Bir Hayli

36.bölüm

Bugün sizlerle buluşalı 3 ay oluyor. Yayımlayalı tam 3 ay oldu ve 3 ayda beklediğimden çok daha iyi bir yere geldi bu hikaye.

İyi ki yayımlamışım. Beni mutlu eden sınırlı şeylerden birisiniz...

Umarım ki başka kurgularımda da görüşürüz. Çünkü bu hikayenin o kadar da uzun bir yolu yok.

Bölüme başlamadan önce bir de şu konuya değinmek istiyorum. Herkes Zeynep'in hamileliğine çok fazla tepki göstermiş. O yüzden ayrı ayrı değilde buradan tek bir cevap vermek istedim. Bence olması gereken bir şeydi ama nedense size gereksiz gelmiş.

Lara'nın kızmasını beklemişsiniz ama Lara çok farklı bir karakter. Yani doğduğunda belki kıskanır ona bir şey diyemem ama zaten Lara ilgi istemiyor. Üzerindeki ilginin dağılması onu üzmez. Tabii ki yokmuş gibi davranmalarından bahsetmiyorum.

Aksine Lara'yı olması gerektiği gibi başlayabileceği bir kardeş fikri mutlu eder ki birazdan Ege ve Lara'nın konuşmalarında da okuyacaksınız.

10 çocuk fazla gelebilir ama zaten 5'i büyümüş ve bir kardeşlerinin daha olması diğerlerine ilgi vermelerine engel değil.

Ayrıca tamam tepki verebilirsiniz, fikirlerinizi belirtebilirsiniz ki bunu sıkça ben istiyorum zaten ama bazı yorumlar bazı söylem şekilleri de beni rahatsız etti açıkçası.

Başka zaman insanların ne yaptığı bizi ilgilendirmez diyorsunuz ancak çocuk yapmamak gibi bakabildiği sürece çocuk yapmak da normal bir şey.

Maddi durumları var, ilgi verebiliyorlar, ihtiyaçlarını karşılayabiliyorlar ve çocuk istiyorlar. Bundan sonrası kimseyi ilgilendirmez. Hatta diğer çocuklarını bile bir yere kadar ilgilendirir.

Ve bu durum bazı noktalarda tam anlaşılamadığı hissiyatı oluşturdu bende. Bunu gidermek için karakterlerle, benimle soru cevap gibi bir şey yapmak ister misiniz?

İsteyen kişi sayısı 30'u geçerse böyle bir şey yapacağım. Hatta buraya isteyenler bir +  bıraksın bu satıra ama fazladan yorum yapmayın ki kaç kişi görebileyim. --->>>

Söyleyeceklerim bu kadar. Sonuna kadar okuyan herkese teşekkür ederim. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

İyi okumalar...

*

"Neden bu kadar üzgünsün?" dedim, büyük bir mutsuzlukla yalnızca telefonuyla ilgilenen Ege'ye.

(Üstteki açıklamayı okumadıysanız başlamadan önce okuyun lütfen. Zaten kısa ve Zeynep'in hamileliğiyle ilgili toplu bir açıklama yaptım.)

Eren müzik gurubuyla provadaydı. Biz de Ege'yle bizi erken almalarını istememiş, okulda takılabileceğimizi söylemiştik.

Ben resim yapmak istediğim için de resim atölyesine gelmiştik ama Ege normalde ilgiyle beni izleyecek, hatta yer yer beraber yapmak isteyecekken hiç ilgilenmiyordu.

Sanırım geç almalarını da eve gitmemek için istemişti.

"Sen neden değilsin?" dedi kısa bir an başını telefonundan kaldırıp bana bakarak.

"Üzgün mü olmam gerekiyordu?" dedim şaşkınlıkla.

"Bir kardeşimiz daha olacak!" dedi çok bariz bir şeyden bahseder gibi.