-10-

121 16 7
                                    

Bayılan insanlara suni teneffüs yapma gibi bir alışkanlığım var ama bu çocuğa yapmadım. Her akli dengesi yerinde olan insanın yapacağını yaptım.

"Ya oğlum sen salak mısın? Çocuk gözünün önünde düşüp bayılmış. Sen niye kaçıyorsun!?"

Hocam da bunu yaptığım için beni azarlıyor. Bu hoca şeyci. Eeeeeeeee hah fizikçi. Demin tanıştık kantin katının nöbetçisi oymuş da. Tutup sürükledi beni.

"Hocam ben doğru olanı yaptım. Bu saatten sonra bunun da sorumluluğunu alamam. Bayılttın diye suç atarsınız hayatım komple kayar."

Sustu öyle diyince. Beş derstir revirde çocuk da. Gidip bi bakayım. Ayıp yani.

"Hocam bir şey demiyosan çıktım ben hadi."

"Tamam oğlum tamam." Bugün iki oluyo ha buraya gir çık gir çık.

Revir üçüncü katta. Biri hasta değilse de gidene kadar hasta olur zaten. 

Jaemin'i kurtarmaya Jisung geldi bu arada. Ben sınıfa girip Jaemin bayıldı dedim direkt bu koştu. Tanıyo galiba.

Lan burda da hoşlanıyor olma Jaeminden amk.

Neyse zorlana zorlana çıktım merdivenlerden. Revire girdim iki kişi vardı Jaemin dışında.

Biri Jisung diğerini de ilk defa görüyorum. Daha ağzımı açmadan biri beni dışarı çıkardı.

"Jeno birazdan gel oğlum" Hemşire abla.

"Neden?"

"Soru sorma. İki dakika sonra gel ben bunları sınıflarına göndereceğim."

"Ok bekliyom şurda." Geri dönüşüm kutusunun yanına geçip beklemeye başladım. İçerden gelen konuşmaları da dinliyorum bir yandan.

"Annene haber verelim mi? Ateşin çıkmış. Yağmurun altında kaldın kesin."

İki gündür yağmur mu yağıyor lan? Kuruduk kururduk şehir kurudu bir aydır yağmıyor.

"Yağmur yağmadı ki?"

"Salak! Jaemin annesi yüzünden şehir değiştiriyor ya! Ah! Bunu söylememeliydim üzgünüm"

"Pekala çocuklar artık sınıfa dönün. Jaemin biraz dinlensin."

Kapıdan ittire ittire iki çocuğu çıkardı. Beni farketmediler hayret. Ne dedi la demin o anası sürekli şehir dışında mıymış?

İçeri girdim gözleri yarı açık olan Jaemin'e baktım. Sabah iyiydin olum noldu sana böyle.

"Feriha kalk bi gören olacak." Dediğimi duyan hemşire bana döndü. Elinde ağrı kesici ilaçlardan birini tutuyordu.

"Biraz erken dedin onu park çocuğu." Dedi Jaemin. Doğruldu. Tabi beni gördü saygıdan kalktı.

"Jaemin sırtın semsert kalkma." Dedi hemşire. O nasıl tıbbi terim la?

"Sorun yok. İyi hissediyorum gerçi şu elemanın arkadaşı ağzıma vurmasaydı daha iyi hissedebilirdim." Peh.

Dil de papuç maşallah.

"Özür diledi ya çocuk. Daha napsın hem sen de suçlusun benim hakkımda neden konuşuyorsun?" Ben de yatağın ucuna oturdum.

"Başkaları da konuşuyordu." Dedi. Savunman bu mu?

"Sen başkaları mısın? Emanetsin sen emanet." Emanete hıyanet eden at eti yiyodur.

Güldü. Ciddiye almıyor mu la acaba beni? Bak sinirlenirim ha.

Mid,,NominHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin