Σκοτεινή επιθυμία

κεφάλαιο 3

Τι χαζή που ήμουν πήγαινα σε μια συνάντηση με έναν νέο πελάτη μαζί με τον πατέρα μου και φόραγα ένα μισό σκισμένο καλτσόν το οποίο μου το έσκισε ο Άλεξ και ο οποίος όλο τυχαία θα ήταν και αυτός παρόν στο δείπνο. Κοιτάχτηκα ξανά στον καθρέπτη ευτυχώς το μάκρος της φούστας μου έφτανε λίγο κάτω απο το γόνατο και ήλπιζα πως δεν θα φαίνεται  το σκίσιμο του καλσόν μου. Έβγαλα απο την τσάντα μου την πούδρα μου και το κραγιόν μου για να φρεσκαριστώ λίγο ενώ το ασανσέρ με κατέβαζε απο τον τριακοστό όροφο που ήταν τα γραφεία μας στο ισόγειο. Πήρα μια ανάσα και κοίταξα τον εαυτό μου στο καθρέφτη για μια τελευταία φορά. 

Δεν ήμουν κανένα μοντέλο αλλά τουλάχιστον είχα όμορφα χαρακτηριστικά ήμουν γύρο στο 1.70 με καστανά σκούρα  μακριά μαλλιά και γαλανά μάτια. Φρόντιζα να τρέφομαι σωστά ώστε να παραμένω στα κιλά μου ώστε να μην έχω θέμα με τα ρούχα μου. Ό ήχος απο τις πόρτες του ασανσέρ που άνοιξαν με επανάφερε απο τις σκέψεις μου και ξεκίνησα να περπατάω προς το λόμπι ενώ κάποιοι άλλοι έμπαιναν στο ασανσέρ για να πάνε στα στις δουλειές τους. Ο χώρος της υποδοχής ήταν τεράστιος υπήρχαν δυο μεγάλα γραφεία σαν ρεσεψιόν σας πούμε όπου κάποιος μπορούσε να ζητήσει βοήθεια εάν δεν ήξερε που να πάει καθώς και κάποια άτομα της ασφάλειας του κτηρίου οι οποίοι ήταν εκεί σε περίπτωση ανάγκης.

 Προχώρησα προς την έξοδο και ένα κύμα ηλεκτρισμού με διαπέρασε ήξερα ότι απο στιγμή σε στιγμή θα τον έβλεπα. Και ναι έστεκε αγέρωχος εκεί μαζί με τον πατέρα μου πλήρως απορροφημένος σε μια συζήτηση που είχαν μεταξύ τους. Ήταν λες και ένιωσε την παρουσία μου γιατί γύρισε το κεφάλι του και τα μάτια του εντόπισαν αμέσως τα δικά μου είδα μια μικρή σπίθα να ξεπροβάλει μέσα στα μάτια του - μάτια που έκαιγαν μάτια που έβαζαν φωτιά μέσα μου μια φωτιά που θα με έκαιγε ζωντανή εάν την άφηνα. 

Ο πατέρας μου γύρισε το βλέμμα του και με κοίταξε ακριβώς την ώρα που έφτασα κοντά τους. <<Γειά σας >> τους είπα <<Επιτέλους Άννα θα αργήσουμε>> είπε ο πατέρας <<Φεύγουμε αμέσως>> συμπλήρωσε <<Φυσικά παίρνω το αμάξι μου και θα συναντηθούμε στο εστιατόριο>> είπα κοιτάζοντας τον πατέρα μου <<Και εγώ ξεκινάω αμέσως >> συμπλήρωσε ο Άλεξ <<Καλύτερα να έρθεις μαζί μου Άννα θέλω να με ενημερώσεις σχετικά με τις προτάσεις και μετά φεύγοντας σε αφήνουμε στην εταιρία και παίρνεις το αμάξι σου>> είπε ο πατέρας μου << Όπως θες μπαμπά δεν υπάρχει θέμα >> του είπα  << Θα συναντηθούμε στο εστιατόριο>> είπε ο Άλεξ και έφυγε βιαστικά για το πάρκινγκ . Εμείς μπήκαμε στο πολυτελές αμάξι του πατέρα μου που μας περίμενε μπροστά στο λόμπι  στο πίσω κάθισμα και άρχισα να του εξηγώ τις προτάσεις μου.