Breach of Contract

41

Natigilan ako nang lumabas si Macy at si Lolo mula sa library ni Lionel.

"Kaya mo 'yan," yakap sa'kin ni Macy.

"Ikaw na ang bahala," tapik ni Lolo sa balikat ko. Pinanood ko silang makalayo bago ako huminga nang malalim. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at nakita ko si Lionel na nakatingin sa labas ng bintana.

"Hinahanap mo daw ako. Kumusta ka na?" tanong ko. Mabilis kong pinahid ang luha ko. Ilang sandali pa ay hinarap ako ni Lionel. Natigilan ako. Tagos sa buto ko ang malamig na titig niya. Mahigpit kong hinawakan ang laylayan ng damit ko, parang hindi ko gusto ang nangyayari.

"Upo ka," malamig na turo niya sa upuang nasa harap niya, katulad noong unang beses kaming magkita.

"Okay lang ako," lakas-loob kong pahayag.

"Ikaw ang bahala," aniya at lumakad papunta sa'kin. Inabot niya sa'kin ang isang kontrata. Napatingin ako sa kanya.

"My copy of the original contract."

"Lionel—" akma kong hahawakan ang braso niya pero agad siyang lumakad papunta sa mesa niya. Muli kong ibinalik ang paningin sa hawak kong papel. Ito ang kontratang binigay ko noon kay Lionel noong hiningan ko siya ng pabor na maging sperm donor.

"Lionel, naguguluhan ako. Para saan 'to?" tanong ko sa lalaking nasa mesa niya, nagsusulat.

"You tell me," malamig niyang tugon bago tumingin sa'kin. Parang hindi siya ang Lionel na nakasama ko sa nakaraang isang taon. "Ikaw ang gumawa niyan 'di ba. Dapat alam mo kung ano at para saan 'yang kontratang 'yan."

"Is this some sort of a joke?" lakad ko palapit sa kanya, hindi pinuputol ang titig sa kanya. Yumuko siya at kinuha sa drawer niya ang isang kopya ng kontrata. Pinirmahan niya iyon bago ibalik sa'kin. Inabot niya rin ang ballpen.

"Is this because of how I acted earlier?" hindi ko maiwasang magtaas ng boses sa kanya. "I'm sorry! Hindi ko rin naintindihan ang sarili ko kung bakit hinayaan ko ang sarili ko na husgahan kita agad pero bumalik ako because I trust you. I trust that you won't let our son grow into the kind of family that you grew up with!"

"Hindi ko siya anak," aniya na nagpatigil sa mundo ko. "It's in the contract. I'm your sperm donor, other than that, wala kaming koneksyon ng anak mo."

"Lionel, anong sinasabi mo?" iling ko. Hindi ko naiintindihan ang nangyayari. It's no longer about him and our son. Akala ko ba, mahal niya ako? "Hindi kita maintindihan. Akala ko... akala ko mahal mo 'ko?" bulong ko.

Hindi siya sumagot sa tanong ko. Sa halip ay kumuha siya ng tseke at pinirmahan iyon. Inabot niya sa'kin 'yon.

"Blank check. Name your price. I can pay you any amount no matter how big it is, you can keep the house in Tagaytay but let's call it quits. Let's stick to the original plan, sa original contract. Your son won't know me and I won't know him. Let's just do it that way."

Ibinalik ko sa kanya ang tseke at agad akong umiling.

"Pagod ka lang. You're just stressed because of what happened earlier. Magpahinga ka tapos mag-usap tayo ulit bukas. Uwi na tayo sa'tin bukas," pilit kong ngiti. "Birthday ni Lincoln bukas. We'll go to the arcade, like what you promised," pahid ko sa luha ko. Wala akong nakuhang sagot sa kanya. Nanatiling walang emosyon sa mukha niya. "Lionel..."

Malalim siyang bumuntong-hininga bago sumandal sa upuan niya.

"Is it about her?" pagpapatungkol ko sa ina niya. Hindi niya ako sinagot. "Why are you letting her get into you? You deserve our happy family because you worked hard for it."