Fake Love

CHAPTER 35

Solo

Dahil sa nangyari ay maaga kaming umuwi ni Rodulfo, gusto ko sanang ako nalang ang umuwi dahil alam kong marami siyang gagawin sa araw naiyon. Ngalang sirang-sira na ang mode nito. Galit na galit na kaya umuwi nalang kami.

Habang nasa sasakyan kami ay kinalma ko ang sarili dahil ayaw kong makita ng ganito ni Ranella. Dahil sa inis at galit na nararamdaman ko sa babae ,ayun. I acted.

Alam kong mali iyon pero hindi rin dapat minamaliit ang isang tao. She deserved it!

"Okay kana?"Nag-alalang tanong ni Rodulfo saakin ng lumabas na kami sa sasakyan. Kanina pa naman ako okay pero hindi siya mapakali ng makita akong umiiyak kanina.

"Oo"Hinakawan niya ako sa baywang at sabay ng pumasok sa bahay.

"Hala, yung donut na pinabili ni Ranella!"Saad ko kay Rodulfo ng maalala ang bilin ng bata.

Napahimas ng noo si Rodulfo.

"Tatay Jun"Tawag ni Rodulfo sa driver. Kaagad naman itong lumapit.

"Sir"

Sinabi ni Rodulfo ang ipapabali nito. Lumapit pa si Fely saamin para batiin kami.

"Si Ranella,nasa study room paba?"Tanong ko kay Gema ng makitang may dala itong tray na puno ng snacks.

"Oo, nag-aaral parin eh"Tumango ako at naglakad narin papuntang kwarto.

Pagkapasok namin sa kwarto ay hinubad ko ang cardigan ko.

"Pasensiya na sa nangyari kanina"Saad ko habang tinitingnan si Rodulfo na naghuhubad narin. Lumingon ito saakin.

Naka white sando at boxer nalang ito ng lumapit saakin. Nakaupo ako ngayon sa dulo ng kama kaya napalunok ako ng lumuhod ito sa harapan ko at hinakawan ang dalawang kamay ko nanasa hita ko.

"I should be the one who say sorry to you Ana"Umiiling-iling ito na para bang disappointed siya sa kanyang sarili.

"Gusto kong tanungin kong anong masasamang sinabi niya sayo pero hindi ko kaya, baka makagawa akong ng krimen kapag nangyari iyon."Napagakat ako ng labi at naalala ang pamilya ko. Kaagad korin namang inalis iyon sa isipan.

"I'm sorry, I promise to you na hindi na mauulit iyong nangyari"Ngumiti ako at tumango. Bumuntonghininga ito ,kinuha ko ang isang kamay ko sa kanya para mahaplos ang pisngi nito.

Problemadong-problema ito sa nangyari, kitang-kita ko sa mukha nito na nababagabag siya.

"Huwag monalang iyong isipin hmmmm"Umiling ito.

"Hindi ko kayang saktan ka lalo na ang umiyak ka"Sumikdo ang puso ko sa sinabi niya.

I crouched so I can kiss him. Sila lang ni Ranella ang nagparamdam ng ganito saakin that I meant so much to them. Hindi ko naramdaman ang ganitong pagmamahal sa pamilya ko lalo nasa magulang ko kaya ang sarap sa pakiramdam na may mga taong mahal na mahal ka ng lubusan.

I wanted to keep them forever.

Naging mainit ang halikan namin, binuhat ako nito at nilagay sa kama ng maayos.

Gusto kong pigilan siya dahil alam kona ang mangyayari saamin ngayon kung hindi ko siya pipigilan.The sun is still rising! Pero nablanko ang isip ko ng maglakbay na ang labi niya sa leeg ko.

Nawalan na ako ng tamang pag-iisip ng maglakbay ang kamay nito sa dibdib ko. Marahan niyang hinihimas iyon sa ibabaw ng spaghetti dress ko.

"I love you Ana"Bulong nito saakin. Magsasalita narin sana ako ng maramdamang pinunit niya ang skirt ko!