Bir Hayli

29.bölüm

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

İyi okumalar...

*

"GOL!" diye bağırdı Güney abi. Ancak öyle bir bağırmaydı ki aşağıdaki sesini odamdan duymuş ve sıçramıştım.

Benim odamda ablam Eliz'in isteği üzerine oje sürüyordu.

Bir kez daha boyut atlatmış ve bu sefer de tırnaklarına panda, tavşan gibi hayvanlar çiziyordu.

Ben de resim çiziyordum.

Ege'yle biraz oturduktan sonra Nesrin Hanım tarafından hasta olursunuz diyerek zorla içeri sokulmuştuk. Birinin o kadına havanın hasta olunacak bir hava olmadığını söylemesi gerekiyordu ama o kişi tabii ki ben değildim.

Ablamın odanı göster demesini de fırsat bilerek geri aşağı inmemiştim.

"Kaplu!" dedi Eliz neşeyle ve ellerini çırptı.

Göz ucuyla baktığımda ablamın sağ elini bitirip, sol eline geçtiğini ve baş parmağına da kaplumbağa yaptığını gördüm.

Eliz sağ olsun bir kaç rengi birbirine karıştırmıştı, ojelerime acıklı bir bakış atarak çizimime döndüm.

Gördüğüm saçma rüyayı kağıda aktarırken saçmalığı tekrar ve tekrar gözüme batıyordu ama yine de rüyalarımı çizmekten hoşlanırdım.

Kapım tıklatıldı ve ardından da Kartal abi içeri girdi. Eskiz defterimin kapağını dikkat çekmeyecek bir şekilde kapattım.

Eliz babasını görmesiyle neşeyle çığlık attı ve bitmiş sol elini salladı.

Ablam da Eliz'in sağ elini bırakmadan Kartal abiye dönmüştü.

"Babacım?" dedi Kartal abi yanıma oturup, önünde kalan Eliz'in başının üzerinden öperken.

"Miav!" dedi Eliz ablamın kedi yaptığı tırnağını Kartal abiye göstererek.

"Kedi mi yapmış? Çok güzel olmuş."

Eliz tek tek babasına boştaki elinin tırnaklarını gösterirken ablam işine geri dönmüştü.

"Sen ne yapıyorsun bakalım?" dedi Kartal abi Eliz tırnaklarını göstermeyi bitirdiğinde.

"Hiç..." diye mırıldandım belli belirsiz.

Kartal abi bir şey diyecekken içeri adeta dalan Edis beni kurtarmıştı.

Koşturarak Kartal abinin kucağına atladı.

"Abicim, kız Kuzey abime. Oynatmıyoylay beni."

"Kuzey abine git ve benim seni oynatmalarını söylediğimi söyle. Yine oynatmazlarsa da konsolun fişini çek ve sen oynamıyorsan hiç birinin oynayamayacağını, benim söylediğimi söyle."

Edis genişçe gülümserken Kartal abinin kucağından atladı ve koşarak odadan çıktı.

"Bitti!"dedi ablam da bu sırada Eliz'in tırnaklarına son kez üfleyerek.

Eliz tırnaklarını büyük bir dikkatle incelerken uzanıp ben de bakmıştım. Gerçekten güzel olmuştu.

"Teşekkür et babacım..." dedi Kartal abi, Eliz'i tamamen kucağına alırken.

Eliz tırnaklarında olan bakışlarını önce babasına, sonra ablama çevirmişti.

"Teşey!" dedi ardından bağırarak.

Ablam gülerken uzanıp Eliz'in yanağını ısırdı.

*

Kuzey abiyi şu an ekstra bir seviyordum. Nesrin Hanım'lar gece bizde kalmıştı. Kahvaltıyı onlarla yapacak olma düşüncesi beni gerim gerim gererken Kuzey abi "Giderken sizi de bırakayım, kahvaltıyı okulda yaparsınız." diyerek kendisiyle beraber bizi de o gergin sofradan kurtarmıştı.