Fraud |taekook

Sarmaşık

-Keyifli Okumalar-

"Abicim, çok özledim ben seni... Ne zaman geleceksin beni almaya?"

"Juwoon?! Bebeğim..."

"Abi, kimse bana masal anlatmıyor burada..."

"Juwoon bebeğim hadi gel bana, gel kucağıma..."

"Gelemiyorum abi gelemiyorum... Kocaman duvarlar var burada göremiyorum ki seni... ama özlüyorum abi çok özlüyorum... Ağlıyorum her gün..."

"Juwoon tut elimi hadi güzelim... Juwoon gitme! Bebeğim tut abinin elini hadi..."

"Senin yüzünden!"

"Juwoon ne diyorsun?"

"Bıraktın beni!"

"Bebeğim ben seni bırakmadım. Hadi gel..."

"Terk ettin beni, şimdi de gelip görmüyorsun bile... Sen kötü bir abisin!"

"Juwoon!"

"Juwoon!"

Nefes nefese gözlerimi açtığımda hızla etrafıma göz gezdirdim. Tanıdık eşyalar beni karşıladığından ellerimi yüzüme kapadım.

Başım çatlıyor, ağzımda geceden kalma acı içki tadı midemi bulandırıyordu.

Günlerdir aynı rüyayı görüyordum. Günlerdir sabahları acı içinde uyanıyordum. Korkuyordum, Juwoon gerçekten bana rüyalarımda olduğu gibi kızgın mıydı? Kötü bir abi olduğumu mu düşünüyordu?

Bugün itibariyle onu tam 9 gündür görmemiştim. Doğduğundan beri yanımdan ayırmadığım Juwoon'u tam 9 gündür görmemiştim.

Özlemim farklı bir boyuta ulaşmıştı. Öyle çok acı çekiyordum ki bazen canlı canlı bir hayvan tarafından parçalanıyormuş gibi canım acıyordu, nefes alamıyordum.

Bazen... Bazen gerçekten bu acıya son vermek istiyordum, öyle dayanılmaz bir hal alıyordu ki belki biraz olsun geçer ümidiyle her şeye son vermek istiyordum.

Ama yapamazdım. Bunu Juwoon'a yapamazdım.

Terden üzerime yapışan tişörtü hızla çıkardım. Duş almam gerekiyordu. Duş alıp bir an önce çıkmam gerekiyordu.

Banyoya girdikten sonra aynaya takılan görüntümle olduğum yerde durdum.

O kadar berbat bir halde gözüküyordum ki istemsizce kaşlarım havalanmıştı.

Gözlerimin altı siyah koyu halkalarla çevrelenmişti, yanaklarım zayıflığımdan dolayı hafif hafif içeri çökmüş, dudaklarım kuruluktan soyulmuştu.

Son kez baştan aşağı süzdüm nefret ettiğim bedeni sonrasında ise daha fazla vakit kaybetmemek adına soğuk suyun altına girdim.

Hızlı ve seri bir şekilde işlerimi halledip üzerimi giyindim. Bu sefer düzgün giyinmeye özen gösterdim neden bilmiyorum ama bugün Juwoon'u görecek gibi hissediyordum.

Uyandığımdan beri bu belirsiz heyecan bırakmamıştı peşimi... Aslında her gün o eve Juwoon'u görme umuduyla gidiyordum. Ön kapıya değil yaklaşmak önünden dahi geçemiyordum ama bir yer vardı, onu görebileceğim tek bir yer...

Evin arka bahçesini kısmen gören bir aralık. Evin etrafı tamamen kalın demir çitlerle örülüydü ve o çitle yeşil sarmaşıklarla sarılıydı.

Aslında bahsettiğim yerde sarmaşıklarla kaplanmıştı fakat buraya o kadar gelen giden yoktu ki sarmaşıkları 3 gündür söktüğümü kimse fark etmemişti.