Bir Hayli

50.bölüm

Stokta kalan son bölüm, artık mecburen taze taze yazıyorum.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

Hatta geriye dönük bir oylama yapabilirseniz de çok mutlu olurum.

İyi okumalar...

Batı abiyle dans eden insanların arasındaydık. Ben en köşeye geçmek istesem de Batı abi inatla bizi ortalarda tutuyordu.

Eren sayesinde birine bu kadar yakın durmaya alışmıştım ve Batı abiyle bu kadar yakın olmayı garipsemiyordum ama kalabalık beni geriyordu.

Hemen yanımızda Edis ve Eliz de iki ellerini de birbirlerine kenetlemiş bir şekilde saçma saçma dönüp paytak adımlarla dans ediyorlardı ve bu görüntü aşırı tatlıydı.

Büyüdüklerinde nasıl bir ilişkileri olacaktı acaba? Aşırı merak ediyordum.

"Nasıl?" dedi Batı abi sesten ve boy farkımızdan dolayı biraz eğilerek.

"Güzel dans ediyorum değil mi?"

İster istemez gülerken onu başımla da onayladım.

Batı abi yüzünü buruşturdu ve iyice eğilerek "Cüce!" dedi.

"1.77'yim!" dedim sitemle. Beden dersinde boyumuzu ölçmüşlerdi. Gerçekten hâlâ uzuyordum...

"Yani?" dedi Batı abi omuzlarını indirip kaldırarak.

"Kısasın işte!"

"İnşallah, 1.50 bir sevgilin olur!" dedim ona göz devirerek. Görsündü cüceyi.

Batı abi sesten duyulmasa da gür bir kahkaha attı.

"Sonra kıskanma da..."

Batı abiyi mi kıskanacaktım?

Bu sırada "Eş değiştirelim!" dedi Zeynep hanım, Metin beyle hemen yanımıza geldiklerinde.

Tamam biriyle bu kadar yakın olmaya alışmıştım ama Metin beydi yani bu.

Batı abi beni bir tur etrafımda dönderdiğinde ve elimi bıraktığında Zeynep hanımla yer değiştirmiş bir şekilde buldum kendimi.

Zeynep hanım bize gülümseyerek baktı ve ardından da Batı abiyle biraz uzaklaştılar.

Utanmıştım ve kıpkırmızı olduğuma da emindim.

Metin bey elini neredeyse belime değmeyecek şekilde tutuyordu ve bu çok garipti.

"Çok güzel olmuşsun, bebeğim..." dedi ve ardından da nedendir bilinmez etrafta şöyle bir göz gezdirdi.

İyice utanırken kısık bir sesle teşekkür ettim ancak müzik sesinden duyulmadığının pekâlâ farkındaydım.

Şarkı ne zaman bitecekti acaba?

"Sanırım annen dışında ilk kez bir kadınla dans ediyorum ve hâlâ hayattayım. Çok garip..!"

Buna ister istemez güldüğümde Metin bey de bana yüzündeki tebessümle bakıyordu.

"Gülme!" dedi ardından yarı sitemle.

"Annenin diğer yüzünü görmedin daha. İstediği zaman öyle böyle değil çirkefleşiyor..."

Tekrar gülerken bir yandan anneme de şöyle bir bakmıştım.

Hiç öyle kibarlığı elden bırakabilecekmiş gibi durmuyordu.

"Hiç öyle durmuyor, değil mi?" dedi bakışlarımı takip ederek o da Zeynep hanıma bakmıştı.