Σκοτεινή επιθυμία

κεφάλαιο 14

Μετά από λίγα λεπτά μπαίνω μέσα στο υπνοδωμάτιο ντυμένη με τις φόρμες μου. Η Ολίβια έχει κάτσει πάνω στο κρεβάτι οκλαδόν κρατώντας τα δυο ποτήρια κρασί. Μόλις με βλέπει μου δίνει το ένα και κάθομαι και εγώ στην ίδια στάση με την Ολίβια στο κρεβάτι <<Λοιπόν για πες μας πως είναι να είσαι διευθυντήρια μάρκετινγκ;>> με ρωτάει ενώ πίνει λίγο από το κρασί της. <<Υπέροχα λατρεύω την δουλειά μου και κάθε νέος πελάτης είναι για εμένα μία πρόκληση να τον κερδίσω στην εταιρία μας>> της λέω πίνοντας μία γερή δόση από το κρασί. Μμμ υπέροχο ότι πρέπει μετά από μια τόσο κουραστική μέρα σκέφτομαι <<Και οι άντρες που δουλεύουν στην εταιρία μη μου πεις ότι δεν υπάρχει κάποιος κούκλος μέσα σε τόσους;>> ρωτάει πονηρά <<Νομίζω πως εσύ ήθελες να μου μιλήσεις για κάποιον>> την κοιτάω με το ίδιο βλέμμα. Το τελευταίο πράγμα που θέλω τώρα είναι να εξομολογηθώ για τον Άλεξ. 

Η Ολίβια παίρνει μια βαθιά ανάσα <<Καλά αλλά δεν τελειώσαμε είμαι σίγουρη πως κάτι υπάρχει στην ζωή σου θα το μάθω μέχρι την Κυριακή>> λέει με ύφος τάχα μου σκεφτικό. Αμ δε σκέφτομαι πίστεψε με ξαδέλφη δεν θα μου πάρεις λέξη. <<Όπως σου είπα πριν στις σκάλες υπάρχει κάποιος>> λέει και τα μάγουλα της κοκκινίζουν ελαφρά <<Και;>> την παροτρύνω να συνεχίσει <<Γνωριστήκαμε πέρσι στο πανεπιστήμιο είναι ψιλός μελαχρινός με πράσινα μάτια γύρω στο 1.80 τον λένε Μάικ και όπως λέει με βλέπει σοβαρά>> λέει η Ολίβια με στενός ενώ τα μάτια της λάμπουν <<Εδώ και κάποιους μήνες αποφασίσαμε να έρθουμε πιο κοντά αφού με φλέρταρε από την αρχή του σχολικού έτους>>  Η Ολίβια μιλάει ασταμάτητα ενώ τα μάγουλα της πλέον έχουν πάρει πιο έντονο κόκκινο χρώμα. <<Χαίρομαι πολύ για εσένα και που υπάρχει κάποιος που σε θέλει πραγματικά>> της λέω πίνοντας το χέρι της. Πίνουμε και οι δυο από κρασί μας μια γουλιά <<Εσύ δεν μου έχεις πει ποτέ πως ήταν στο πανεπιστήμιο>> με ρώτησε κοιτάζοντας με. Και μόνο η θύμηση του πανεπιστημίου με κάνει να ανατριχιάσω πέρα από τα τυπικά ποτέ δεν συζήτησα με κανέναν τα χρόνια εκείνα. ΟΙ μόνες που γνώριζαν ήταν οι φίλες μου. <<Δεν υπάρχει κάτι να πω διάβασμα εξόδους με τις φίλες μου αυτά>> είπα γρήγορα προσπαθώντας να αλλάξω θέμα <<Και από αγόρια δεν υπήρξε κάποιος;>> Η Ολίβια συνέχιζε να με ρωτάει αλλά εγώ είχα ήδη διαγράψει από το μυαλό μου εκείνη της περίοδο της ζωής μου. <<Όχι δυστυχώς δεν είμαι και πολύ υπέρ των σχέσεων και αγοριών τότε ήμουν το λεγόμενο φυτό της τάξης>> είπα και γέλασα όπως και η Ολίβια ενώ έδειχνε πως είχε πειστεί από την απάντησή μου