"Adopted by One Direction"

hoofdstuk 49

ik neem zijn hand en kijk in zijn ogen.

"Dilara Austin"

hij glimlacht.

"mevrouw Austin blijf is bij de les! je bent al laat!"

ik rol met mijn ogen en draai me om naar het bord.

Troy lacht en ik geef hem een duw tegen zijn schouder.

"auw"

"oh kom op meen je dit!"

"meneer ik wordt hier mishandeld"

"ja tuurlijk" zeg ik en kijk meneer Howard aan.

"als mijn les nog een keer wordt verstoord gaan jullie alle twee de klas uit!"

ik steek mijn hand op.

"ja mevrouw Austin" zegt hij met een zucht en doet zijn bril af.

"zou ik dan nu alvast weg mogen?"

Troy schiet in de lach wat een vuurrood hoofd van meneer Howard oplevert.

"alle twee het lokaal uit en jullie mogen na school een uur na blijven!"

ik sta op en loop naar voren en blijf voor meneer Howard staan.

"het was leuk u ontmoet te hebben meneer Howard! tot de volgende keer dan maar!" zeg ik een steek mijn hand uit.

"verlaat mijn lokaal nu voordat ik uw ouders bel mevrouw Austin" zegt meneer licht geïrriteerd.

ik zet een grijns op mijn gezicht en loop naar de deur waar Troy mij staat op te wachten met een rood hoofd van het inhouden van zijn lach.

ik gooi de deur met een harde klap achter me dicht en samen lopen we lachend de gangen door. "

------

toen ik vertelde dat ik was geadopteerd door One  Direction was zijn reactie: ohw die, ja ik mag ze niet zo.
ik moest toen zo hard lachen dat ik buikpijn kreeg en geen lucht meer binnen kreeg.

het uur is bijna voorbij en we zitten samen buiten aan een picknick tafel.

"ik heb echt geen zin meer in school nu het zo gezellig is!" zegt Troy en laat zijn hoofd in zijn armen vallen.

"dan gaan we toch gewoon weg" zeg ik simpel en hij kijkt meteen op.

hij kijkt me aan met een grijs en zijn ogen beginnen te glimmen.

////

"ik mag je wel" zegt hij terwijl we in de Mac Donalds staan om iets te bestellen.

ik lach.

als we onze bestelling hebben gekregen lopen we naar een tafel en gaan daar zitten.

"je durft wel hé" zegt hij.

"wat dan"

"op je eerste dag te laat komen en dan ook nog gaan spijbelen" zegt hij lachend en neemt een slok van zijn aardbeien milkshake.

"ja na ja, toen ze zeiden dat ik weer naar school moest zei ik sowieso al dat ik er geen zin in had en dat ik niet zo gaan"

"dus hier zit ik dan in de Mac Donalds"

hij lacht.

" ze zullen vast wel boos worden, maar ze hoeven niks te weten"

"das jammer voor jou babe"

ik kijk hem aan.

"als je meer dan twee uur afwezig bent op school bellen ze naar huis" "

"ja, ik ben dood!" zeg ik lachend.