Mid,,Nomin

-2-

Ertesi gün yine aynı rutinimi tekrarladım. Ancak farklı bir şeyler vardı.

Kapının önünde onların gelmesini beklerken bir arama aldım ve Renjun'un bayıldığı söylediler. Yani okulda değillerdi. Yapacak bir şey yoktu.

Etrafıma bakındım. Sigara koparabileceğim birilerini gözüme kestirdim.

Siyah saçlarıyla kapının sağında duran iphoneluya yöneldim. Fazla kimse de kalmamıştı etrafta.

"Şşt. Sigaran var mı?" Dedim. Hızla dönüp gözlerimin içine baktı. Tedirgin oldum.

"Yok. Ama bir şey sorabilir miyim?" Bu neydi lan şimdi. Otçuya mı denk geldim acaba.

"Sorma." Dedim. Bir adım geri çekildim.

"Sormam lazım hayat memat meselesi. Sen benden büyüksün galiba. 12 misin?" Aha çocuk.

"Okumuyorum kardeşim ben." Ellerimi cebime sokup havalı pozisyonumu aldım.

"Tamam. Şey... ıı acaba evimi biliyor musun?" Ney dedi o?

"Ben nerden bileyim senin evini?" Deli midir lan acaba. 11 gibi de durmuyo ama.

"Ben de bilmiyorum. Araban yok mu? Arabayla götürsen. Tarif ederim sanki." Dolu dolu gözlerle yüzüme bakıyordu. Ciddi olamazdı dimi?

"Kaç yaşındasın sen ya? Eve kendin gidemiyor musun cidden?" Kesin annesi her sabah bırakıyo bunu okula. Sonra da alıyor.

"Yok sıfır. Lütfen yardımcı ol." Telefonunu cebine soktu elleriyle koluma yapıştı.

"Yürü git belanı benden bulma" Silkelenmeye çalıştım. Koala gibi tutundu.

"Belamı bulursam evimi bulur muyum?" Dedi. Gülesim geldi. Çattık ya.

"Salak." Ellerini zorla indirip geri yürümeye başladım.

"Ya dur gitme. Para vereyim? Sigara içiyorsun. Bir paket daha al kendine beni de evime götür." Cüzdanını çıkarmaya yeltendi.

"Çocuk siktir git. İstemiyorum bir şey" diye döndüm.

"Burada oturup bekleyeceğim o zaman. Biri elbet gelip beni alır." Bu dediği şeyden sonra geri döndüm. İt kopuk dolu bura. Yerler bu fıstığı. Yedirmem olm.

"Mal amk. Tamam gel benim evime. Anneni ararız"

"Olur" hemen atladı enayi.

"Gerizekalı! Kimse mi söylemedi sana yabancıların evine gitme diye!"

"Bağırma ya! Korkuyorum. Yardım et lütfen" yine gelip kolumu tuttu.

"Polisi arıyom. Bekle." Cebimden telefonumu çıkardım.

"Arama polisi korkarım ben polisten." Diyerek telefonumu elimden aldı. Ben de onun cüzdanını ve telefonunu aldım ama haberi yok tabi. Müthiş park çocuğu yetenekleri.

"Ondan korkuyom bundan korkuyom. Karanlıktan da korkuyon mu?" Korkuyordur kesin. Kaç yaşındasın çocuk.

"Evet nerden bildin?" Şaşırdı. Harbi çocuk ha.

"Rea's Dia Jaemin?" Diye sordum umarım şakamı anlar.

"Ne?" Anlamadı.

"Fic cahil. Neyse adın ne?" Tamam belki yardımcı olabilirim. Cüzdanında 30 dolar buldum. Dahası da vardır kesin.

"Jaemin."

"Tesadüf. Ben de Jeno. Sana yardım edecem ama sen de bana edicen kabul?"

"Kabul ne istersen." Hehe enayi.

"12lerde Mark diye biri var tanıyor musun?" Siktim seni Mark.

"Evet."

"Hah o çocuğu trollicen anlatcam ben sana yolda gel gidelim evine. Tarif etmeye çalış."