𝐋𝐢𝐯𝐢𝐧𝐠 𝐈𝐧 𝐇𝐞𝐫 𝐏𝐚𝐫𝐚𝐝𝐨𝐱 [TSS #3]

Chapter 34: Home

Niks' POV

I saw her.. sitting on a wheelchair. Wounds are everywhere on her face. Her head has a bandage.

I felt the anger raising inside my system. I felt the pain crippling on my chest as I watch her in this situation. Mas ramdam ko pa ang sakit na dulot ng sitwasyon n'ya ngayon, kaysa sakit ng mga sugat ko sa katawan.

She's staring at me. Pinaghalong gulat at takot ang agad rumehistro sa mukha n'ya nang makita ako.

"Stay where you are." Damien pointed his gun at me pero wala na akong pakialam sa kanya.

Gusto kong lapitan si Soul at tanungan sa kanya kung anong nangyari. Kung anong ginawa sa kanya ng walanghiya niyang asawa.

I shifted my sight at Soul. Hindi ko mapigilan ang galit na tumaas sa dibdib ko. Fuck him. He's a fucking asshole for what he did to Soul. I wanna fucking kill him.

"I said stay fucking where you are!" He shouted again. Nagtiim-bagang ako. "Fuck."

Napadaing ako sa sakit nang maramdaman ang impact ng bala sa kaliwang dibdib ko. He really aimed on my left chest, huh? But joke's on him. I'm wearing a bulletproof vest.

I saw the horror on Soul's face. She doesn't need to worry about me. Mas kinakabahan ako ngayon dahil malapit s'ya kay Damien.

"Fuck you, Villagracia!" He screamed as he shot me again.

Tang ina nito.

Nagpatuloy ako sa paglapit sa kanila. Wala s'yang mapapala kung sa katawan n'ya lang ako babarilin.

"One more step," he warned, then he pointed his gun at Soul's head.

Mas lalong dumilim ang paningin ko sa kanya. Fucking asshole. He's really doing that? Infront of my fucking eyes?

"I changed my mind, I won't kill you." He said that made me confused a bit. What did he say? "Because I want you.. to kill yourself."

He want me to kill myself? Wala na bang bago? Been there done that but I failed e.

"Point your gun in your head."

Tears are forming in Soul's eyes. No, please, don't cry...

"Point that gun in your fucking head!"

Ramdam ko ang pag-alma sa mukha ni Soul.

She's crying...

Please, no. Mas gusto ko pang masugatan ako kaysa makita kang umiiyak.

"Pull the fucking trigger." He said firmly.

She gasped when I did what Damien told me to.

She's crying nonstop. Gusto ko ng matapos to at yakapin s'ya nang mahigpit.

"Pull it now!" Damien demanded.

I saw Soul mouthed 'no'.

I know she wants me to save myself. She wants me to save my life. But saving her means saving my life.

I smiled at her.

If I die today, atleast I die with the last memory of looking at her beautiful face.

And then pulled the trigger.

Kasunod no'n ang tunog ng putok ng baril.

Bumulagta sa sahig si Damien. Boom, headshot.

"Stupid motherfucker." I heard Shiloah hissed from the corner of the rooftop.

I saw her earlier, nakaakyat s'ya. That's why I smiled.

And my gun? Wala itong bala. Kung mayro'n lang, sana kanina ko pa binaril ang hayop na Damien na 'yan. Props lang 'to, naubusan na ako ng bala kanina at wala na rin akong oras na humanap pa ng baril. It's actually my first time using a gun. Kanina lang din ako tinuruan.

I looked at Soul. She's still in shock of what happened. Nanlalaki ang mata n'yang nakatingin kay Damien na mahimbing na ang tulog.

I slowly walked to her direction.

"Alis na ako. Moment n'yo na 'to." Wika ni Shiloah bago ko narinig ang yapak n'ya na unti-unting naglaho.

Soul is just looking at me while I approach her. Huminga ako nang malalim.

Paano ko ba sisimulan 'to?

Ngayong kaming dalawa nalang, naubusan naman na ako ng salita.

Katahimikan ang namayani sa pagitan naming dalawa. Malakas na umihip ang hangin dahilan para liparin ang ibang hibla ng buhok n'ya papunta sa mukha.

Binitawan ko ang baril ko. Pinunas ko ang kamay ko sa malinis na parte ng suot ko then squatted infront of her.

I tucked the strands of hair beneath her ear. Ayokong nahaharangan ang maganda niyang mukha.

I know it's not her who texted me. I sent an I love you message to know kung s'ya ba ang may gamit ng cellphone n'ya. She usually call me Zyra Nixen after saying sweet words kaya nakumpirma kong hindi s'ya 'yon. And I felt it, na may iba sa text message na 'yon.

Hindi naman kasi ako uto-uto.

She's just looking at me. Alam kong marami s'yang tanong sa isip, gano'n din naman ako. But there's only one question I want to ask right now.. pero hindi ko alam kung paano.

Kinakabahan ako. Nakita ko ang mga gamit n'ya. Nakaimpake lahat pati na rin yung mga pekeng ID at kung anu-ano pa.

Nag-balak ba s'yang umalis? O ginusto ba niyang sumama kay Damien? O pinilit s'ya ni Damien? Fuck.

Marami pa s'yang kailangang ipaliwanag sa'kin.. pero mas gusto kong maliwanagan sa isang tanong na kanina pa naglalaro sa isip ko. This one question.. nakasalalay rito ang kasiyahan ko.

"Ma.." napahinto ako. I'm nervous. "H-hindi mo na ba ako m-mahal?" Putangina. Halata yung kaba sa boses ko.

Shock registered on her face. Tapos napalitan ng pagkunot-noo. Nakatitig parin s'ya sa'kin. Bakit ayaw n'yang magsalita?

"A-ano?" Kabadong tanong ko parin. She gulped. Bakit? "Hindi mo na ako.. mahal?" I asked in low tone.

Umiling s'ya. Ano? Hindi na nga niya ako mahal?

Pero bigla ring tumango. Huh?

She pursed her lips. Parang stressed pa s'ya sa'kin e siya nga itong magulo sumagot.

Biglang itinuro n'ya ang sariling labi, and then shake her hand.

"Nanghihingi ka ng kiss?" Naguguluhang tanong ko. She suddenly rolled her eyes.

Hindi ko mapigilang mapangiti.

I bit my lip as I look away. Namiss ko ang pagsusungit n'ya.

Huminga ulit ako ng malalim bago muling ibinaling ang tingin sa kanya.

Her mouth opens. Parang may sinasabi s'ya but no words are coming out from her mouth. Then she did it again, this time mas mabagal na.

Aaa.. I?

"I?" Tanong ko. She nodded and did it again. L..o.. "Love?" Tanong ko ulit na tinanguan n'ya. "Y-you?" And she nod. "I love you?" She smiled proudly.

I love you? I love you.

Ibig sabihin mahal niya parin ako?

"You still love me?" I asked hopefully and she nod her head immediately. Pumorma ang ngiti sa labi ko pero agad kong pinigilan. "May atraso ka parin sa'kin." Tunog nagtatampong wika ko.

She just smiled faintly.

"I know," pagbasa ko sa bibig n'ya.

I breathed deeply.

"Tara na.. Uwi na tayo." I softly mumbled.

May uuwian na ulit ako, dahil nahanap ko na.. ang tahanan ko.