Playboy Yok Edilmeli!

16.Bölüm "Herşey mahvolmadan önceki son gün"

Bölüm Şarkısı;
Faruk K-Azar azar

Aşırı yoğun bir gündü. Yatırımcılardan bir kaçı ziyarete gelmiş ve Bülent bey benden sürekli rapor istiyordu. Sabahtan beri koşuşturmaktan canım çıkmış, başka hiçbir şeyle ilgilenememiştim.

Günün bilmem kaçıncı raporunu sunduktan sonra dinlecek bir beş dakikayı zoraki bulmuştum. Asistanız diye mutluyuz sanıyorlardı işte. Sabahtan beri ilk defa oturuyordum ve oturur oturmaz yüzlerce mesaj bildirimi göstereden telefonuma göz attım.

Hem kızlardan hemde Ferit'den mesaj vardı ve ben ilk olarak Ferit'in yazdıklarını açtım.

"Harika bir kore restorantı biliyorum"  yazmış ve yanına bir sürü soru işareti koymuştu. Bugünki yorgunluğun üstüne bir yere gidebileceğimi sanmıyordum. Yinede red etmedim ve bir süre düşünmek için es geçtim.

Kızlar gene ne saçmalıyor diye baktığımda bir anda moralim bozuldu. Evet her gün geri sayım saymalarına alışmıştım ve sinir bozucu bulmama rağmen artık takmıyordum lakin bu defa kalan zaman hakkında değil finalimiz hakkında konuşuyorlardı.

Her şeyi nasıl bitireceğim, hatta bitirirken neler diyeceğimi tartışıyorlardı ve gerçekten bu okuduklarım hiç hoşuma gitmemişti.
Yorgunluğumun yerini can sıkıntısı aldı.

Sabah yazdıkları geri sayımı kontrol ettim ve "Son 6!" yazısını yeniden okudum. Vay be bir aydır süren bu çetrefilli oyuna demek bu kadar az kalmıştı.

Bazı ipuçları bulmuş ve artık birşeyler döndüğünün farkındaydım ama herşeyi çözmüş sayılmazdım. Yine de istemiyordum işte, herşeye rağmen bitsin istemiyordum.

Bir önceki mesaja geri döndüm ve yemek teklifi mesajına tıkladım. Madem son 6 gün kalmıştı ve madem son gün neler olacağına onlar karar veriyordu. O zaman geriye kalan 5 günü istediğim gibi geçirecektim.

"Neden olmasın?" yazılı mesajı gönderirken durdum ve saatte baktım. Mesai bitimine topu topu 20 dakika vardı. Öyleyse neden yanına gitmeyip yazıyordum ki.

Bugün tarihe geçmeliydi çünkü ben lojistiğe yani onun yanına iniyordum. İşlerimi alelacele toparlayıp halen yatırımcılar ile görüşen Bülent bey'i bekledim ve onların çıkmasıyla beraber fırladım üretim birimine.

Kalite kontrolün ve laboratuvarın önünden geçerek kızların bunu görme ihtimalini nedense arttırmak istedim. Sevkiyat biriminin kapısını ittirdiğimde bir anda bölümdeki tüm başlar şaşkınlıkla bana doğru döndü. Büyük ihtimal hem beni ilk defa buralarda görmüşlerdi hemde üzerime oynadıkları iddia ne durumda diye düşünüyorlardı.

Normalde bu kadar ilgiyi üzerimde hissetsem bayılacak gibi olurdum ama nedense hiçbir şey o an umrumda değildi ve tek onu görmek istiyordum.

İnsanlar o kadar şaşkındı ki çoğu operatör forklifi durdurmuş beni izliyordu. Bu yaptığımın ne sonuçlar doğaracağını elbette biliyordum. Bu ayan beyan Ferit'in zaferi demekti. Herkes onun kazanmış olabileceğini düşünecekti ve buna kızların nasıl tepki gösterebileceğini az çok tahmin edebiliyordum.

Lojistik biriminin ofisi küçük bir karavana benziyordu. Bu kadar şeyi göze almışken umarım içerdedir diyerek kapıyı tıklattım ve girdim içeri.
Küçücük ofisin içi erkek sürüsü doluydu ve beni gören herkes şok olmuştu.

Aralarında biran için Ferit'i görememek  beni korkutmuştu. Tüm fabrikanın gözü önünde ona gelmiştim ama o neredeydi.

"Seyran?" dedi duymayı ummuduğum ses. Sonrada görüntüsüyle tam karşımda belirdi.