"Adopted by One Direction"

hoofdstuk 20

hey! zeg ik en geef justin een knuffel.

hij komt binnen en ik loop met hem naar boven. als we in mijn kamer zijn gaan we op mijn bed zitten en begin ik te vertellen.

uhm ja... ik moet je iets vertellen... zeg ik. zijn blije gezicht veranderd naar ongerust en onzeker.

ik heb al een paar daagjes een paar gevoelens voor iemand anders. begrijp me niet verkeerd je bent echt geweldig en lief, knap en mooi! maar ik voel niks meer voor je... sorry! zeg ik.

wie is het? vraagt hij met een krakende stem.

justin dat maakt ni... ik kan niet verder want hij onderbreekt me.

wie is het verdomme! schreeuwt hij en staat op.

h...harry.... zeg ik.

w...wa....wat? je eigen vader! zegt hij. het laatste schreeuwt hij en ik ben nu best wel bang.

j...ja... zeg ik onzeker en speel met mijn vingers.

wat heeft hij wel dat ik niet heb! wat doet hij beter! schreeuwt hij.

nu begin ik te huilen en stromen de tranen, voor de zoveelste keer vandaag, over me wangen. ik voel een hand tegen mijn wang en de plaats begint te branden. heeft hij me geslagen? ik kijk hem aan en ziet dat hij zelf ook geschrokken is.

dilara dat wa...

ik pak hem bij zijn arm en trek hem naar beneden. op weg naar benden kom ik de jongens tegen en kijken me geschrokken aan.

jij hoeft hier nooit meer terug te komen! zeg ik huilend en gooi hem de deur uit. ik gooi de deur met een harde klap dicht en zak langs de deur naar beneden.

dilara wat is er allemaal gebeurd? vraagt niall. harry komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. liam en louis komen voor me zitten.

hij...hij sloeg me! zeg ik en kijk de jongens aan.

wat heeft hij! schreeuwen louis en liam. ze worden vuur rood en maken hun handen tot vuisten.

waar? vraagt harry.

op me linker wang... zeg ik.

hij draait me hoofd naar zich toe en pakt mijn wang vast. ik kreun een beetje van de pijn het doet namelijk ongelofelijk veel pijn.

kom dan doen we er even een nat washandje op! zegt niall en pakt mijn hand.

samen lopen we naar boven naar de badkamer van niall.

ga zitten! zegt hij. ik ga op zijn bed zitten terwijl hij een washandje pakt.

het kan een beetje branden, zegt hij. ik knik en dan legt hij het washandje op mijn wang.

ik trek een beetje weg maar hij duwt me weer tegen het washandje aan.

ben je boos? vraag ik na een paar minuten.

op wat? vraagt hij.

op mij en harry? vraag ik.

ik weet niet of ik boos ben op teleurgesteld, ik weet niet wat ik voel... zegt hij en kijkt me aan.

je baalt? vraag ik.

denk dat dat het is.

maar waarom? vraag ik aan hem.

nou je dochter is verliefd op haar eigen vader, en jou vader, mijn "broer" is verliefd op mijn, zijn, dochter... zegt hij.

nu weet ik niet meer wat ik moet zeggen. hij heeft gelijk ik kan er niks anders van maken. hij baalt, liam baalt, louis baalt. ik maak iedereen ongelukkig.

harry is nu op mij en krijgt daardoor ruzie met de jongens. de jongens hebben verdriet. justin is boos en verdrietig en ik... ik heb gewoon medelijden met me zelf. de fans mogen me niet greg en denise niet. hun heb ik ook pijn gedaan. ik doe iedereen pijn. ik ben een mislukkeling.

ik ben een mislukkeling... zeg ik zacht. maar niall hoorde het.

wat! natuurlijk ben je dat niet! wat is dat nou! zegt hij en kijkt me geschrokken aan.

ik doe iedereen pijn. jou, liam, louis en harry. greg en denise. theo, de fans! en ik denk alleen maar aan mezelf... zeg ik en de tranen lopen over mijn wangen.

je doet mij een pijn, liam doe je geen pijn en harry en louis doe jij ook geen pijn! greg en denise komen er wel weer overheen en de fans daar moet je je gewoon niks van aantrekken. dilara lieveschat je ben geen mislukkeling! je bent geweldig en lief! jij kan er niks aan doen dat je gevoelens hebt voor harry! zegt hij.

de tranen worden meer en voor ik het weet lig ik dramatisch te huilen op de grond.ik voel dat twee sterke armen me optillen en me dragen. waar naar toe wet ik niet maar het maakt me ook niet meer uit. ik voel dat ik wordt neergezet en ik doe mijn ogen weer open. ik ben beneden in de woonkamer en zit op de bank. louis komt naar me toe lopen en pak mijn handen vast.

sorry! ik had het niet mogen zeggen! zegt hij.

het geeft niks! zeg ik en geef hem een zoen op zijn haar.

sorry dat ik zo uitviel! zeg ik tegen ze allemaal. ze knikken.

maar... wat is er nou aan de hand tussen jullie twee? vraagt liam.

ik denk dat we verliefd zijn op elkaar! zegt harry en slaat een arm om me heen.