Οι μέρες πέρασαν και πλέον έχει μπει ο Δεκέμβριος και μαζί του ήρθαν και τα πρώτα χιόνια και το Μανχάταν έχει ντυθεί στα άσπρα σε αντίθεση με την καρδία μου που είναι μαύρη. Από την ημέρα που γυρίσαμε ο Άλεξ δεν μου έχει μιλήσει καθόλου καμιά φορά νιώθω να με κοιτάζει από το γραφείο απέναντί στη εταιρία αλλά όταν σηκώνω ο βλέμμα μου το βλέπω να υπογράφει χαρτιά η να ασχολείται με τον υπολογιστή του και σκέφτομαι πόσο παρανοϊκή έχω γίνει ή μάλλον πόσο πολύ θέλω να πιστεύω μέσα μου πως υπάρχει έστω και μια σπίθα μέσα του για εμένα. Η αλήθεια είναι πως ούτε και εγώ έκανα καμιά προσπάθεια να τον προσεγγίσω αν και πολύ πιθανόν να έπεφτα πάνω σε τοίχο και θα είχε απόλυτο δίκιο μετά από την συμπεριφορά μου απέναντί του. Μία φορά την προηγούμενη εβδομάδα που χρειαζόμουν κάποια χαρτιά να μου υπογράψει προσφέρθηκα να του τα πάω στο γραφείο του αλλά έστειλε την Ρέιτσελ να τα πάρει δεν υπήρχε καμία ελπίδα πια για εμάς.
Σε μία εβδομάδα έρχονται η γιορτές και μαζί τους και η δεξίωση της εταιρίας μας ο πατέρας μου απ' ότι μου είπε όταν μιλήσαμε έχει ήδη, ενημερώσει τον Άλεξ πως θα ανακοινώσει εκείνο το βραδύ πως θα είναι ο νέος διευθυντής. Δεν γνωρίζω πως αντέδρασε όταν του το είπε αλλά πιστεύω πως το περίμενε αργά ή γρήγορα πως θα γινόταν διευθυντής το άξιζε έτσι κι αλλιώς. Έχω πια παραδεχτεί στον εαυτό μου πως τα συναισθήματα για τον Άλεξ έχουν μεγαλώσει τουλάχιστον το έχω αποδεχτεί εν μέρη αλλά από την άλλη δεν ξέρω πως να του το πω με κρατάει σε απόσταση και μετά από ότι έγινε δεν ξέρω αν θα πιστέψει εάν του πω πως τον θέλω και είμαι ερωτευμένη μαζί του. Χριστέ μου πως άφησα τον εαυτό μου να παρασυρθεί και να ερωτευτεί για να βρεθώ πάλι στο τέλος σε αδιέξοδό. Μετά τις διακοπές των Ευχαριστιών κατάλαβα πόσο πολύ μου έλειπε ο Άλεξ ήθελα να τον βλέπω καθημερινά να τον αισθάνομαι να κοιμάμαι μαζί του και να ξυπνάω στο υπέροχο κρεβάτι του λουσμένη από τις πρωινές ακτίνες του ήλιου.
Κοίταξα την κούπα με τον καφέ που κράταγα στο χέρι μου είχα ξυπνήσει πριν από μίση ώρα και έπρεπε να ετοιμαστώ για την δουλειά αλλά οι σκέψεις μου με τυραννούσαν από το πρωί μέχρι το βραδύ. Ήπια την τελευταία γουλιά και άφησα μέσα στο νεροχύτη την κούπα και προχώρησα στο υπνοδωμάτιο μου έβγαλα από την ντουλάπα μου ένα μαύρο φόρεμα με κοντά μανίκια λίγο πιο κάτω από τους ώμους με τετράγωνο ντεκολτέ. Στην μέση ήταν πιο στενό ενώ από τους γοφούς και κάτω άνοιγε το συνδύασα με μια μαύρη ζώνη με χρυσή αγκράφα. Έβγαλα και το μαύρο σακάκι μου και το παλτό μου. Σκέφτηκα ότι ήταν όλα σε μαύρο χρώμα και μήπως διάλεγα κάτι άλλο αλλά η ώρα ήταν ήδη 6:48 και ήθελα να φτιάξω λίγο τα μαλλιά μου και να βαφτώ όποτε προχώρησα με αυτά που είχα επιλέξει να φορέσω. Παίρνω από το συρτάρι ένα σετ δαντελωτά εσώρουχα σε μπεζ χρώμα και τα φοράω μαζί με το μαύρο δικτυωτό καλσόν μου που στο πίσω μέρος του έχεις ραφή και κάνει τα πόδια μου να φαίνονται αρκετά σέξι. Τέλος το σύνολο κλείνουν οι μαύρες γόβες μου. Βάζω το κινητό μου μέσα στην τσάντα μου φοράω το σακάκι μου και από πάνω το παλτό μου αφού κάνει παγωνιά έξω κλειδώνω την πόρτα του διαμερίσματος μου και κατεβαίνω να πάω στο αυτοκίνητό μου.
YOU ARE READING
Σκοτεινή επιθυμία
RomanceΗ Άννα Σουάν είναι μια εικοσιεπτάχρονη πετυχημένη διευθυντήρια μάρκετινγκ στην εταιρία του πατέρα της, στην ίδια που δουλεύει και ο Αλεξάντερ Άντριου ένας σέξι πετυχημένος στην δουλεία του άντρας, που στα τριάντα του χρόνια έχει κτίσει μια επιτυχημ...