Bu depresyon sinir stres icerisinde bi 5 sene daha yasamak zor. Bakalim artik.
Üstüme değil biliyorum ama umutsuzluğa bırakmayın kendinizi. Hiçbir şey bitmiş değildir.——💪🏼
"Jeno ödevini ver de defol artık okuldan. Kimse gelmiyor oğlum bi sen kaldın." Öğretmenler odasındaydık ve haklıydı. Tüm notları girmişlerdi yapacak sınav da kalmadığı için kimse okula gelmiyordu.
"Hocam. Yapamıyorum ki! Partnere ihtiyacım var ben tek başıma nasıl kanıtlayayım dünyanın döndüğünü" yani konu zor değildi ancak basit bir ödev istemiyor.
İki kamera ile yapılan deneyi yapmamı istedi. Ben de tek başıma yapamam.
"Bul birini o zaman!" He bi akıllı sensin.
"Öyle kolay değil işte." Koskoca okulda üç öğretmen kalmışlar üzüldüm bi an. Sonra dedim enayi değillerse gelmezler.
"Defol başımdan. Haftasonuna kadar süren var. Getirmezsen girerim 20 Diye."
İyi puan aslında.
"Aslında okey. 20 alırsam geçebiliyor muyum?" Minik bi hesap yapalım
"Ortalaman kaç şuan?" İnan bilmiyorum.
"55.45" daha düşük muhtemelen hatırlamıyorum çünkü.
"Sınıfı geçiyorsun aferin. Ama ben ekleme yaparsam geçemiyorsun 40 a düşüyor. En az 60 alman lazım." Ebesininki.
"60 verin o zaman"
"Ödevi getir."
"Ya hocam of of of." Kollarımı bağlayıp dudağımı büzdüm.
"Siktir git şurdan lan. Trip yapıyorsun bi de. Ödevi yap gel!" Yemedi. Bay.
Kapıyı çarpıp çıktım. Nöbetçi öğretmen ya da şuan elimdeki telefonu alacak kimse yok.
Bir süredir görüşmediğim arkadaşımı aradım.
"Ren nerdesin?"
"Evimde."
"Neden evdesin?"
"Rapor aldım bir ay. Gelmicem okula enayi miyim abi"
"Ben geliyorum aslanım ben enayi miyim?"
"Biraz. Neyse taro gelmiştir onu bul."
"Tamam kapa. Çıkışta sizdeyim."
"İşin yok mu?"
"Yok."
"Tamam." İşim var ama yeni eleman biraz daha fazla çalışabilir bence.
Telefonu soktum cebime. Taro'nun sınıfına doğru yürümeye başladım. Jaemin geldi mi acaba. Görüşürüz demiştim. Gelsin görüşelim.
"Tarocuğum neredesin?" Sınıfa kafamı sokup sağa sola baktım. Kimseyi göremeyince gülerek ve sallanarak içeri girdim.
"Aaa Jaemin'in sınıfı. Nasıl denk geldim tüh. Girmek zorundayım."
Sınıfın boş olduğunu sanıyordum. Öğretmenler masasının altından cin gibi belirdi velet.
"Hyung mal mal hareket etme de ne yapıyorsan yap. Jaemin gelmedi bugün. Üşütmüş."
Korktum.
"Damn. Neyse Taro nerde?" Korktuğumu farketmedi devam.
Yaklaşıp masaya ellerimden birini koydum.
"Kantine kadar gitti. Bekle gelir birazdan." Elinde yoklama defterini tutuyordu.
Yoklama kağıdını çalsam ne yapabilirler ki şuan. Haha neyse.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mid,,Nomin
Fanfiction"Park çocuğu seni!" Dediği şeye güldüm. "Park çocuğu ne lan. Bir de annesi pis çocuk de tam olsun" dedim. - Rd'ye bir çok gönderme yaptım. Onu da okursunuz artık Rei'sverse 25.04.23 #nctdream 4 24.05.23 #nctdream 2 17.06.23 #nomin 3 14.07.23 #nctdr...