Mid,,Nomin

-37-

2 ay kadar sonra.

Ağustosun sonu ve Eylülün başı. İnanması güç ama Üniversite kazandım. Güzel de bir okul güzel de bir bölüm. Ama okumayacağım.

Jaemin Seul üniversitesinde okuyacak. İnanamadık öğrendiğimizde baya sevindik. Eunchae teyzemler İtalyadan buraya bağırmışlar sevinçten.

Zeki çocuk tabi. Çalıştı. Haketti. Şimdi ben niye okumicam onu açıklayayım. Jaemin Seulde okuyacak ben ondan biraz uzak kalacağım öncelikle bunu istemiyorum.

İkincil olarak erkenden iş sahibi olmak ve para kazanmak istiyorum. Birikim yapıp apartman satın alacağım. Büyük hayallerim var. Neyse okumicam işte.

Eunchae teyzemler dönmeyecek. Ağustos sonu diyordu elimize geçmişken tatil yapalım demişler.

Okullar açılacak. Jaemin'i üniversiteli çıtırlardan uzak tutmam lazım. Seri glow up manifest dinliyorum. Çirkin de değilim aslında baya yakışıklı bir şeyim.

Of. Dertlendim. Jaemin ya beni ismi jason olan biri ile aldatırsa? Okutmasam mı? Adını çıkarmasınlar? YA OF.

"Jeno kapımızın önünde dikilmiş ne yapıyorsun?" Allahu-

Kafamı bir çevirdim Jaemin. Onların evini gözlemliyordum. Polis deliğinden içeri bakmaya çalıştım sadece ya.

İsmini unuttuğum için öyle dedim. Efendim canım?

"Bakıyorum öyle evde misiniz diye."

"Evde miymişiz?"

"Yok."

Önüme geçip kapıyı açtı. Arkasında itina ile saklamaya çalıştığı şeye baktım.

"Önüne bak gir." İterek beni içeri soktu. Napacak acaba bana. Korktum bak. Salona geçtim.

Bazen bizim evde bazen onlarda kalıyoruz bazen kapıları açıp birbirimize el sallıyoruz falan. Eğlenceliydi.

Geçen hafta denize gittik mesela. Bizim ekip. Yuta hyung ve sevgilisi, Gyu ve Yeonjun, çağırmadığım halde Minjeong ve Sieun bir de Jimin gelmişti.

Neyse eğlendik. Öyle. Havalar soğumadan bir kere daha gidesim var. Bakalım.

Klimayı açıp önüne uzandım.

"Gözlerini kapa!"

"Tamam." Doğruldum gözlerimi kapattım. Acaba ne olacak.

Adımlarını duydum geldi. Şuan karşımda duruyor muhtemelen.

"Aç!"

Açtım. Kapa jeno. Geri kapa. Jeno malsın kapa jeno.

"2. Ayımız kutlu olsun." Ehe yarra. Lan yok. Hahaha.

Benim zihnim beni yanıltmaz. Yarın 2. Ayımız.

"Aşko. Bugün değildi."

"Cidden mi? Takvimimde bugün diyordu."

"20sindeydi. Bugün 19u." Aslında 19u doğru. Ama bana tır çarpınca ayrıldık ya. Onu saymıyorum ben. Söylemiştim de. Ahah.

Ağustos 19 muymuş la bugün. Hiç bilmiyorum Eylül'e girdik sanıyorum of.

"Üzgünüm. Yine de pastamız var. Yiyelim."

"Düşünmen bile yeterliydi. Hem her ayımızı kutlamamıza gerek yok. Her günümüz bir aksiyon heyecan ve hediye."

"Haklısın." Sehpaya koyduğu pastaya yaklaştım. Keykkk.

Bir çatal aldım. Güzel seçmiş askim benim.