"Adopted by One Direction"

hoofdstuk 5

zullen we ze wakker maken? hoor ik een stem zeggen.

nee laat ze slapen! ze zijn schattig zo... zeg nog een andere stem.

maar ik heb eten gemaakt!

*klik* hoor ik.

ik zeg jullie een ding, ik ben geen ochtend persoon! en ik wil geen mensen in de ochtend in mijn kamer die me waker maken. daar wordt ik heel sago van.

ga uit mijn kamer of maak me gewoon wakker! zeg ik. ik hoor ze lachen.

ik maak me ogen tot speetjes en zie niall, liam en louis met een bis smile op hun gezicht voor ons staan.

ik voel een lichaam tegen me aan bewegen en ik kijk achterom. harry is nu ook wakker en lacht naar me.

goeiemorgen Sunshine! zegt hij en geeft me een kus op mijn voorhoofd.

ey tortelduifjes ik heb eten gemaakt! zegt liam plagend.

ik kijk hem boos aan en loop uit bed. harry neemt mijn voorbeeld en komt ook uit bed. ik maak een rommelige knot op mijn hoofd en loop de deur uit.

dilara! roept niall.

ja, en ik draai me om.

je loopt in je onderbroek... zegt liam.

so what! ik ben nu jullie dochter en ik hou er van om zo door het huis te lopen, so deal with it... zeg ik. ik draai me om en hoor ze lachen.

iemand een ochtendhumeurtje? vraagt louis.

komt er van als je met wakker maakt als ik nog aan het slapen ben!

moeten we je dan wakker maken als je wakker bent! zegt liam lachend.

ja! zeg ik en ga aan de bar zitten.

na een tijdje zitten we samen te eten en te lachen. we lachen de hele tijd om niall die maar door en door blijft eten.

jongens? vraag ik. ze knikken.

willen jullie misschien iets vertellen over jullie zelf? vraag ik.

ze glimlachen en knikken weer.

nou, ik heb nog een zus Gemma. en mijn moeder heet Anne. en...

zo ging het een tijdje door en nu was louis als laatste aan de beurt.

nou mijn ouders zijn ook gescheiden. ik heb de naam van mijn stiefvader overgenomen, Tomlinson.

hoe heet je biologische vader dan?

Troy Austin... zegt hij. jullie hebben de zelfde achternaam.

ik slik. Troy Austin. Troy Austin. zo heet mijn vader ook. het zal toch niet... nee louis is niet... nee niet zo denken. het is niet zo.

hallo dilara? vraagt liam.

ja sorry ik was even ergens in me gedachten. maar fijn dat ik nu wat meer over jullie weet. zeg ik lachend.

////

dilara! hoor ik liam van beneden schreeuwen.

ik loop mijn kamer uit en ga naar de woonkamer. ik zie alle jongens zitten.

ja? vraag ik.

we willen even met je praten, zegt louis. ik knik en ga naast harry op de bank zitten.

waar gaat het over? vraag ik.

nou kijk je bent nu onze dochter en dat moeten de mensen toch gaan weten. zegt liam. ik knik.

dus wij hebben morgen een interview en daar willen we het gaan vertellen! zegt niall.

moet ik mee? vraag ik. ze knikken. ik schud me hoofd.

nee nee nee, ik ga echt niet mee! zeg ik en sta op.

maar waarom niet? vraagt harry en geeft me van achteren een knuffel.

ze gaan me vragen waarom ik in het weeshuis ben gekomen en ik wil dat gewoon niet vertellen. zeg ik.

maar dat hoeft ook niet! als jij dat niet wil dan doe je dat niet ze gaan je echt niet voor tv dwingen! zegt louis.

t...t...tv! zeg ik stotterend.

ja wat dacht jij dan? zegt niall.

nee niks! ik ga wel mee! zucht ik.

ze zijn zo blij ze lijken wel kleuters. ik lach.

mag ik wat drinken? vraag ik.

ja tuurlijk ik pak het wel! zegt louis.

als louis terug komt uit de keuken heeft hij een grijns op zijn gezicht.

wat heb je gedaan? vraag ik verveeld.

niks! en hij geeft mij mijn drinken.

ik zet het glas aan mijn mond en giet het meteen naar binnen. ik had zo'n dorst.

als ik het op heb proef ik echt goed wat het was.

LOUIS! WTF! schreeuw ik.

de jongens schrikken en kijken me met grote ogen aan. louis ligt alleen maar in een deuk.

wat is er? vraagt liam.

die dombo hier geeft mij alcohol om 11 uur in de morgen! zeg ik.

de jongens kijken louis boos aan.

louis wat was het? vraag ik lachend terwijl ik aan harry hang.

je kan niet tegen alcohol hé? lacht harry.

blijkbaar! zeg ik lachend en geef hem een tik op zijn neus met me vinger.

de jongens lachen.

geen alcohol meer voor jou! grijnst harry.

heey,

sorry voor dit korte stukje, maar ik wilde jullie niet laten wachten.

xx dilara