Fraud |taekook

Final

son kez keyifli okumalar...

"Taehyung, bu üzerimdeki oldu mu sence? Değiştireyim mi? Of! Dur diğerini deneyeceğim bu çok şey oldu, kasıntı."

"Jungkook! Her denediğin üzerine o kadar güzel oluyor ki, bir kez daha üzerini çıkarırsan giyinmene izin vermeden seni arkandaki yatağa atacağım ve tükenene kadar becereceğim..."

"Tanrım Taehyung!"

Kaşları havalanırken, iri olan gözleri daha da büyüdü. Konu cinselliğe geldiğinde öyle utanıp kızarıyordu ki uğraşmadan duramıyordum.

"Ne?"

"Dün altımda, durmamam için yalvaran sen değilmişsin gibi konuşuyorsun."

Yanına iyice yaklaşıp kravatını düzelttim. Dudaklarına ufak bir öpücük bırakıp çok fazla uzaklaşmadan konuştum.

"Sikin, deliğimi bu kadar iyi hissettirirken nasıl durmanı söyleyebilirim ki."

"Deliğinden çok ağzına önem vermeliyim belki de, fazla arsızlaştı..."

Alt dudağımı arsızca dişlerken, minik tıklatma sesiyle ikimizde kapıya baktık.

Juwoon kapıyı açmadan konuşmaya başladı.

"Abicim, gömleğimin düğmelerini yapamıyorum, çok bir sürü yardım eder misin bana..."

"Tanrım! Jungkook çocuğa da mı gömlek giydiriyorsun."

"Ne olmuş yani?"

Kapıyı açtığımda Juwoon'un önünde eğildim ve yamuk iliklenen düğmeleri tek tek düzelttim. Juwoon kocaman gözleriyle etrafa bakıyordu.

"Taehyung, bu önemli bir gece... Baban senin için her şeyi yapıyor. Ne olur artık sen de bir adım atsan."

Elindeki minik papyonu da bana uzattığında nazikçe Juwoon'un boynuna geçirdim.

"Bunu hak etmiyor Jungkook! Yaptıklarını hazmedemiyorum."

"Taehyung, sevgilim ben bile affettim neden böyle yapıyorsun?"

Aklıma dolan anılar sinirimi yeniden gün yüzüne çıkarırken çenemi sıktım. Daha önce evet tam 2 kez böyle bir adım atmıştık zaten ve babam her seferinde Jungkook'a öyle kötü davranmış onu öyle rencide etmişti ki, onun yerine kaç kere özür dilediğimi bile hatırlamıyordum.

Her seferinde benden özür dileyeceğini söyleyerek çağırmıştı bizi yanına...

İlkinde Jungkook ile geleceğimi bildiği halde ki onu da davet etmişti, masada sadece iki servis vardı. Jungkook için servis istediğimde onun servisinin mutfakta olduğunu söylemişti.

Jungkook hissettiği ve asla üzerinden atamadığı suçluluk duygusu ve mahcubiyetle tek kelime etmemişti.

Babama o an o kadar sinirlenmiştim ki Jungkook'u tuttuğum gibi evden çıkarmıştım. Sonra ne telefonlarına baktım ne de yüzüne...

İkinci davet ise doğum gününde gerçekleşmişti. Pişmanlığını dile getirmiş ve yaptığının yanlış olduğunu söylemişti.

Her ne kadar istemesem de Jungkook çok ısrar etmiş ve kendini sorumlu hissetmişti. Bu yüzden ona bir şans daha vermiştim.

Jungkook'un hatrına...

Hediyesini alıp, doğup büyüdüğüm eve gitmiştik.

Keşke gitmeseymişiz keşke o şansı ona hiç vermeseymişim... O gün doğum gününe, yakın dostlarından olan emniyet müdürünü çağırmıştı.