*Ertesi gün*
Seungmin ne kadar yalnız kalmak istesede Chan buna izin vermemişti. Oda Seungmin'le birlikte kalmıştı.
"Seungmin"
"Efendim hyung?"
"Bu laptop senin mi?"
"E hayır" biraz düşündü ve "bu Minho'nun" dedi.
"Tamam ona geri vericem" Chan hızla laptopu alacağı anda Seungmin durdurdu.
"Bekle"
Seungmin laptopu yavaşça açtı.
"Ne yapıyorsun"
"Dur. Şifresi neydi bunun. Heh"
Seungmin şifreyi girdi ve gezinmeye başladı.
"Neye bakıcaksın"
"Fotoğraflara... silmişmi diye"
"Bunun iyi bir fikir olduğunu sanmıyorum Seung"
Seungmin cevap vermedi ve ekranda başka birşey dikkatini çekti. Not kısmında. Ama Minho asla notlara birşey yazmazdı.
"Seung, hadi bırak bak-"
"Hayır. Birşey bulmadan bırakmıcam"
Chan direnmekten vazgeçti. Her türlü Seungmin'in kazanacağını biliyordu. Mutfağa geçti Chan. Seungmin Hala laptoptaydı.
Seungmi notlar kısmına girdi. İlk sayfalarda hiçbirşey yoktu, diğer sayfalara göz attı. Ve en sonunda buldu. Tarihi olmayan notlar vardı, sadece son notun tarihi vardı. Boşandıkları tarih..
Seungmin yavaşça teker teker okumaya başladı. Okumaya başladığı anda gözü dolması bir oldu. Her notta daha çok ağlamaya yüz tutmuştu. Okumayı bitirdikten sonra bağırarak ağlamaya başladı. Parmaklarını saçlarına doladı ve bağırmaya başladı.
Chan koşarak yanına geldi.
"Se-SEUNGMIN"
"Hyung" sesi titreyerek çıkmıştı.
"Noldu çabuk anlat"
"Şunlara bak" eliyle gösterdiği yere baktı Chan.
"Bu- bunlarda ne?"
Sessizce oku diyebildi sadece, ağlamaya devam ediyordu.
Chan okumaya başladı.
Seni çok özlüyorum. Sarılışını, kokunu, dudağını, gülüşünü... herşeyini özlüyorum.
Bütün bunların hepsini yapmak zorundayım bebeğim, özür dilerim. Seni korumam lazım, o aşağılık herifin senin kılına zarar vermesini istemiyorum. Aynı anneme yaptığı gibi...
_
Yine sensiz bir sabah. Yanımda olmana rağmen sana dokunamamak o kadar zoruma gidiyorki anlatamam. Artık sana soğuk davranmaktan bıktım. Seni kırdığımında farkındayım. Her gece seni izliyorum, herşeyinle. Ama yanına gelemiyorum, gelememde. Üzgünüm.
_
Arkadaşlarımız geldi eve. Beni biraz patakladılar. Büyük ihtimalle sana öyle davrandığım için. Hak ettim doğrusu ama genede yanına gelemiyorum.
Onlarıda özlemişim seninle birlikte onlarlada görüşmüyorum, aramı açtım bana bugün arkadaşlığımızı benim bitirdigimi söylediler. O gün canım yediğim dayaktan değil, altında yatan 'artık arkadaş değiliz' lafıydı.
_
Aylar sonra sana sarıldım,seni öptüm, seni kokladım,yanına yattım. Bunlar o kadar çok güzeldiki. Ama bir daha yapamam, seni tehlikeye alarak zaten bunu yaptım, eğer bir daha olursa sana zarar vereceğini söyledi.
Neden beni sevdinki? Neden benim gibi birini sevdin? Dünyada başka biri mi yoktuki beni sevdin? Eğer başkasını sevseydin en azından mutlu ve güvende bir hayatın olurdu.
