Σκοτεινή επιθυμία

κεφάλαιο 10

Το ξυπνητήρι του κινητού μου χτυπούσε ασταμάτητα άπλωσα το χέρι μου απρόθυμα και το κλείνω. Η ώρα ήταν 6 δεν είχε ανατείλει ακόμα ο ήλιος όταν σηκώθηκα απο το κρεβάτι μου. Πήγα στο μπάνιο για να κάνω την πρωινή μου ρουτίνα και αφού τελείωσα κατευθύνθηκα στην κουζίνα. Άνοιξα την καφετιέρα μου φτιάχνοντας ένα βαρύ esspreso για να ξυπνήσω. Πήρα και δυο απο τα αγαπημένα μου κρουασανάκια και άνοιξα λίγο την τηλεόραση μου να δω τις πρωινές ειδήσεις. Μετά απο ένα μισάωρο περίπου πήγα στο δωμάτιο μου και άνοιξα την ντουλάπα, αποφάσισα να βάλω σήμερα ένα μαύρο παντελόνι γραφείο ασορτί με το μπλέιζερ  του και απο μέσα ένα λευκό κορμάκι με χοντρή τιράντα. 

Διαλέγω ένα σετ  δαντελωτών εσωρούχων σε μπεζ χρώμα και το φοράω, βάφομαι ελαφρά τονίζοντας λίγο περισσότερο τα χείλη μου. Ισιώνω τα μαλλιά μου και βγάζω απο το συρτάρι με τα αξεσουάρ μου ένα σετ χρυσά σκουλαρίκια καθώς και ένα ασορτί χοντρό βραχιόλι. Φοράω το λευκό κορμάκι μου και την  συνέχεια το παντελόνι και το σακάκι μου. Παίρνω απο μέσα και ένα μαύρο παλτό καθώς και ασορτί μαύρες γόβες. Πηγαίνω στην κουζίνα και βρίσκω την τσάντα μου την οποία κουβαλάω μαζί μου καθημερινά στην δουλειά. Είναι αρκετά μεγάλη σε μαύρο χρώμα και αυτή και με βολεύει για εταιρία βάζω μέσα το κινητό μου και τσεκάρω την ώρα 7:14 μια χαρά θα φτάσω την εταιρία ακόμα και εάν έχει κίνηση έχω αρκετή ώρα μπροστά μου. Φοράω τα παπούτσια μου καθώς και το παλτό μου. 

Παίρνω τα κλειδιά μου ελέγχω μια τελευταία φορά το σπίτι εάν είναι όλα εντάξει και βγαίνω στο διάδρομο με κατεύθυνση το ασανσέρ. Όταν φτάνω στην είσοδο βλέπω τον Φίλιπ στην συνηθισμένη του θέση <<Καλημέρα Φίλιπ τι κάνεις;>> τον ρωτάω  καθώς τον πλησιάζω <<Καλημέρα δεσποινίς μια χαρά εσείς;>> με ρωτάει ευγενικά <<Μια χαρά και εγώ Φίλιπ καλή συνέχεια>> του λέω ενώ προχωράω προς την έξοδο <<Επίσης καλή δουλειά και σε εσάς>> τον ακούω να λέει. Πηγαίνω προς το αμάξι μου και αφού το ξεκλειδώνω και μπαίνω στην θέση του οδηγού βάζω μπροστά και βγαίνω στον κεντρικό δρόμο με κατεύθυνση την εταιρία. 

Στις 7:48 παρκάρω στην θέση μου στο παρκινγκ της εταιρίας και αφού παίρνω τα πράγματά μου και βγαίνω απο το αμάξι μου διαπιστώνω πως το αμάξι του Άλεξ βρίσκετε ήδη στην θέση του άρα θα είναι στο γραφείο του. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και πηγαίνω προς την είσοδο της εταιρίας μου πατάω το κουμπί του ασανσέρ και περιμένω να κατέβει μαζί με κάποιους άλλους υπαλλήλους που περίμεναν υπομονετικά και αυτοί για να πάνε στις δουλείες τους. Πατάω το νούμερο τριάντα στο πληκτρολόγιο και με ακολουθούν και οι υπόλοιποι. Μετά απο 5 λεπτά το ασανσέρ σταματάει στα γραφεία μας και οι πόρτες ανοίγουν, η Μάγκι η γραμματέας στην υποδοχή βρίσκεται ήδη στην θέση της <<Καλημέρα Μάγκι>> της λέω πρόσχαρα ενώ προχωράω προς τα μέσα <<Καλημέρα δεσποινίς Σουάν >> μου απαντάει με την γλυκιά φωνή της . Καθώς προχωράω προς το γραφείο μου με την άκρη του ματιού μου πιάνω τον Άλεξ να μελετάει κάτι χαρτιά στο γραφείο του και ασυνείδητα μου περνάνε απο το μυαλό μου τα γεγονότα της Παρασκευής αν και δεν το παραδέχομαι στον εαυτό μου μετά απο εκείνη την βραδιά είμαι πολύ μπερδεμένη, αλλά δεν θα επιτρέψω να πέσω σε αυτήν την παγίδα της καρδίας μου πηγαίνω στο γραφείο μου.