Σκοτεινή επιθυμία

κεφάλαιο 37

<<Συγνώμη>> λέει η Βικτόρια και βγαίνει σχεδόν τρέχοντας έξω από το δωμάτιο <<Σκατά>> λέει ο Άλεξ λες και είχε μόλις διαβάσει τις σκέψεις μου και ανακατεύει τα μαλλιά του με το χέρι του <<Άλεξ εάν μιλήσει στην μαμά μου;>> του λέω σχεδόν τρομοκρατημένη δεν έχω όρεξη να αρχίσει να κάνει σχέδια πριν καν δούμε που θα καταλήξει μεταξύ μας <<Μην ανησυχείς θα της μιλήσω εγώ θα βρω μια δικαιολογία για την όλη κατάσταση>> λέει ο Άλεξ <<Εγώ να πηγαίνω καλύτερα θέλω να μαζέψω και τα πράγματά μου>> του λέω και βγαίνω από το δωμάτιο του κλείνοντας την πόρτα πίσω μου. Μπαίνω στο δωμάτιο μου και ακουμπάω το σώμα μου πάνω στην πόρτα ενώ πιάνω το πρόσωπό μου με τα χέρια μου. Χριστέ μου τι μέρα και η σημερινή λέω και πηγαίνω στο μπάνιο να κάνω ένα ντουζ πριν μαζέψω την βαλίτσα μου. 

Το υπόλοιπο απόγευμα το πέρασα όλο στο υπνοδωμάτιο μου δεν μπορούσα να κοιτάξω στα μάτια την Βικτόρια μετά το γεγονός. Η Μία ήρθε για λίγο σε εμένα και όταν της είπα τι συνέβη με την μαμά του Άλεξ έσκασε στα γέλια λέγοντάς μου πως έπιασε εσάς που προσέχετε υποτίθεται πάρα πολύ και δεν έχει πιάσει εμάς που στο κάτω κάτω γνωρίζει πως έχω σχέση με τον Κρις βέβαια δεν κάναμε τίποτα μεταξύ μας αλλά ο Άλεξ ήταν γυμνός με μια πετσέτα γύρω του και σε απόσταση αναπνοής από εμένα τουλάχιστον δεν πρόσεξε το εσώρουχό μου κάτι είναι και αυτό σκέφτομαι καθώς πακετάρω τα τελευταία πράγματά μου. Είπα στην Μια να με καλύψει στους άλλους πως δεν έχω τελειώσει ακόμα με τα ρούχα μου και για αυτό δεν θα κατέβω κάτω και ελπίζω να την πίστεψαν. Έβαλα τις μεταξωτές πιτζάμες μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι είχα ανάγκη από ύπνο όσο μπορούσα γιατί από αύριο και μετά επιστρέφω πίσω στην πραγματικότητα και στην σκληρή δουλειά με τον Άλεξ για αφεντικό μου και δεν έχω ιδέα πως θα πάει αυτό.  

Το ξυπνητήρι στο κινητό μου χτυπούσε ασταμάτητα το πήρα στα χέρια μου και το έκλεισα η ώρα ήταν οκτώ και έπρεπε να σηκωθώ για να ετοιμαστώ. Φόρεσα ένα ψηλόμεσο τζιν παντελόνι και ένα t-shirt και τα sneakers μου και κατέβηκα για το πρωινό στην τραπεζαρία. Ήταν όλοι ήδη εκεί <<Καλημέρα σας>> τους είπα <<Καλημέρα Άννα πως κοιμήθηκες;>> με ρωτάει ο Ερρίκος <<Μια χαρά ήταν υπέροχες αυτές οι δυο μέρες μαζί σας>> του λέω καθώς βάζω καφέ στην κούπα μου <<Είσαι ευπρόσδεκτη να έρχεσαι όποτε θες>> λέει ο Ερρίκος <<Μεγάλη μας χαρά να ξαναέρθετε με τον Άλεξ>> λέει η Βικτόρια κοιτώντας μας <<Ίσως έτσι βλέπω τον γιο μου περισσότερο>> συμπληρώνει <<Εγώ μαμά μην ανησυχείς θα έρχομαι>> λέει ο Κρις <<Θα γυρίσεις μαζί μας;>> τον ρωτάει ο πατέρας μου <<Ναι μου άρεσε η Νέα Υόρκη και λέω να την εξερευνήσω λίγο ακόμα>> απαντάει ο Κρις και κοιτάζει την Μια <<Ωραία καλά είναι να ήμαστε μιάμιση ώρα νωρίτερα στο αεροδρόμιο>> λέει η μητέρα μου <<Ας φάμε το πρωινό μας και φεύγουμε>> της απαντάει ο μπαμπάς μου.