Σκοτεινή επιθυμία

κεφάλαιο 20

Νομίζω πως παθαίνω καρδιακή προσβολή. Η καρδία μου σταμάτησε νομίζω, να χτυπά για λίγα δευτερόλεπτα <<Άννα είσαι καλά;>> λέει η Μία κοιτώντας με με ανοιχτά μάτια. Η Έλσα και αυτή έχει γυρίσει και κοιτάει μια εμένα και μια το τραπέζι στο οποίο έχουν κολλήσει τα μάτια μου. <<Όλα καλά κορίτσια Άννα συμβαίνει κάτι είσαι εντάξει>> λέει και η Έλσα τώρα με μια ανησυχία στην φωνή της. Παίρνω επιτέλους τα μάτια μου από τον Άλεξ και κοιτάω τα κορίτσια <<Ναι μια χαρά όλα καλά>> λέω προσπαθώντας να βρω πάλι  την αυτοκυριαρχία μου. Ένας σερβιτόρος μας πλησιάζει <<Αυτό είναι κερασμένο από τον κύριο>> λέει ενώ δείχνει τον Άλεξ. Ο Άλεξ σηκώνει το ποτήρι του στον αέρα προς το μέρος μας κάνοντας και τους άλλους δυο που ήταν στο τραπέζι του να γυρίσουν προς τα εμάς ώστε να καταλάβουν που κοιτάζει ο Άλεξ. Ο σερβιτόρος μας αφήνει μια σαμπάνια Dom Pérignon. Χριστέ μου αυτή παίζει να έχει πάνω από τρακόσια ευρώ το μπουκάλι. Τα κορίτσια κοιτάζουν μια την σαμπάνια και μια εμένα με ανοιχτά μάτια γεμάτα έκπληξη. <<Άννα τι είναι... αυτό>> ρωτάει ρητορικά υποθέτω η Μία έτσι κι αλλιώς δεν μπορώ να βγάλω μιλιά από το στόμα μου. <<Άννα τον γνωρίζεις;>> με ρωτάει η Έλσα <<Δουλευ...>> καθαρίζω λίγο το λαιμό μου που έχει στεγνώσει <<Δουλεύει στην εταιρία μας...>> λέω. Η Μία με την Έλσα κοιτάζονται και μετά κοιτάζουν εμένα <<Άννα προφανώς σε γουστάρει>> Λέει η Μία <<Ποιος άλλος ανοίγει μια τέτοια σαμπάνια εάν δεν θέλει το άλλο άτομο στο οποίο την κερνάει>> συμπληρώνει η Έλσα

Δεν μπορώ να βγάλω λέξη από το στόμα μου γυρίζω και κοιτάζω προς το μέρος του Άλεξ μιλάει σε έναν από τους δύο που είναι στο τραπέζι του ενώ με κοιτάζουν και οι δύο τους. Τα μαγουλά μου νιώθω πως καίνε αν και κάτω από όλο αυτό το make up είναι αδύνατον να το καταλάβει κάποιος αλλά έχω το νιώθω καίγομαι θέλω επειγόντος να πάρω αέρα ή να ρίξω λίγο νερό πάνω μου. <<Πρέπει να πάω στην τουαλέτα>> λέω στα κορίτσια <<Θες να έρθω μαζί σου;>> μου προτείνει η Έλσα <<Όχι είμαι καλά μην ανησυχείς>> της λέω και προχωράω προς την τουαλέτα. Ευτυχώς δεν έχει κόσμο μέσα πλησιάζω στο μεγάλο έπιπλό με τους έξι νιπτήρες στην σειρά και ακουμπάω πάνω στο μάρμαρο του επίπλου και παίρνω μερικές βαθιές ανάσες. Πλένω τα χέρια μου και με ένα χαρτί το οποίο βρέχω ελάχιστα το ακουμπάω πάνω στο μέτωπό μου με προσοχή για να μην κατασωτέψω το μακιγιάζ μου. Και μετά το περνάω πάνω από το ανοιχτό  V στο ντεκολτέ μου. Είναι ότι πρέπει αυτή τη στιγμή και καταπραΰνει το κάψιμο που νιώθω σε όλο μου το σώμα. <<Άννα>> Ο Άλεξ στέκετε στην είσοδο των γυναικείων τουαλετών <<Τι θες εσύ εδώ;>> λέω ενώ πισοπατώ για να κάνω ακόμα μεγαλύτερη την απόστασή μεταξύ μας <<Είσαι καλά;>> με ρωτάει και μόλις με δυο βήματα του με έχει φτάσει σε απόστασή αναπνοής.