"Adopted by One Direction"

hoofdstuk 41

Sunshine don't cry! everything is gonna be alright... zegt harry tegen mij en trekt me in een knuffel.

i know, but it's just that i have to do things with Justin, you know?.. things.... and i don't want that... zeg ik met een trillende stem.

als jullie me net niet hadden geroepen, waren er allemaal dingen gebeurd die ik niet eens hoef te weten... zeg ik. harry trekt mij nog dichter tegen hem aan.

voor de rest wordt er eigenlijk niet zoveel gezegd. niemand weet echt wat hij moet zeggen.

er zitten natuurlijk positieve dingen aan dit plan maar er zijn meer negatieve. ik weet ook helemaal niet of ik Justin voor de tv te kakken wil zetten. hij heeft ook recht op een goede toekomst. maat toch ook aan de andere kant, de dingen die hij heeft gedaan kunnen echt niet. en volgens mij zit er niks anders op dan dit plan door te laten gaan want er is waarschijnlijk geen andere mogelijkheid om van hem af te komen.

ik zucht.

moeten we echt naar lou? vraag ik aan de jongens.

ja we moeten er echt naar toe! ze wil dingen met onze haren doen, zegt niall.

ohw dus als we niet weg hadden gemoeten hadden jullie me niet geroepen om mij te "bevrijden" van Justin?...

dan hadden we iets anders verzonnen... zegt louis. ik knik.

////

na een kwartier rijden zijn we bij lou thuis. ik, in de woonkamer terwijl lou boven bezig is met de jongens. (alsjeblieft niet doordenken...). '

na een paar minuten hoor ik voetstappen op de trap en staan lou en de jongens in de woonkamer. niall heeft ze haar iets anders zitten dan normaal en heeft een zwarte broek aan met een grijze blouse.

harry heeft zijn haren net zoals normaal zitten, lekker natuurlijk. hij heeft een zwarte broek aan en een witte losse blouse waarvan de bovenste knoopje open zijn.

louis heeft zijn haar lekker warrig zitten. hij heeft ook een zwarte broek aan met een rood shirt erop.

liam heeft zijn haar naar achteren zitten met gel en heeft een zwarte hoed op. een zwarte broek en een blauwe blouse met een patroon erin.

ik zou zo verliefd kunnen worden op jullie alle vier! zeg ik. ze schieten in de lach.

dilara ga jij nu mee? vraagt lou. ik knik.

de jongens wensen me succes en ik loop samen met lou naar boven.
we komen in een kamer met allemaal opmaakspullen, kleren en heel veel spiegels...

wow! dit is de droom van elk meisje! zeg ik. lou schiet in de lach.

mooi hé! zegt lou. ik knik.

zullen we dan maar beginnen!

////

als lou met mij klaar ik herken ik mezelf niet meer. mijn make-up is natuurlijk maar wel anders dan normaal. mijn haar is opgestoken en er hangen een paar plukjes uit. ik heb een zwart, schattig jurkje met tutu aan dat net boven mijn knieen hangt. daaronder heb ik zwarte pumps aan met aan de onderkant een zilverrandje.

wow! zeg ik.

vind je het mooi? vraagt ze.

super mooi! lou bedankt! zeg ik en geef haar een knuffel.

lou maakt de deur voor me open en ik loop erdoor heen. ik pak de trapleuning vast en loop naar benden. als ik voor de jongens sta doen ze niks anders dan me alleen maar aankijken. harry krijgt na een paar seconde zijn bekende grijns op zijn gezicht en zegt:

hot!

wat? wat zei hij?

ik bloos.

"dank je!" zeg ik en voel het bloed naar mijn wangen stijgen.

super mooi Dilara! zegt liam. ik lach.

ALSJEBLIEF LEES DIT!

ik schaam me echt diep voor dit stomme korte hoofdstuk. maar ik kan denk ik even een tijdje niks meer uploaden.
ik heb namelijk een probleem met mijn arm. ik schrijf, app en typ zoveel dat ik waarschijnlijk mijn arm heb overbelast. tijdens het typen doet het ook mega veel pijn. dus ik hoop dat jullie begrijpen dat ik even niet meer schrijf. ik denk dat het maar voor 3 daagjes is ongeveer meer ik wil het toch even zeggen.
ik wil ook even zeggen dat ik super blij ben met jullie als lezers en dat ik jullie reacties en super leuk vind. ik hoop dat jullie het boek leuk vinden en niet boos zijn om dit gedoetje met mijn arm.

xx dilara