko pang sasabihin.

"At 'yong kanina don't call it bawi, okay?"

Kung kanina'y wala akong nakitang reaksiyon sa pagmumukha niya na tumututol siya sa sinabi ko. Ngayon naman, matapos kong sabihin sa kan'ya ang mga kataga na iyon ay kitang-kita mismo ng dalawang mata ko ang pagkadigusto at pagtutol sa pagmumukha niya. Obviously, hindi niya nagustuhan ang narinig.

Akala ko sasabihin niya na sa akin ang mga katagang hindi siya pumapayag sa iminungkahi ko. Kaya naman, gano'n-gano'n na lang ang pagkahabag na naramdaman ko ng instead na iyon ang sabihin niya, iba ang sinabi niya.

"Ha? Then anong itatawag natin do'n kung ganoon?" lito-lito nitong tanong.

Sa naging tanong niyang iyon ay napaisip ako at saka wala sa sariling napangiti ng may maisip, "Let's call it as a date, then."

"Fuvk! What was that?" gulat kong bulas habang hawak-hawak ang noo kung nauntog sa harapan ng kan'yang sasakyan.

After ko kasi sabihin ang mga kataga na iyon ay bigla-bigla na lang siyang napa-preno dahilan kung bakit ako nauntog sa harapan.

Taena ha, mabuti na lang at naka seatbelt ako kasi kung hindi aba'y ewan ko na lang ang nangyari sa akin.

"I'm sorry but what did you just say?"

"Fuck?" patanong na tanong ko.

"No, hindi yan 'yong isa," ani nito.

"Date?" tanong kong muli dito.

"Yes."

"Oh, anong meron do'n? E diba, matatawag rin naman 'yon na date k—" hindi ko na naipagpatuloy pa ang sasabihin ko ng maramdaman ko ang paglapat niya sa labi ko.

Oh anong meron do'n? E diba, matatawag rin naman 'yon na date kasi lunabas tayong dalawa na tayo lang. Nagsaya tayo na para bang katapusan na bukas at higit sa lahat we enjoyed each other companies.

Ang mga kataga na iyan ay ang mga kataga sana na sasabihin ko sa kan'ya. Pero gaya ng sabi ko hindi ko na ito naipagpatuloy pa ng maramdaman ko ang paglapat ng labi niya sa labi ko.

Gulat. Iyan ang naramdaman ko sa oras na lumapat 'yong labi niya sa labi ko. Nanlalaki ang mga matang ako'y napatingin sa magkalapat namin na labi.

Natuod ako sa kinauupuan ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Hindi ko alam kung puputulin ko ba yong halikan namin o ano. Nalilito ako!

At hindi ko inaakalang ang pag tuod ko iyon ay mas titindi pa ng maramdaman ko ang paggalaw ng labi niya.

Oo, gumalaw ang labi niya dahilan kung bakit ako napapikit.

At kasabay ng paggalaw ng labi niya na iyon ay ang pagtigil ng pag-inog ng mundo ko.

This is not my first kiss dahil ikalawang beses na ito. But why does it feel like this is my first?

Wala sa sariling ako'y napasinghap ng maramdaman ko ang sexual niyang pagkagat sa labi ko. Dahilan, kung bakit ko nbauksan ang nakatikom kong bibig.

And from the very moment na binuksan ko ang bibig ko'y agarang ginalugad ng dila niya ang loob ng bibig ko. Dahilan, kung bakit mas napasinghap pa ako at ng hindi ko na kinaya pa ang sensayon na nararamdaman ay napakapit na lang ako sa balikat.

Nang kapusin kami ng hininga ay saka pa lamang kami nagbitaw sa halikan namin. Dahilan, kung bakit habol-habol ko ang hininga ko.

"I like you, Quincy," I heard him say after that long  yet passionate kiss.

Sa narinig ay mas lalo pang nanlaki ang mga mata ko. Ang gulat na naramdaman ko kanina gawa no'ng paglapat ng mga labi namin ay domoble dahil sa inamin niya.

"W-hat?" gulat kong tanong. "What did you say?"

Namumula at nahihiya siyang tumitig sa mga mata ko. Kapagkuwan ay napayuko ito bago nagsimulang magsalita, "I like you Quincy, I don't know how it started and when it—"

Hindi ko na hinayaan pang matapos niya ang sasabihin niya. Pinutol ko na ito sa pamamagitan ng isang halik.

Yes, kung kanina is siya 'yong unang humalik sa akin. Ngayon naman ay ako na. Hindi ko alam kung anong espirito ang sumapi sa akin upang magkaroon ng ganito kalakas na loob but that what exactly what I did.

Ako ang nag ini-tiate ng halik kaya ako rin ang unang gumalaw sa mga labi namin. Tinanggal ko ang seatbelt na nakakabit sa katawan ko dahil sagabal ito sa ginagawa namin.

At ng matanggal ko na ito'y agad-agad akong kumadong sa kan'ya. Isinukbit ko sa balikat niya ang braso ko bago ko pa mas pinailalim pa ang halikan namin.