Σκοτεινή επιθυμία

κεφάλαιο 9

Το ξυπνητήρι στο κινητό μου χτυπάει ασταμάτητα κάνοντάς με να ανοίξω απρόθυμα τα μάτια μου. Κοιτάω την ώρα 8:45 σήμερα έπρεπε να πάω να πάρω το αμάξι μου, θα μπορούσα να έπαιρνα ταξί αύριο για να πάω στην δουλειά αλλά φοβάμαι μήπως το δει ο πατέρας μου και αναρωτηθεί γιατί δεν με πήγε ο Άλεξ να το πάρω και δεν έχω όρεξη για μπερδέματα. Σηκώθηκα και αφού έκανα την πρωινή μου περιποίηση στο πρόσωπό μου, πήγα στην κουζίνα να φτιάξω ένα εσπρέσο να πιώ παίρνω και δυο κρουασανάκια με σοκολάτα. Μέχρι να γίνει ο καφές μου πίνω ένα χάπι για τον πονοκέφαλο δεν είμαι πολύ χάλια απο χθες αλλά έχω λίγη ημικρανία και με ενοχλεί. 

Μετά απο μια ώρα ήμουν έτοιμη να φύγω είχα βάλει ένα σετ βελούδινες φόρμες ήθελα να είμαι άνετη έτσι κι αλλιώς δεν σκοπεύω να πάω κάπου και στα γραφεία σπάνια έχει κόσμο. Καλώ ένα uber παίρνω την τσάντα μου και κατεβαίνω στην είσοδο της πολυκατοικίας. χαιρετώ χαρμόσυνα τον Φίλιπ και βγαίνω έξω. Ο παγερός αέρας με χτυπάει σκέφτηκα πως έπρεπε να είχα πάρει και ένα πανωφόρι αλλά ευτυχώς το uber μου δεν αργεί να έρθει. Αφού μπήκα μέσα λέω στον οδηγό την διεύθυνση των γραφείων μας. Αν και Κυριακή η δρόμοι είναι σχεδόν άδειοι έτσι σε δεκαπέντε λεπτά βρίσκομαι έξω απο το κλειστό πάρκινγκ της εταιρίας μας. 

Μπαίνω μέσα και παγαίνω στην θέση διότι ο καθένας μας έχει την δική του, έχω στην κατοχή μου ένα audi A1 το οποίο με έχει βολέψει αρκετά μπορώ να πω. Ξεκλειδώνω και μπαίνω στην θέση του οδηγού βάζοντας μπροστά το αυτοκίνητο μου, βγαίνω απο το πάρκινγκ και οδηγώ πίσω προς το διαμέρισμά μου και πάλι. Γύρω στις δώδεκα παρά φτάνω έξω απο το σπίτι μου βρίσκοντας ευτυχώς εύκολα θέση να παρκάρω. Μπαίνω μέσα στο συγκρότημα κατοικιών και πηγαίνω στο ασανσέρ ευτυχώς την ώρα αυτή έβγαιναν δυο άτομα οπότε δεν χεριάζετε να περιμένω καθόλου πιέζω το όροφό μου στο πληκτρολόγιο και οι πόρτες κλίνουν όταν ακούω το κινητό μου να χτυπάει. 

Το βγάζω απο την τσάντα μου και βλέπω το όνομα που με καλεί είναι η  μαμά μου το σηκώνω δειλά <<Ναι>> λέω σιγανά <<Άννα επιτέλους μιλάμε τι κατάσταση είναι αυτή ούτε ένα τηλέφωνο εδώ και μια βδομάδα τον πατέρα σου τον βλέπεις κάθε μέρα εμένα, δεν θέλεις να με δεις να μιλήσουμε>> Αρχίζει τον εξάψαλμό συνεχίζει να μου φωνάζει ενώ εγώ ξεκλειδώνω το διαμέρισμά μου και μπαίνω μέσα αφήνοντας την τσάντα μου πάνω στο πάσο. <<Μαμά συγνώμη θα σε παίρνω πιο συχνά το υπόσχομαι>> της λέω ευελπιστώντας να την κάνω να σταματήσει <<Δεν ακούω τίποτα αύριο μετά την δουλειά σε περιμένω σπίτι μας>> λέει κοφτά <<Μα μαμά έχω πολύ δουλειά >> της απαντάω κάτι που εν μέρη είναι όντως αλήθεια <<Δεν ακούω τίποτα Άννα σε περιμένω το απόγευμα ελπίζω να θυμάσαι το σπίτι μας>> λέει ειρωνικά και ξέρω πως δεν πρέπει να κάνω το λάθος να της πάω κόντρα τώρα <<Ναι μαμά μην ανησυχείς δεν θα χαθώ>> της απαντάω στον ίδιο τόνο <<Θα τα πούμε αύριο>> της λέω και κλείνω το κινητό μου.  

Πήγα στο ψυγείο μου και κοίταξα μέσα τι υπήρχε για να έφτιαχνα μεσημεριανό, μου άρεσε να μαγειρεύω αλλά λόγω της δουλείας δεν προλάβαινα μόνο τα σαββατοκύριακα έμενα σπίτι τις καθημερινές έτρωγα μεσημεριανό στην εταιρία η με κάποιον πελάτη σε δείπνο και τα βράδια προτιμούσα κάτι ελαφρύ. Αποφάσισα να φτιάξω μια γρήγορη ομελέτα ευτυχώς είχα αβγά γιατί δεν είχα προλάβει να πάω για ψώνια αυτήν την  εβδομάδα. Έριξα μέσα λίγα μανιτάρια πιπέρια καθώς και λίγο μπέικον. Έβαλα την ομελέτα σε ένα πιάτο και άνοιξα λίγο την τηλεόρασή μου,  κάθισα στο ψιλό ψιλό τραπέζι μου για να φάω. Αφού μάζεψα το τραπέζι και έπλυνα τα πιάτα πήγα στο καναπέ μου να δω τηλεόραση ενώ παράλληλα ξεφύλλισα ένα περιοδικό μόδας ενώ έστειλα ένα μήνυμα στο messager στην Μία και στην Έλσα για να μάθω πως είναι σήμερα.  

Όταν αποφάσισα να πάω να ξαπλώσω είχε ήδη πάει 9:30 η σημερινή μέρα δεν ήταν ιδιαίτερη σε σύγκριση με τις προηγούμενες. Μετά απο την  πολύωρη συνομιλία μου με τα κορίτσια τις καληνυχτίζω και είπαμε να πάμε την Πέμπτη για καφέ μετά τις δουλείες μας να πούμε τα νέα μας. Αφού έκανα ένα γρήγορο ντουζ ξάπλωσα στο κρεβάτι μου σκεπτόμενη την αυριανή μέρα τις δουλείες που έχω να κάνω καθώς και πως θα πρέπει να έρθω αντιμέτωπη με τον Άλεξ. Δεν ήξερα τι θα κάνει ο Άλεξ και εάν θα κρατούσε απόσταση απο εμένα όπως είπαμε ή όχι. Βαθιά μέσα μου ένιωσα την καρδία μου να ελπίζει πως δεν θα κρατήσει απόσταση αλλά έχωσα ακόμα πιο βαθιά τη  επιθυμία αυτή. Είχαμε συμφωνήσει να έχουμε απο εδώ και πέρα μόνο επαγγελματική σχέση και αυτό θα κάναμε τέλος σκέφτηκα ενώ τα μάτια μου έκλειναν και αποκοιμήθηκα.