Myrdal ülkesinde yaşayan bakire küçük bir köle acımasız hayatından sürüklenerek görkemli bir hayatın içinde bulur kendini ve o ülkenin kralı yüzyıllardır eşi ni aramaktadır
"Immmmmm evettttt lütfen daha hızlııı"
Karşımdaki görüntü içler scısıydı kaç gündür bu haldeydi yanına yaklaştığımda tepki vermiyordu sadece izliyordu elindeki kalp olduğunu düşündüğüm eti yere attı siyah gözleriyle bana bakarken beni tanıyor mu diye düşünmeden edemedim tam önüne geldiğimde gözümdeki yaşlar akmaya başladı vücudundaki karanlık aura etrafını sarıyor bana ulaşmaya çalışıyordu elimi yüzüne yaklaştırdığımda beni kolumdan tutup şiddetle mağara dışına fırlattı yere düşerken kırılan kolum dan çok drake düşünüyordum hıçkıra hıçkıra ağlarken dizlerimin üzerinde doğruldum omzum sarsılıyor titriyordu o drake değildi o başka birşey di önümde dururken ellerini başıma doğru çevirip siyah dumanı üstüme doğru salıyordu "raga benim m" sesim gitmiyordu " ragaaa benim" karanlık üstüme akarken hışkırıklarımla bağırdım "uyannnnnnn kocam" o kadar büyük bir çığlık atmıştım ki eminim ki acımı yaratıklarda hissetmişti gözlerimi yukarı çevirirken myth nin de benden farksız olduğunu anladım birbirlerini ısırıp savaşıyorlar dı şuan bende canım ve içimdeki canlar için savaşmak zorundaydım ellerimi kara dumana doğru uzattım kırık elim in acısını unutmaya çalışarak "fairy kpe ɖee fia" dedim peri taşından yardım sistememle gözlerim yanmaya başladı kırılan elim kıkkırk diye ısınıp düzeldi üstümde yayılan kara duman daha da güçlenirken içimdeki yeşil güç etrafımı sarmaya başladı gözlerimi kapatıp yere doğru eğildim"na wò ŋusẽm, asrafo gbetedzi" doğaya çağrı yaparken yerden yükselen otlar koskoca ormanı küre şeklide kapatmaya başladı her ağaçlar renklendi ölüler asit üzerine atılmış gibi kemikleri dahil toprağa karıştı canavarlar kaçmaya çalışsa da yeryüzü yarılıp her bir yaratığı içine alıp hapsetti sadece ben ve o kalmıştık Köşede beni izleyen igora bekle dedim saldırı pozisyondan çıkıp rahat hale geldi vücudum yaratıklardan aldığı, topraktan bana aktardığı enerjiyle güçle dolmuştu kraliçe eopia haklıydı kafamdaki kitap olmasaydı şuan ölmüştüm son anda canlanıp büyüyü göstermişti ve bu sınırsız bir güçtü bu yüzden kimsenin eline geçmemeliydi İşaret ve başparmağımı yarı çevirdim ve etrafımdaki yeşil aurayı eşime doğru gönderdim bu dikkatini dağıtırken en sağlam ağaç ve ya sarmaşıkları büyüyle ona sarmaya başladım yarıya gelince sarma işi çıldırmaya başlamıştı daha da sıkı daha çok ağacı ona yönlendirdim sarma işlemi biterken gözlerinin etrafı kızarmıştı " Onu kurtarıcağını zannediyor musun küçük kız" onun ağzından başka biri konuşuyordu "izle ve gör " deyip Elbisemin sol tarafını açtım " bir damlayla bağlandık bir ısırıkla mühürlendik bir damlaylada temizlenicez " Sarmaşık ı hareket ettirip sol kolunu çıkardım " iyi izliyormusun seni cehenneme yolluycam" gözlerimde ki ateşi ona hissetirerek söylediğim anda kasığıma iğne tokamı batırdım çıkan kanı ilk kendi ağzıma elimle döktüm adama ateş yanan gözlerle bakıp eşimin dudaklarını öpüp ağzını araladım ağzımdaki kanı ağzın a döküp yutmasını bekledim son hız eğilip sol koluna dişlerimi geçirdim ağzımdaki kan dudaklarımın kenarından akarken hepsini yuttum sağ koluma topladığım ışığı sol elimle eşimin kafasından tutup " cehenneme git" elimdeki ışığı eşimin alnına yapıştırdım büyük bir haykırıltan sonra karanlığın yavaş yavaş dağıldığı ı gördüm etrafta çevreme göz gezdirip eşime baktım sarmaşığı üstünden çekmeden halsiz kalan vücudumla "myth aşağıya gel" diye bağırdım myth yara bere içinde kalırken arkasındaki karanlık ejderha yı sarmaşıkları yardımıyla ayağından tutup yere fırlattım durmadan arta kalan son gücümü buna harcadım " myth kanını içmeli" tırnağı ile boynunda yarık açmıştı kanını alıp ağzına damlattım aynı elimde topladığım ışkla onuda vurdum " hades i igor taşısın sen bizi taşımak zorundasın myth gücün yetecek mi?" başını sallamasıyla ben ve drake myth de igorda hadesi taşımaya başlamıştı igor çok büyük bir kuruttu buna rağmen hadesi taşımakta zorluk çekiyordu Saraya varıp dişardaki ejderha ini girişinden girip odama geçip edwini çağırdım emir verip arnow la birlikte kalın zincirler istedim arnow gelince ilk hades i bağladık sonra eşimi bağladık " arnow kontrol edebilirmisin içinde karanlık zehir var mı kırık çıkı veya yarası var mı diye" dedim İşe yarayan büyümle gerçekten mutlu olmuştum eşim de ufak tefek yara haricinde başka birşey yoktu herkesi gönderip çırılçıplak soydum yüzünden başlayarak ilk sabunla sonra ıslak bez sonra kurulama işlemi herşey bittikten sonra yanına kıvrılıp uyuya kalmıştım kaç gün geçmişti uyanmıyordu bekledim ağladım ve yine bekledim yatağının kenarına gündüzleri koltuk koydurup onu seyrediyorum bir kirpiğini oynatsın yada parmağını herşeye razıydım ama yok beş gün olmuş du hala kendinde değildi. "Arnow bir daha kontrol etsen hala uyanmadı sorunu ne" gözlerim dolmuştu artık vekil olarak edwin iyi iş çıkarıyordu ama insanlar kralı görmek istiyordu bilhassa birinci prens drew yandaşları sanki drake n ölmesini ister gibi hareket ediyorlardı ne kadar acı birşey kralsın ama sana çalışan insanlar seni öldürmek yoketmek istiyordu neden peki daha fazla güç için zaten prensi tutmalarının birinci sebebi bu değilmiydi üçüncü günü hades uyanmış suçlulukla kükremişte sorun olmadığını söyleyip onu sevmiştim artık zaman kısalıyordu bireyler yapmam lazımdı arnow la konuşurken güç toplamak için nadir bir bitkilerden bahsetti ama kolay bulunmuyordu ve ben onu bulmalıydım " burada bekle arnow bunu ben sanırım yapabilirim" arnow efsanevi kitabı bilmiyordu söylememiştik ama hissediyormuydu bilmiyorum " ben gelene kadar ayrılma sakın" ejderha inine gidip bitki araştırmaya başladım bir yanımda myth otururken önümdeki kitaplarda hızlı hızlı bitkileri bulmaya bilhassa çizimleri olanlara bakmaya gayret ediyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bulduğum bitkileri aklım da hayal edip toprağa emir vererek büyümelerini izliyordum en az otuz adet bitkiyle hızla arnowun yanına ulaştım " bunlar olur mu? Arnow"dedim Ellerime ağzını bir karış açarak bakıyordu" kraliçem bunları nasıl buldun bunlar yüzlerce yıl önce tükendi " omzumu yukarı aşağıya indirip" daha sonra anlatırım önceliğimiz kralımız " dedim ve devam ettim" arnow ne yapıyorsan yap kralımız uyandır bunu yaparsan elindeki bitkilerden bir parti sana veririm " dememle" kralı uyandırmak benim görevim ama genede teklife hayır demiycem aptal bir büyücü olurdum deseydim bu adam ilk defa şimdi işe yaradı " dedi gülerek hızlıca kapıdan çıktı. Arnow gece gelip iksiri elime verdi içemezdi kendi ben ona içiricektim ağzıma aldığım ilacı ona içirdim bir umut uyanması için tanrılara yalvardım yanına yatağa yatıp ona sarıldım yavaş atan kalp atışını dinleyerek uyudum. Uyandığımda zincir sesleri geliyordu başımı göğsünden kaldırıp ağlamaya başladım iyileşmişti temiz gözleriyle bana bakıyordu zincirleri çözüm ona sarılıp ağlıyordum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana sarılan kolları daha çok kendimi çektim her zamn sevdiğim o yere burnumu koyup derin derin içime çektim geçmiyordu çok özlemiştim ya kurtaramasaydım ya o adam içinde kalmaya devam etseydi hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ettim gözlerimin etrafı kızarmıştı beni yavaşça kaldırıp "neden ağlıyorsun" dedi "sen sen beni bırakıp gittin sandım çok korktum uyanmıycaksın diye çok korktum"omzunda ki kollarımı aşağıya indirip yüzüme baktı" hanımefendi beni biriyle karıştırıyor olabilir misin " nee" drake beni tanımıyor musun " başını iki yana salladı" sen kimsin " o iki kelime bana şok yaşattı kocam beni tsnımıyordu bana SEN KİMSİN dedi....
