Melting His Frozen Kiss

Kabanata 3

Kabanata 3

"You shouldn't have done that."

Napatigil ako sa paglalakad palabas ng principal's office nang marinig ang malamig na tinig na iyon. I immediately turned my head to where Chasin's voice came from. He was leaning at the wall beside the door.

Napalinga-linga ako sa paligid, iniisip na may iba siyang kausap. But his men were nowhere to be found. Ako na lang ang tanging naroon bukod sa kanya.

I blinked twice. "Are you talking to me?"

Instead of answering me, umayos siya ng tayo at nagsimula nang maglakad palampas sa akin.

"Bakit hindi ko gagawin 'yon? Why are you keeping your mouth shut?" tanong ko para pigilan siya sa pag-alis.

I want more conversation with him... this isn't enough.

I thought he would totally ignore me but to my shock, he stopped walking! Halos tumalon ang puso ko dahil doon.

Ibinaling niya ang kanyang ulo pakanan para tingnan ako mula sa kanyang likod. Hayun na naman ang tila mapanganib na side eye niya. Like he's gonna hurt me. Or anybody else.

"Narinig kong sinabi ng mga alagad mo ang nangyari. Why aren't you telling the truth? Ano ba talagang balak mo? Hahayaang ma-suspend kayo?"

"So you just heard them. You didn't really see what happened..." Malamig na anito.

Tinikom ko ang aking bibig.

"I hate liars," he said.

But I lied for you!

Hindi ko na napigilan pa ang tuluyan niyang paglakad palayo. But then, before he could even leave my sight, tumakbo na ako at hinarangan siya. He immediately stopped but his cold expression did not change.

Lumunok ako.

"Iyong tungkol sa sinabi ko kanina, totoo 'yon. I like you, Chasin. I like you so much."

Hindi siya nagsalita.

"And I want you to date me."

His brows furrowed while looking at me. Bumilis ang tibok ng aking puso sa kaba.

"Those highlights in your hair... Is that fake?"

"Huh?"

Napahawak ako bigla sa buhok ko. Doon ko naalalang hindi nga pala puwede ang may kulay ng buhok. Naalala ko rin si Principal. Hindi ba nito napansin ang kulay sa buhok ko? Geez!

"T-This is fake..." I lied.

"Remove it."

Naglakad na siya ulit pagkatapos sabihin iyon. This time, hindi ko na siya napigilan dahil natameme na ako roon, iniisip kung narinig niya ba ang pag-amin ko kanina o hindi.

Whatever. Narinig niya man o hindi, hindi na importante iyon.

The important thing is... nasabi ko kung ano ang matagal ko nang nararamdaman para sa kanya.

Hindi ko alam kung ano ang nagpabago sa akin. Dati, kuntento lang akong makita siya sa malayuan. But after what happened the past few days, I feel like... I wanted more. Dahil ba iyon sa paghalik niya sa akin? Mas lalo ba akong nahulog doon? I don't know...

Chasin Xabat is a lone wolf type of person. He likes being alone. He doesn't really interact with women. Kaya hindi talaga ako nagugulat masiyado kung iniignora niya rin ako.

But then, deep inside, I know it hurts... a bit. Pero at least, he talks to me, right? Kahit kaunting salita lang, masaya na ako.

Sa sumunod na mga araw, nakikibalita na lang ako tungkol sa nangyayari kay Chasin. Lalo na ang tungkol sa gulong nangyayari sa pagitan nila ni Cedrick. Hindi ko na magawang sumali dahil may involve nang mga magulang. At sigurado rin akong pipigilan lang ako ng Principal.