Fraud |taekook

Yanımıza

Keyifli okumalar...

Taehyung:
avukatımla konuştum
hukuken halledilmesi gereken her şeyi halledeceğim
bu sürede senin yapacağın şey
iş bulmak
düzgün geliri ve devamlılığı olan bir iş
aynı şirketimdeki gibi|

Jungkook:
ben çok teşekkür ederim taehyung
gerçekten çok teşekkür ederim
minnettarım
dediğin gibi en kısa zamanda bir iş bulacağım
söylediğin andan beri aramaya başladım zaten
yeterki Juwoon'u yeniden alayım yanıma

Taehyung:
dediğim gibi hukuki süreç kısmında elimden geleni yapacağım
gerisi sana kalmış
yeni bir ev bulsan da iyi olabilir

Jungkook:
|kiralar çok pahalı
halletmeye çalışacağım
teşekkür ederim
avukatın parasını da en kısa zamanda ödeyeceğim
yani işleri yoluna koyduğum zaman

Taehyung:
buna gerek yok
bunu Juwoon için yapıyorum
son bir iyilik olarak gör
sonra bir daha istesen de olmayacak

Jungkook:
nasıl yani

Taehyung:
ben gidiyorum Jungkook
fransaya geri dönüyorum

Jungkook:
|taehyung

Taehyung:
en başından gelmemem gerekiyordu
en başından buraya adım bile atmamam gerekiyordu ama işte insan başına nelerin geleceğini bilemiyor

Jungkook:
özür dilerim
çok özür dilerim
biliyorum hiçbir anlamı yok Taehyung
ama çok özür dilerim
beni affet diyemem sana
çünkü buna yüzüm yok
affı olan bir şey de yapmadım zaten
ama senden özür dilerim
hayatının pişmanlığı olduğum için özür dilerim

Taehyung:
keşke pişmanlığım olsan|
o zaman her şey biraz daha kolay olurdu|
ama değilsin|
senin de dediğin gibi Jungkook
özrünün bu saatten sonra zerre önemi yok
umarım bundan sonra hayatını düzgün yaşayabilirsin

Jungkook:
sen de taehyung
umarım sen de bundan sonraki hayatında hep mutlu olursun
çünkü hak ettiğin yaşam bu.

Taehyung:
iyi geceler Jungkook

Jungkook:
iyi geceler taehyung
her şey için hem teşekkür ederim hem özür dilerim

Yazdığım mesajdan sonra telefonu yanıma koydum.

Ellerimle yüzümü kapadım ve derin bir nefes verdim. Kendimi sırt üstü yatağa bıraktım. Hissizlik ve aynı zamanda yoğun bir duyguyla boğuşuyordum.

Aklımı kaybetmemek için direniyordum sanki. Aynı zamanda çok da yorgundum. Sanki 20 yaşlarımda değil de 70'lerin sonunda gibi hissediyordum.

Bedenimden çok zihnimin yorgunluğu ile gözlerimi kapadım.

***
"Jungkook aç şu lanet kapıyı! Jungkook, Juwoon!"

Çalan kapı anında gözlerimi açmamı sağlarken, kalbimdeki korku tüm bedenimi ele geçirdi.

Hava aydınlanmamıştı bile.

Juwoon mu...

Hızla yataktan kalktım ve kapıya adımladım.