unicode..
"ခွမ်း.."
လက်နဲ့တိုက်မိပြီးပြုတ်ကျသွားသော် ကော်ဖီခွက်လေးမှာအေးစက်လို့နေခဲ့သည်။
ကော်ဖီသိပ်ကြိုက်တတ်တဲ့ကိုယ်ဟာ သူ့အကြောင်းတွေးမိရင် ကော်ဖီပူတွေအေးစက်သွားသည်အထိ သောက်ဖို့မေ့လျော့နေတတ်ခဲ့ပြီ။
ဒီရက်ပိုင်းအဆက်သွယ်မရလို့စိတ်လေးနေခဲ့ပေမဲ့..ခွဲစိတ်ခန်းဝင်နေတုန်း ကဝင်လာတဲ့ misscalled သုံးလေးခုနှင့်အတူ
"လွမ်းတယ် " ဆိုတဲ့ message လေးတစ်စောင်။ တကယ်ပါပဲ..ဒီလူကိုရင်ပူအောင်သိပ်လုပ်တတ်တယ်။
ph ပြန်ခေါ်တော့လဲမကိုင်ဘူး..။
"ဟဲ့ဘာဖြစ်တာတုန်းနင်ကလဲ.."
"ဟင်းးး.."
ပြုတ်ကျသွားတဲ့ ဖန်ခွက်အကွဲစတွေကိုလိုက်ကောက်ရင်း..သက်ပြင်းအရှည်ကြီး ချမိသည်။
"မသိဘူးဟာ..ဒီနေ့စိတ်တွေအရမ်းလေးနေတယ်.."
"ဟဲ့..လက်ကြီး နဲ့ကောက်မနေနဲ့လေ..ရှကုန်မယ်.."
"အ့.."
"ကဲ ကြည့်ပြောရင်းနဲ့ ဖြစ်ပြီ..နင်ဟာလေငါ့စကားဆိုဘယ်တော့မှနားမထောင်ဘူး"
"ဟဲ့..ဟိုမှာအရေးပေါ်ကားတစ်စီးဝင်လာတယ်..သွားကြည့်ရအောင်.."
Suho တို့ရပ်နေတဲ့နေရာကနေလှမ်းကြည့်ရင်ဆေး
ရုံထဲဝင်လာတဲ့ကားကိုလှမ်းမြင်နေရသည်။ ဒါကြောင့်လဲ..ချက်ချင်းဆိုသလို အောက်သို့အလျင်အမြန်ပြေးဆင်းသွားပြီး...လူနာတင်းကားစီသို့သွားလိုက်သည်။
အပြေးတစ်ပိုင်းနဲ့..ဆင်းလာသော..Suhoရဲ့ခြေလှမ်းများကို..လူနာတင်ကုတင်ပေါ်က သွေးသံတရဲရဲနဲ့ အမျိုးသားတစ်ဦးရဲ့မျက်နှာက ရပ်တန့်စေနိုင်ခဲ့သည်။
"lay...!!"
ငယ်သံပါအောင်..အော်ခေါ်မိပြီးတဲ့နောက်..အဲ့နေရာမှာတင်ခြေခွင်ကျသွားခဲ့သည်။
ဆရာဝန်တွေအပြေးအလွှားနဲ့..စုပြုံနေတဲ့ကြားထဲက အောက်ဆီဂျင် ဗိုက်တန်းလန်းနဲ့..တစ်ကိုယ်လုံးသွေးအပြည့်ဖြစ်နေတဲ့ချစ်ရသူကို ကြည့်ပြီး..
YOU ARE READING
🍁Not for Me🍁(uni/zawgyi )(Completed)
Fanfictionချစ်တယ် Baekhyun။ ငါ့နှလုံးသားရဲ့အနက်ရှိုင်းဆုံး နေရာကနေ မင်းကို သိပ်ချစ်တယ်။ ကိုယ့်အပိုင်ပါလို့ တံဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ မင်းက တကယ်တမ်းကျတော့ ကိုယ်ဘယ်တော့မှ မပိုင်ဆိုင်နိုင်တော့တဲ့ သက်ရှိအရုပ်ကလေးပဲ ချာတိတ်။ ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ကိုလွှတ်ပေးကြပါတော့။ ငါတကယ့်ကို...
