first and only unkonwn love

part 14

ထိုနေ့ညနေ..
ကောလိပ်ကျောင်းသားလေး၃ယောက်နဲ့ အတူညနေစာစားရန်ပြောထားသည်။
kookie ကသူ့ကို သူငယ်ချင်း၂ယောက်နှင့်မိတ်ဆက်ပေးမည်ဟုဆို၍ hyungကိုဖုန်းဆက်ကာလှမ်းအသိပေးထားသည်။

kookieအိမ်ရှေ့ရောက်သည်နှင့် ဘယ်အချိန်ထဲကသူလာမှာကိုမျှော်နေမှန်းမသိသည့်ကောင်လေးသည် မူပိုင်ယုန်သွားလေးတွေပေါ်အောင် ပြုံး​ရယ်ရင်းသူ့ဆီကိုပြေးလာလေသည်။

''ဂျီမင်! ရောက်ပြီလား ကျွန်တော့်ဆီလာပါဦး''

တင်းကြပ်စွာပွေ့ဖက်ထားကာ မသိလျှင်သေရွာမှပြန်ရောက်လာသူကိုမြင်တွေ့လိုက်ရသလိုဒီကလေးနှယ့် လုပ်လိုက်ရင်အရမ်း။အိမ်အပေါက်ဝလေးတွင် သူတို့အဖြစ်ကိုလှမ်းကြည့်နေသည့်အိမ်တော်ထိန်းကြီး၏အပြုံးပန်းတွေမှာလဲ ဝေဆာနေလေသည်။

''ကုကီးရေ လွှတ်ပါဦး သွားကြတော့မယ်လေ''

''အမ်းပါ..လွှတ်ပါ့မယ်
လွမ်းနေတာ~''

ထိုကဲ့သို့ ချွဲပြန်တော့ အရည်ပျော်ရသည်မှာဂျီမင်သာ။

ပြီးနောက်လက်ကိုချိတ်ကာ
ချိန်းထားသောနေရာသို့ဦးတည်လေသည်။တစ်ခါတစ်ခါ သူမသိအောင် ပါးကိုလျှစ်ခနဲနမ်းတတ်ပြီး လန့်သွားတာမြင်လျှင်ဂျီမင်ကချစ်ဖို့ကောင်းလို့ပါ အကြောင်းပြ၍ သူ့ကိုဖက်ပြီးချော့ဦးမည်။
ဒီကလေး မသိရင် အ မဲ့ပုံလိုလို တကယ်ကလူကိုအသားလိုက်ယူနေတာ ယုန်လည်ကြီးပါ။

........................... ....................... ....................

ကောလိပ်ကအပြန်

hoseokကိုအိမ်ပြန်ပို့ပေးပြီး jungkookရဲ့ချစ်သူနှင့်တွေ့ကြဖို့ရန်ပြောထား၍ တဖန်hoseokကိုပြန်လာခေါ်ရလေသည်။

တစ်နေ့တစ်နေ့ လမ်းကိုခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်လျှောက်ရသည်မှာ ဘယ်ဘဝကဝဋ်​​ကြွေးမှန်းမသိပါ။
လူကလှဲမနေရလျှင်ကိုနေမကောင်းချင်သလိုလို။
အိပ်ချင်တယ် ငါတကယ်အိပ်ချင်နေတာ။

"ယွန်းဂီ မင်းကလဲကြာလိုက်တာ ဟိုကစောင့်နေရတော့မှာပဲ"

"ငါလဲ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီးပြီးချင်း တန်းထွက်လာတာပဲ"